Ответ к задаче по хирургии. 1. Острая кишечная непроходимость.

1. Острая кишечная непроходимость.

2. Обзорная рентгенография, проба Шварца, колоноскопия с биопсией.

3. Срочная операция.

4. При локализации опухоли в сигмовидной кишке – резекция сигмовидной кишки по Гартману, при локализации в нисходящей кишке – левосторонняя гемиколэктомия с выведением одноствольной трансверзостомы, при локализации в поперечно-ободочной кишке – резекция кишки типа Гартмана, при локализации в области правого фланга – правосторонняя гемиколэктомия. При неоперабельности опухоли – наложение двуствольного ануса.

5. Послеоперационное ведение по общим принципам, особое внимание требует уход за колостомой.

2. 40% глюкоза препаратына рецепт жазыңыз.

Rp.: Sol. Glucosi 40% 20,0

D. t. d. N. 6 in amp.

S. Для внутривенных вливаний (вводить медленно!)

3. Лапароцентез жүргізудің техникасының тізімін жазыңыз.

1. Положение больного на спине.

2. Под местной анестезией на 2-3 см ниже пупка по срединной линии делают поперечный или продольный разрез кожи длиной 1-2 см и обнажают белую линию живота.

3. После наложения двух шелковых держалок на белую линию производят оттягивание кпереди брюшной стенки.

4. Вращательно-поступательными движениями прокалывают брюшную стенку троакаром, извлекают стилет, и вводят через гильзу полихлорвиниловый катетер диаметром 5 мм, длиной 30-40 см с боковыми отверстиями.

5. К трубке присоединяют шприц, и отсасывают содержимое брюшной полости.

6. Для уточнения места повреждения и скопления содержимого катетер последовательно вводят в разные области брюшной полости (в правое и левое подреберье, в боковые каналы, в полость таза).

7. После направления катетера в соответствующую зону по нему в брюшную полость вводится около 20 мл новокаина или изотонического раствора хлорида натрия.

8. Производят аспирацию содержимого с последующей визуальной оценкой. Заметная примесь крови, кишечного содержимого, мочи или экссудата свидетельствуют о повреждении внутренних органов.

4. Шектелген перитониттер. Негізгі симптомдарды атаңыз. Әр түрлі формалардың диагностика әдістерін

атаңыз. Негізгі емдеу принциптерін атаңыз.

Шектелген перитонит асқазанның, онекіелі ішектің перфорациясынан, жедел аппендициттің жарылу салдарынан дамитын ішастардың қабынуы. Бірінші кезеңде экссудат қабынулық ауруға алып келеді, ол өз кезегінде ішастардың қалыңдауына, бір біріне жабысуына алып келеді. Екінші кезеңінде құрсақ қуысының ішіне, кіші жамбасқа ж\е диафрагма астына іріңдіктердің жиналуына алып келеді. Кей жағдайда фиброзданған тіндер, шектелген іріңдіктердің өздігінен сіңірілуі болады.

Симптомы: ауырсыну белгілері перитониттің жайылғанына, басталған мерзіміне байланысты болып келеді. Басында белгілері айқын көрінеді, кенеттен басталады. «кинжальные боли»,құсулар, кей жағдайда ықылықтың болуы, қызба.кейін бұл құбылыстар басылады,ауырсыну белгілі бір аймақта орнығады. Тәбетінің болмауы, лоқсу, іштің үрленуі жүреді.іріңдіктің жиналған жерінде Щеткин Блюмберг симптомы оң.біраз уақыт өткеннен кейін құрсақ қуысында тығыздалған, ісіктәрізді түзілімді сипап сезуге болады.тығыздалған жерден перкуссия кезінде тұйықталған дыбыстың шығуы байқалады. Бұл дыбыс құрсақ қуысындағы орналасқан іріңдіктің үстінен де естіледі. Ал іріңдікте газ түзілсе, онда тимпаникалық дыбыс шығады.2-3 аптадан кейін құрсақ қуысындағы қабынулық инфильтраттың сіңірілуі жүреді. Ал кейде ол сіңірілмей іріңдеп жалпы жағдайы нашарлайды. Науқаста қызба басталады. Салмағын жоғалтады. Егер абцесс жарылса, онда ол жайылған перитонитке ауысады. Бұл жерде іріңдік жарылып, шажырқайда тромб түзілетін болса іріңді пилефлебиттің даму қаупі бар.

Диагностика:

· Жалпы қан анализі \лейкоциттердің ЭТЖ жоғарлауы, лейкоформуланың солға қарай ығысуы/;

· Рентгенография \АІТ бөлімдерінің қозғалысының шектелуі/;

· УДЗ;

· КТ;

· Лапароскопия диагностикалық мақсаттағы

· Әйелдерде вагинальды, ректовагинальды зерттеу \кіші жасбас астауындағы,Дуглас кеңістігінде сұйықтықтың бар жоқтығын анықтау үшін./

Емі: жергілікті перитонит кезінде іріңдіктің өзіндік сіңірілу қабілеті бар болғандықтан ем консервативті түрде жүргізіледі. Қатаң төсектік режим, қозғалысты шектеумен. Витаминді калоринді тағамдар.

Антибиотиктер: пенициллин 100 000 ЕДдан әр 3сағат сайын б/і, стрептомицин 0.5мг 8-12 сағаттан кейін б/і. Ішке тетрациклин күніне 1 000 000 – 2 000 000 ЕД кем емес.

Асқынған жағдайда оперативті ем. Лапароскопия арқылы іш қуысындағы іріңдікті тазалау, дренаж қою. Операциядан кейінгі кезеңде өмірге қажетті органдардың функциясын қалыпқа келтіруге бағытталады. Ішектердің парезін алдын алады. Дренажды бақылап отыру.

5. Нөмірлерге сай анатомиялық құрылымдарды жазыңыз.

6. Иықтың төменгі бөлігінің зақымдалуының жіктелуі.

Жіктелуі: 1)Буынсыртылық: отрывные переломы мыщелков, қарапайым метафизарлы, жаңқалы метафизарлы сыңықтар. 2) Толықемес буынішілік: медиальді сагитальді сыну, латеральді сагитальді сыну, фронтальді сыну.3) Толық буынішілік: қарапайым буындық, қарапайым метафизарлы, жаңқалы метафизарлы, буындық жаңқалы.

7. Балалардың өңеш химиялық күйіктері. Әртүрлі химиялық заттармен зақымдалу механизмі.

Клиникасы. Эзофагоскопиясы, мезгілі. Емдеу әдістері (жедел жәрдем, ерте буждау, өңеш интубациясы).

Болжамы.

Эзофагос.. Емі Өңеш күйіктері (ocsopagitis corrosive) ол – балаларда консентрайиясы жогары кышкыл н/се сілтілерді ішіп қойғаннан б/ды. Жиі 1-3 жас аралығындығы кездеседі.

Симптомологиясы: Ауыр жағдайларда күшті қышқылдар немесе сілтілері ішкеннен кейін ауыз қуысында, жұтқыншақта, төстік артында немесе эпигастральді аймақта күю және қатты ауырсыну сезімі болады. Пульс↓, шок, есінен тану және өлім болады. Егер 1-2 күнде өлім болмаса, онда көмейдің ісіну себебінен ентігу, шырышпен және қанмен немесе шырышты қабаттың бөлшектерімен құсу болады. Ерінмен ауыз қуысы ісінген, қанталайды, температурасы↑. Жұтыну мүмкін емес. Өңештің перфорациясы әсерінен қан ағу мен медиастинит дамиды. Дисфагия, Гиперсаливация, Жұткыншак стенозымен байланысты тыныс жетіспеушілігі б/ды. Ең жиі кездесетін аскыну аспирациялық пневмония. Баска да ағзалардың жеткіліксіздігі дамиды.

Осыған байланысты өңеш күйігінің клиникасын 3 кезеңге бөледі:

1. Жеңіл-гипертермия, ісіну шырышты қабаттың жаралануы кезінде, бұнда ауырсыну әсерінен жұтыну мүмкін емес;ісіну 3-4 күннен соң қайтады.

2.Орташа – шырышты қабаттың терең зақымдалуы ауру сұйықтық қабылдап және тағам қабылдайды, бірақ жұтыну кезінде ауырсынады; жазылу 1,5-3 аптада жазылады, тыртык п.б 1-2-дәр күйікте өңеш құрылымы қайта калыптасады

3.Ауыр- тарылудың өсуі, шырышты, шырыш асты, бұл-ет кабаты некрозданып, ұзак уыкыт өздігінен түспейтін фибринозды түзілістермен сипатталады, дисфагияның қайта пайда болуы және жүдеу кезеңі.3-дәр.де, емделмесе 4-6 аптада өңеш өтімсіздігі п.б ж/е тыртыктар дамып, алғашкыда катты тамактар, кейін сұйық тамактың өзі отпейді. Дегидратация ж/е арықтау дамиды.

Рентгенологиялық зерттеу Эзофагоскопия -сақиналы тарылу кезінде фиброзды сақина анықтайды. Оның түсі қоршаған шырышты қабаттың түсіне қарағанда бозғылт болады. Тарылған қуыс көбіне орталықта орналасып жиі сақина тәрізді тыртықтанумен қоршалады. Кейде тарылу қақпақшалары болады. Ұзын көлемді тарылуда (түтікшелі стеноз) көруге болатын жоғарғы бөлігінде өңештің қалың қабырғасы көруге болады, бозғылт. Созылмалы жағдайда тарылудың үсті гиперемирленген эрозиялы және жаралы. Кейбір жағдайларда күйіктен кейінгі стеноздарды ісіктілерден ажырату қиынға түседі. Өңештің тарылу үстіндегі кеңеюі қатерлі ісікке қарсы көрсеткіш.

Емдеу және профилактика Жедел терапия: тезірек госпитализациялау, морфин инъекциясы мен асқазан зондын енгізу, оны майлап асқазан құрамын шығарып, оны шаю. Егер сілтімен уланғанда, оны уксус қышқылы қосылған маймен жуамыз, қышқылдармен уланғанда-сода ерітіндісімен жуамыз. Кейде асқазанды буфер ерітінділері немесе сүтпен де шаяды. Зондты енгізгенге дейін, удың сипатына қарай сода, уксус қышқылы немесе сүт ерітінділерін көп мөлшерде қолдану керек. Нейтролиздейтін заттарды енгізу тек уланғаннан кейін 4 сағатта ғана қолдануға болады. Алғашқы күндері мынадай асқыныстарды емдейді: кеңірдек күйігі, шок, аспирациялы пневмония, периэзофагит, медиастенит, бүйрек зақымдалуы, ацидозбен байланысты дегидратация мен кома. Профилактикаға парентеральді антибиотик (пенициллин, стрептомицин, неомицин) енгізіледі. Егер 3 күн бойы науқас сұйықтық іше алмаса, гастростомия жасалады. Жұтынуды қалпына келтіру үшін салқын сұйықтық (шәй, сүт) ішкізеді. Ауыр дисфагияда тәулігіне 2-3 л глюкоза ертіндісімен 0,85% NаСе ертіндісін тері астына немесе тамшылы клизмамен енгіземіз. Сауығу кезеңінде 1-2 аптадан кейін рентгенологиялық өңештің тарылуын байқауға болады. Фибробластардың дамуын алдын алу үшін сонымен қатар тыртықтың пайда болмауы үшін бүйрек үсті безінің препаратын береміз (кортизан, преднизолон). Шамалы седативтік ем жүргізеді

 

8. Мұрын сүйегінің зақымдалуы. Негізгі клиникалық симптомдарды атаңыз. Диагностика әдістерін атаңыз.

Негізгі емдеу принциптерін атаңыз.

. Перелом носа - травма носа, при которой происходит нарушение целостности костной пирамиды носа со смещением или без смещения костных отломков.Переломы носовых костей или повреждения хрящей могут приводить к отеку, болезненности, патологической подвижности, крепитации, носовому кровотечению, кровоподтекам в окологлазничной области. Симптомы перелома носа. В результате травмы больные всегда отмечают боль в области носа, усиливающуюся при пальпации носа; в большинстве случаев выявляют крепитацию костных отломков. При сочетанном переломе костей носа и решетчатого лабиринта в окологлазничной области образуется подкожная эмфизема, что подтверждается наличием крепитации воздуха при пальпации. В связи с разрывом слизистой оболочки носа во время травмы всегда возникает носовое кровотечение, которое, как правило, останавливается самостоятельно. Однако при выраженных повреждении их могут быть профузные, длительно не останавливающиеся и рецидивирующие носовые кровотечения.Травматическая деформация носа может быть представлена смещением спинки носа вправо или влево (чаще вправо), западением ската носа справа или слева (чаще слева), западением костной и/или хрящевой части спинки носа с формированием седловидной формы носа (перелом по типу "раскрытая книга"). При чрезвычайно сильном прямом ударе возможно полное прокаливание спинки носа, так называемый нос мопса.При переломе решётчатой пластинки с разрывом твёрдой мозговой оболочки появляется назальная ликворея, выявляемая при наклонах головы вперед. Сопутствующая носовая геморрагия может затруднить диагностику истечения спинномоэговой жидкости. В первые сутки характерен симптом "двойного пятна", выражающийся в появлении наружного светлого кольца вокруг пятна крови. После прекращения носового кровотечения выделения из носа при назальной ликворее становятся светлыми. Диагностика. При сборе анамнеза выясняют давность получения травмы, кем и каким предметом она была нанесена (рукой, ногой, палкой и т.д.), характер травмы (спортивная, бытовая, транспортная и т.д.), степень выраженности и продолжительности носового кровотечения, наличие потери сознания, тошноты и рвоты.При пальпации костей носа выявляют болезненность, крепитацию костных отломков, воздуха и подвижность наружного носа в костном отделе. Определяют степень отёка мягких тканей носа и вид деформации пирамиды носа. При передней риноскопии выявляют степень отёка слизистой оболочки носа, места разрыва слизистой оболочки в передних отделах носа и источник носового кровотечения, а также возможное искривление перегородки носа. Инструментальные исследования. -Лучевые методы исследования, такие, как рентгенография и особенно КТ, при травмах носа высоко информативны. При рентгенографии костей носа или черепа в боковой проекции всегда выявляют наличие перелома костей носа: видны линии перелома, смещение костных отломков относительно друг друга в сагиттальной плоскости. КТ в коронарной и аксиальной проекциях более точно показывает линии перелома, смещение костных отломков в различных плоскостях, а также выявляет место перелома перегородки носа с направлением смещении Дополнительно выявляют сочетанное повреждение стенок околоносовых пазух, глазниц, костей черепа, гематосинус и т.д.-Ультразвуковая эхография.-Эндоскопический осмотр полости нога позволяет осмотреть задние отделы полости носа и перегородки нога. При этом наблюдают линии микрогематом, соответствующие линиям перелома перегородки носа, а также разрывы слизистой оболочки с обнажением хряща или кости. Лечение. Немедикаментозное лечение перелома носа.В первые 5-6 ч после травмы прикладывают лед на область травмы, в случае носового кровотечения возможно применение передней петлевой или задней тампонады носа.

Медикаментозное лечение перелома носа.Обязательно введение противостолбнячной сыворотки по схеме. Назначают анальгетики (метамизол натрия, трамадол, кеторолак и др.), седативные средств (оксазепам, фенобарбитал и др.). Для борьбы с раневой инфекцией и профилактики вторичных осложнений применяют общую и местную антибактериальную терапию, гемостатическую терапию и симптоматические средства.

Хирургическое лечение перелома носа. Тактика лечения зависит от характера и глубины травмы, тяжести общих и неврологических симптомов. При наличии ушибов и ранения мягких тканей, ссадин без повреждения костных структур лицевого скелета выполняют первичную хирургическую обработку и останавливают кровотечение. При этом необходимо стремиться к максимальному сохранению тканей и удалять лишь нежизнеспособные. Благодаря обильному кровоснабжению лица заживление раны происходит хорошо. Первичный шов на носу (обычно косметический) накладывают в течение суток после травмы. При наличии перелома костей носа со смещением костных отломков без повреждения перегородки носа и внешних косметических дефектов основным методом лечения служит репозиция (вправление) костей носа с последующей внутренней и реже внешней фиксацией отломков костных структур. Оптимальным методом считают репозицию в первые сутки, но её можно проводить и в течение трёх недель после травмы. Если по данным анамнеза и объективного исследования диагностируют сотрясение головного мозга степени (головная боль, тошнота, рвота, слабость, неврологические симптомы), вправление костей носа откладывают на более поздний срок (через 5-6 сут).

Отломки костей носа вправляют в положении больного сидя или лёжа с использованием аппликационной анестезии (смазывание слизистой оболочки 10% раствором лидокаина, 2% раствором тетракаина и др.) или инфильтрационной анестезии инъекцией 1% раствора прокаина (2% раствора лидокаина) в дозе 2-3 мл в область перелома.

Репозицию при боковом смещении наружного носа производят способом, так называемой пальцевой репозиции, то есть давлением большого пальца правой руки при искривлении влево и соответственно левой руки - при искривлении вправо. Сила давления пальцем может быть значительной. В момент смещения отломков в нормальное положение обычно слышен характерный хруст.

При вдавленных переломах костей носа для репозиции используют носовые элеваторы по Ю.Н. Волкову. После адекватного обезболивания в полость носа вводят соответственно правый или левый носовой элеватор на заранее измеренную глубину и тракцией кпереди и кверху восстанавливают нормальное анатомическое положение спинки носа.

Когда диагностировано одновременное смещение костных отломков кзади и в сторону, проводят пальцеинструментальное вправление тракцией кпереди соответствующим элеватором и одновременно большим пальцем руки вправляют боковое смещение. При отсутствии элеваторов вправление костей носа производят прямым пинцетом или зажимом, концы которых обёртывают марлей или надевают на них резиновую трубку.

После репозиции костей носа иногда необходима фиксация костных отломков г помощью тампонады носа, показанием к которой служит подвижность костных отломков, определяемая пальпаторно. При множественном переломе костей носа нужна более прочная и продолжительная фиксация, которая может быть обеспечена тампонадой турундой, пропитанной непосредственно перед введением в нос расплавленным парафином (температура плавления 50-54 °С). После аппликационной анестезии тампонируют верхние и средние отделы полости носа, парафин быстро застывает и хорошо фиксирует кости носа, при этом можно сохранить носовое дыхание через нижние отделы носа. Парафиновый тампон удаляют через 7 дней, однако он может находиться в носу до 12 сут, что важно для правильного срастания отломков.

В большинстве случаев перелом костей носа сочетается с переломом перегородки носа. Существующие методики лечения острых переломов костей носа без учета перелома перегородки носа приводят к высокому числу случаев посттравматической деформации носа (14-50%) и нарушению носового дыхания, что вынуждает больных повторно обращаться за медицинской помощью в отсроченном периоде.

Это обстоятельство объясняет недостаточную эффективность применяемой у больных с сочетанным переломом костей носа и перегородки носа только закрытой репозиции костей носа и показывает необходимость выработки адекватного алгоритма лечения больных с острым переломом костей носа.

При травме носа, сопровождающейся деформацией наружного носа и переломом с искривлением перегородки носа, нарушающими носовое дыхание, рекомендуют применять тактику одномоментной коррекции внутриносовых структур и устранения косметического дефекта наружного носа - острую риносептопластику. Операции выполняют, как правило, под интубационным наркозом. На первом этапее производят эндоназальные операции для восстановления носового дыхания (различные варианты септопластики). На втором этапе устраняют косметичечские дефекты наружного носа. Доступ для операции на наружном носе может быть как открытым, так и закрытым: для устранения дефектов широко используют имплантацию различных материалов (аутохряшей, консервированных хрящей, полимерных материалов, силикона и др.). Травмы носа, сопровождающиеся стойкими дефектами и деформациями, требуют хирургической (косметической, пластической, эстетической) коррекции, которую в наше время выполняют во многих оториноларингологических клиниках.

9. Жіті зәр шығарудың ұстап қалуына әкелетін аурулар. Жіті зәр шығарудың ұстап қалуы кезіндегі жедел

жәрдем.

Жити зар шыгарудын усталып калуы – шектен тыс толган куыкты босата алмау. Зардин усталуын ануриядан ажырата билу керек. Анурияда зардин шыкпауы зар болинуинин бузылысынан немесе жогаргы несеп жолдарынын обструкциясынан болады. Анурияда куык зарге толмайды.

Жіті зәр шығарудың ұстап қалуына әкелетін аурулар:

-Куыктын кысылуы: куык асты безинин аденомасы, кабынулык процесстери, абцесстери, уретранын исиги

-Несеп жолдарынын бителип калуы: уретранын таспен, ботен денемен бителуи, т.б.

-Уретранын жаракаттары мен жамбас суйектеринин сыныктарында.

-Куыктын булшыкеттик тонусынын немесе уретранын сфинктеринин нервтик реттелуинин бузылысынан дамиды.

-Медикаментозды интоксикация (снотворлы препараттармен улану т.б.)

-уретранын кабынудан тарылуы

-Рефлекторлы функциональды жагдайлар(шатаралыкка тик ишекке, айел жыныс мушелерине операция жасалганнан кейин,босанганнан кейин, стрессте, алкогольды масаю, истерияда, тосекте узак мерзимде мажбур жату жане т.б.)

Жедел жардем:

Куыкты катетерлеу- емдик жане диагностикалык максатта колданылады.Куыкты катетерлеген сон наукас бирден женилдейди. Шыккан зар сипатына карап диагноз коюымызга болады.(уретранын стриктурасы, ботен денеси, закымдалуында катетеризация жасалмайды)

Егер катетерлеу болмаса (уретранын стриктурасы, ботен денеси, закымдалуында) онда шап устилик троакарлы катетеризация, иш кабыргасы аркылы енгизилген тутикшеден зарди шыгарады.

Адекватты антибактериальды, дезинтоксикационды жане кабынуга карсы терапия. Егер кажет болса толыгымен шока карсы жане гемостатикалык шаралар жургизеди.

Куык сфиктеринин спазмында

- 0,5-1мл 0,1% р/р атропина сульфата

- 2-4мл 2% р/ра папаверина гидрохлорид

Куык жыртылуларында, травмада жедел операция.

10. Көздің симпатикалық қабынуы. Этиологиясы. Негізгі клиникалық симптомдарды атаңыз. Болжамы.

Алдын алу және емдеу прициптері.

Көздің симтоматикалық қабынуы-деп жараланған көзде симтоматикалаушы қабыну болған жағдайда сау көзде пайда болатын тамырлы қабықтың созылмалы қатерлі қабынуын айтамыз. Симт-қ қабыну жай өтетін фиброзды-пластикалық иридоциклит болып табылады.Бұл жағдайда қөз алмасында қасаң қабықтың маңайлық н/е аралас қызарулары болады.Нұрлы қабықтың түсі мен бет суреті өзгереді.

Аурудың қолайсыз ағымында көзде гипотония байқалады,ал ол көз алмасының шала н/е толық семуіне ұшыратуы мүмкін.Кейде бұршақтың қарауытуы дамиды

Симтоматикалық қабыну біршама сирек жағдайларда нейроретинит түрінде де өтеді.Сау көзде көру нерв дискісінің шегінің көмескіленуі байқалады.

Этиологиясы толық зерттелмеген.Соңғы жыл.ы аутоаллергиялық екенін дәлелдеді.

Симп.қ қабыну сирек (2%дейін)кездеседі.Алдын алу шараларына жараланған көзді уақытылы алып тастау,яғни энуклеация жасау б.т.

Емі. Консервативті терапия стероидты жергілікті конюктима астына,парабульбарлы гексаметазон енгізеді;электрофарез(мұрын ішне преднизалон)енгізеді;медратиктер ҚҚСЕ заттар эндометацин,ибупрфен;цитостатиктер.

Хирургиялық ем сирек қолд. Котаракта экстракциясы,қарашықты қалыптастыру.Хир емді ремиссия кезінде жүрг к.к.Оны консервативті терапия ж/е иммуно бақылауда ұстайды.

№ 16 ВАРИАНТ

1. Хирургия бойынша жағдайлық есеп.

40 жастағы науқас оң жақ кеуде клеткасының төменгі бөлігінің ауырсынуына шағымданады, денесін өзгерткенде және жөтелгенде күшейеді. Осыдан басқа қақырықты жөтел және еттікпе мазалайды. Бір апта шамасында ауырады. Қарағанда; пульсі минутына 110 соққы, дене қызуы 38,5°С. Оң жақ кеуде тыныс алу кезінде қалып қояды, оң жақта қабырға аралық кеңейген. Перкуссия жасағанда 5 қабырға деңгейінде жоғарғы горизонтальды сызықпен дыбыстың тұйықталуы және осы сызықта тимпаникалық дыбыс естіледі. Аускультациялағанда тұйықталу аймағының үстінде тыныс дыбысы жоғалған. Қан анализінде лейкоцитоз, лейкоцитарлы формуланың сол жаққа ығысуымен, ЭТЖ жоғарылауы. Рентгенограммада оң жақ кеуде клеткасының төменгі бөлігінің 5 қабырға деңгейіне дейін қараю байқалады.

Хирургия бойынша жағдайлық есепке сұрақтар:

1. Сіздің алғашқы диагнозыңыз қандай?

2. Этиопатогенезі қандай?

3. Қандай қосымша зерттеу әдістерін қолдану керек?

4. Науқасқа қандай ем көрсетіледі?

5. Арнайы медициналық шаралады қолдану ережесі қандай?