Панкреатин препаратына рецепт жазыңыз.

Rp.: Pancreatini 0,5

D. t. d. N. 20 in tabuT.

S. По 1 таблетке 3 раза в день до еды

3. Вагосимпатикалық блокадасын жүргізудің тізімін жазыңыз.

1. Больного укладывают на спину с резко развернутой в сторону от хирурга головой. Под лопатки подкладывают маленький валик. Со стороны операционного поля руку оттягивают книзу.

2. Сильно надавливая указательным пальцем левой руки у заднего края грудино-ключично-сосковой мышцы выше места ее перекреста с наружной яремной веной, стараются сместить кнутри органы шеи.

3. Иглу шприца вкалывают у верхушки пальца, где предварительно тонкой иглой делают кожный желвак, и проводят вглубь тканей кнутри и немного кверху, ориентируясь на переднюю поверхность позвоночника. Игла движется по ходу посылаемого впереди нее раствора.

4. Вводят 40—50 мл 0,25% раствора новокаина. Во время инъекции шприц неоднократно снимают с иглы для контроля (кровь!).

5. Во время проведения блока­ды наблюдают за пациентом: при правильном выполнении блокады наблюдается покраснение лица, сужение зрачка и глазной щели на сто­роне блокады.

5. Нөмірлерге сай анатомиялық құрылымдарды жазыңыз.

1-бауырдын таждик байламы 2-диафрагма3- он жане сол ушбурыш байламдары 4- орак таризди байлам 5- бауырдын он жак болиги 6-бауырдын сол жак болиги 7-жумы байлам8-томенги жиеги 9-от кабы

6. Санның жоғарғы бөлігінің зақымдануының жіктелуі. Сан сүйегінің мойнының медиальді сынығы:

Негізгі клиникалық симптомдарды атаңыз. Диагностика әдістерін атаңыз. Негізгі емдеу принциптерін

атаңыз.

Жіктелуі: 1)ұршықаралық сынуы; 2)ұршық арқылы сынуы; 3)мойнының сынуы; 4)басының сынуы. Ортан жіліктің мойынының және ұршық арқылы сынуы жіктледі: субкапитальдық, трансцервикальдық, базальдық, ұршық аралық, ұршық арқылы сынуы. Ортан жіліктің медиальді мойынының сынуы өз кезегінде жіктеледі: абдукциялық (шаншылған,кірікпеген) және аддукциялық (шаншылмаған, кірікпеген). Клиникалық симптомдары: Ауырсыну симптомы екеуіндеде кездеседі, саққылау симптомын жасағанда екі түрлі сыңықтада ауырсыну болады.Аяқтың тіректік қызметі шаншылған сынықтарда әр түрлі деңгейде сақталады, ал шаншылмағанда мүлде сақталмайды. Абдукциялық сынықтарда аяқ 1см шамасында қысқару болады, ал кейде, мойын дифиздік бұрыштың ұлғаюы есебінен 1см дейін ұзаруы байқалады. Және бұл кезде науқас жамбас ортан жілік буынының ауырсынуын сезседе жүре береді, бұл аддукциялы сыныққа алып барады. Аддукциялы сынықтарда аяқтың 2-3смге қысқаруы байқалады. Ішкі ротация мүлде жойылады, аяғы сыртқа қарай ротацияланған қалыпта болады. Симптом «жабысқан өкше» болады, яғни науқас арқасымен жатқанда аяғын төсектен тік көтере адмайды. Дагностикасы: клиникалық көріністеріне қарау және рентгенография жасау. Емі: Ортан жіліктің мойынының абдукциялы медиальді сынығында қысқа кокситті гипс таңғышын салып аяғын көп слмақ салмай балдаққа сүйеніп жүруіне рұқсат береміз. Гипс таңғышын 3-4 аптадан кейін аламыз. Толық адамдар гипс таңғышынан қиналатын болса 2 ай бойына жақтауға 3-4 килограмдық жүк іліп тарту арқылы емді жүргізуге болады. Асептикалық некроздың алдын алу үшін жарақат алған соң 6-8 айдан кейін ғана аяққа салмақ түсіруге рұқсат берілуге тиіс. Ортан жіліктің мойынының медиальді аддукциялық сынығын емдеудің негізгі тәсілі – буынын біріктіре қосып, байланыстыруда (остеосинтезде) үш қырлы шегені пайдалану болып табылады. Әдетте, ол 3-4 күн ішінде жазылады. Оған шейін ортан жіліктің төмпегіне немесе үлкен жіліңшіктің бұдырына 6-8 кг жүк іліп, қаңқаны тартуды қолданамыз. Операциядан кейінгі кезеңде жалпы және емдік дене шынықтырудың үлкен мәні бар. Операциядан кейін 1-1,5 айдан соң аяққа күш түсірмей балдаққа сүйеніп жүре бастауы керек. Некроздың алдын алу үшін жарақат алған соң 6-8 айдан кейін ғана аяққа салмақ түсіруге рұқсат берілуге тиіс.

 

7. Кіндік жарығы. Негізгі клиникалық симптомдарды атаңыз. Диагностика әдістерін атаңыз. Негізгі емдеу

принциптерін атаңыз.

емі Кіндік жарығы-құрсақ қабырғасының алдынғы дамуының ақауы, жиі қыздарда кездеседі. оның пайда болуы бұл аймақтағы анатомиялық ерекшеліктерге байланысты.Кіндік сақынасының жоғарғы бөлімінен кіндіктік вена өтеді, бұл бөлімде бұлшықетті қабат жоқ, сондықтан ол, төменгі бөліміне қарағанда әлсіз және бірқатар жағдайларда дамымаған іш фасциясы оны толық жаппайды, фасция дамымағанда оны тығыз емес аймақтарында тесіктер пайда болып жарық дамуына алып келеді.Мұндай анатомиялық жағдайларда кіндік,алдынғы іш қабырғасының әлсіз бөлігі болып жарықтың пайда болуына жағдай тудырады.Клин:КЖ дөнгелек н/е сопақ түрде әр түрлі өлшемде томпаю мен байқалады,тыныш жағдайда ж/е баланың жатқан қалпында жарық томпаю оңай ішке құрсақ қуысына қайтадан түс еді де сол кезде қолға кіндік сақынасы сезіледі.көлемі үлкен жарықтарда оның үстіндегі тері созылған жұқарған болады.Баланың субективтісезімдері жарықтың түріне байлданысты жарық томпағы кейде балада абыржу туғызады лекин тез орнына келетін кеңейген кіндік сақынасы кезінде жарық құрамы жарақатанады және ауырсынулар тудырады деп ойлауға негіз болмайды. Шеті ригидті кішкентай тесік баланың абыржуына негіз бола алады. Көптеген жағдайда кішкентайбалалардың өсу үрдісінде жарықтың өздігінен жойылуы байқалады.5-6 жастан кейін кіндік сақынасы өздіігнен жабылмайды, ж/е оперативті ем жасауды талап етеді.Диагностика. хирург анықтайды-формасын, размерін.Асқазанға ж/е 12 елі ішекке ренгенография жасау. Гастроскопия.Герниография –іш қуысына контрасты зат енгізіп ренгенологиялық зерттеу.УЗИ. Емі: консервативті ж/е оперативті. Кон –ті ем 5 жасқа дейін.Опер.ті ем 5-6 жастан кейін н/е тарылған кіндік сақынасы бар балада жапық қысылуына күдік тудыратын ұстамалары болса операция жасына байланысты емес. Операция жалпы жансыздандыру арқылы жүргізеді, жарық томпағы негізін астынан және бүйірінен алатын жартылай шеңбер бойынша кесу →терінің мобилизациясын жүргізеді, аяқшаны бөліп алады→жарық қабының кіндік терісімен жабысқан ұшын қалдырып бөліп алады.Жарық қапшығы құрамын құрсақ қуысына кіргізіп қапшығын тіліп ашып оның қуысына қарай қапшық мойнын жібекпен 2 жағын байлайды, қапшықты кесіп алып апоневроз шеттерін түйінді жібек тігісімен жақындатып жарық қапшағының культясын апоневроз астына салады,теріге жібектен тігіс салады. аутопластикалық методтар- Мейо,Сапежко, Лекслера авторларымен жасалады.

8. Сыртқы мұрын аурулары-сикоз, шиқан, мұрын тесігінің атрезиясы. Негізгі клиникалық симптомдарды

атаңыз. Негізгі емдеу принциптерін атаңыз.

Сикоз носа (фолликулит носа) - это инфекционное воспаление волосяных фолликулов, а также тканей в преддверии носовой полости. Возбудителями заболевания являются стрептококки и стафилококки. Распространяется на всю прилегающую к преддвериям носа область. Симптомы сикоза:Кожа выглядит раздраженной, красной, отечной.Вход в нос покрыт небольшими гнойниками и гнойными корками.Пациент ощущает жжение и зуд, ткань натянута и болит.Волосяные фолликулы покрыты небольшими гнойниками. Выделяющийся из них гной при засыхании образует корочки, что делает дыхание затрудненным.Течение болезни длительное, с постоянными рецидивами. В некоторых случаях на пораженных участках кожи появляются небольшие экземы. Разновидности 1. Вульгарный. Эта разновидность заболевания вызывается стафилококком 2. Паразитарный. Имеет несколько отличающуюся от вульгарной формы клиническую картину, так как изначально происходит заражение грибковой инфекцией, к которой впоследствии добавляется стафилококки 3. Люпоидный. Редкая разновидность заболевания, которая не имеет отношения к поражению фолликул носовой полости, а развивается исключительно на волосяном покрове головы. Лечение - амбулаторное.Очаги поражения обрабатывают салициловым или борными спиртом. Гнойные корочки размягчают с помощью синтомициновой эмульсии, салициловой или белой ртутной мази. Далее на пораженном участке удаляются волоски. Эта болезненная процедура может проводиться механически, либо с помощью облучения рентгеновскими лучами, местная обработка пораженных поверхностей должна дополняться медикаментозным лечением, включающим в себя антибиотики, витамины, противостафилококковый гамма-глобулин.

Фурункул носа (furunculus nasi) — острое гнойно-некротическое воспаление волосяного фолликула и окружающей соединительной ткани, обусловленное внедрением извне патогенных и вирулентных стафилококков. Хроническому и множественному фурункулезу способствуют сенсибилизация кожи к стафилококку, авитаминоз, нарушение обмена веществ, снижение иммунитета, сахарный диабет и др., развивающиеся на фоне таких факторов риска, как загрязнение кожи техническими маслами, пылью, бытовой грязью, микротравмы, расчесы, потертости и другие механические воздействия на кожу. Карбункул (carbunculus — от лат. carbo — черный, уголь) — разлитое гнойно-некротическое воспаление кожи и подкожной клетчатки, исходящее из волосяных мешочков и сальных желез при одновременном внедрении инфекции во многие из них на ограниченном участке кожи. Отличается злокачественностью клинического течения, распространением в глубину и по поверхности. Клиническое течение. Фурункул носа — частое проявление общего фурункулеза. Больной ощущает в очаге воспаления напряжение, распирание, переходящее в начале заболевания в тупые, а затем в сильные пульсирующие боли прогрессирующей интенсивности. На высоте воспалительного процесса состояние больного тяжелое, температура тела достигает 39-40°С (типа сопtiпиа) при явлениях септицемии (ознобы). В результате токсемии изменяется картина крови (лейкоцитоз, повышенная СОЭ и др.). Значительно страдает общее состояние организма. Наиболее тяжело протекает карбункул (рис. 3), который опасен внутричерепными осложнениями. Лечение. Интенсивное комплексное лечение: антибиотики широкого спектр мазевые аппликации (2% белая ртутная мазь, 10% синтомициновая эмульсия, ихтиоловые лепешки и др.). Одновременно назначают УВЧ или рентгенотерапию. Вскрытие фурункула хирургическим путем показано лишь при абсцедирующих формах и карбункуле на фоне массивной антибиотикотерапии. После хирургического вмешательства обеспечивают хорошее дренирование послеоперационной полости с частым промыванием ее растворами антибиотиков и других антисептических средств. При наличии фурункула носа и фурункулов, локализованных выше линии рта, показано стационарное лечение в хирургическом отделении.

Передние атрезии и сужения преддверия носа. Окклюзия ноздрей может быть врожденной или приобретенной. Врожденная окклюзия наблюдается редко и проявляется наличием кожной мембраны, реже - соединительнотканной и чрезвычайно редко - хрящевой или костной перегородки. Возникновение этого уродства обусловлено нарушением резорбции эпителиальной ткани, которая закупоривает ноздри плода, вплоть до 6-го месяца внутриутробной жизни. Приобретенная окклюзия наблюдается чаще, обусловлена процессом рубцевания, возникающим при таких заболеваниях, как сифилис, волчанка, корь, дифтерия, скарлатина, травмы, частые повторные каутеризации в указанной области. Обычно окклюзия ноздрей является односторонней и редко двусторонней. Обтурирующая диафрагма может быть разной толщины и плотности, сплошной или перфорированной, краевой или содержать одно или два отверстия. Лечение хирургическое, длительное и нередко малоуспешное из-за выраженной тенденции к восстановлению окклюзии путем разрастания рубцовой ткани и стягивания тканей, образующих ноздри. Часто повторные операции приводят к еще большим деформациям преддверия носа, что нередко вызывает конфликт между пациентом и врачом.Основным принципом лечения атрезии входа в нос является иссечение излишних тканей и покрытие раневой поверхности тонким кожным лоскутом на питающей ножке, взятым из ближайшей области лица. Фиксацию лоскута осуществляют волосяными швами и тампонами или эластичной каучуковой трубкой, которые должны не давить на лоскут, в противном случае он омертвеет, а лишь удерживать его в соприкосновении с подлежащей раневой поверхностью.

9. Ауырсыну, дизурия, зәрдің түсінің өзгеруі. Патогенезі. Аталық бездің сөлін зерттеу. Эякуляттың

биохимиясы Патологиялық өзгерістер.

Ауырсыну. Урологиялық ауруларда ауырсыну жедел және түсініксіз(тупой) болып келеді.Бел аймағындағы ауырсыну бүйрек ауруларына тән, ал оның шап аймағына иррадияциялануы несепағарға, аралыққа берілсе – қуықасты безі мен ұрық көпіршігі ауруларына тән. Түсініксіз ауырсынулар бүйректің созылмалы ауруларында кездеседі. Несеп қуықтың ауруларында ауырсыну тұрақты, төзімсіз несеп шығаруға шақыру(мучительные позывы), болады, және шат аймағына немесе кіші жамбас қуысына беріледі. Несеп шығару актысында ауырсыну күшеюі мүмкін. Егер несеп қуықта тас болса ауырсыну қозғалғанда күшейіп, тыныштықта басылады, ол қуықта тастың жылжуымен түсіндіріледі. Несеп шығару өзегі бойында ауырсыну қабыну процесімен, канал бойымен тас пен тұз жылжығында. Қуықасты безі аймағындағы ауырсыну жедел және созылмалы простотитте, тас болғанда, қуықасты безінің рагында туындайды. Бұл ауырсынулар аталық безіне, шат үсті аймағына иррадиацияланады, Простатаны пальпациялағанда жыныс мүшессінің басына беріледі. Дизурия: Тәулік бойында адам 1500мл зәр шығару қажет, зәр шығару жиілігі 4-6 рет болу қажет.Дизуриялық бұзылыстарға: Поллакиурия – жиі-жиі, бірақ аз мөлшерде зәр шығару. Олигакиурия – қалыпсыз сирек зәр шығару. Никтурия – түнгі диурез күндізгі диурезден зәр көлемі мен жииілігі бойынша басым болады. Странгурия – жиі және ауырсынумен жүретін зәр шығару бұзылысы. Несеп ұстамау – несеп шығаруға позыв болмай, зәрдің еріксіз ағуы. Энурез – түнгі уақытта зәр ұстамау. Ишурия – несеп шығарудың тоқтап қалуы.Опсоурия – 1 тәулік немесе одан көп уақыт бұрын көп мөлшерде су қабылдағаннан кейін оның кеш уақыттан кейін бөлінуі. Олигурия – шығарылатын зәр көлемінің азаюы. Анурия – несеп қуыққа зәр келуінің тоқтауы. Зәр түсінің өзгеруі: қалыпты зәрдің түсі сабан тәрізді сарғыш болады, урохром пигментіне байланысты.Зәр түсінің интенсивтілігі бүйректің концентрациялық қызметіне байланысты.Зәрдің мөлдір болмауы онда тұз, бактерия, ірің, шырыш араласқанда қалыптасады.Миоглобинурия-зәрде миоглобин болып, ол қызыл-қошқа түстес болады, гематурия – зәрде эритроциттердің болуы, ет жуындысынан интенсивті қызыл түске дейін өзгереді. Уратурия – зәрде ураттардың анықталыуы, фосфатурия- зәрден фосфаттардың анықталуы, оксалурия – оксалаттар кездессе зәр түсі мөлдір емес, бұлыңғыр болады. Аталық без секретін зерттеу простатаның қабыну аурулары мен рак ауруларының алдын алу үшін қолданылады.Без сектерін алу үшін алдымен аталық безіне тік ішек арқылы массаж жасайды,массаж нәтижесінде несеп шығарушы каналдан аталық без сөлі бөлінеді.Егер сөл бөлінбесе науқастан тез арада зәр жинайды, оның құрасында зерттеуге жеткілікті мөлшерде сөл болады. Қалыптыда сөл тұтқыр ақшыл сұйықтық, құрамында микрофлора болмайды. Алынған сөл құрамынан макрофагтар, сыдырылған эпителий клеткалары, рак клеткалары, қан анықталуы мүмкін. Сектер құрамын нақты бағалау үшін эякулятты биохимиялық зерттеуге алады. Эякулят құрамы: Фруктоза (13-15 ммоль/л), Азотты заттар, белок, инозит, аскорбин қышқылы, простагландиндер Е-2 тобы, Лимонная қышқылы(в норме: 2,5-3,5 ммоль/мл), қышқылды фосфатаза, сілтілі фосфатаза, спермин мен спермидин, Аталық без сөлінің патологиялық өзгерістер: асперматизм – жыныстық актта эякуляцияның болмауы, олигозооспермия – эякулятта сперматозойдтың аз болуы, астенозооспермия – қозғалатын сперматозойдтар мөлшері аз, азооспермия – эякулятта сперматозойдтардың болмауы, гемоспермия- -спермада қанның болуы,тератозооспермия – қалыпты морфологиялық сперматозойдтар санының аз болуы.

10. Электрофтальмия. Негізгі емдеу принциптерін атаңыз. Алдын алу.

Электрическая офтальмия возникает в результате интенсивного облучения глаза светом, богатымультрафиолетовыми лучами (свет сильной дуговой лампы при киносъемке, при электросварочных работах).

Аналогичного характера поражение глаз в виде снежной слепоты, или так называемого глетчерного катара, встречается у членов арктических экспедиций и у альпинистов, если они не пользуются специальными защитными очками, в результате воздействия сильного отраженного света снежных полей или льда. В этих случаях, как и при электрической офтальмии, спустя 6—8 часов после ожога глаз наблюдается резкое раздражение конъюктивы, сопровождающееся острыми болями и слезотечением.

Для снятия воспаления, существует несколько методов, которые обычно используют сварщики^{[ источник не указан 255 дней ]}:

· Прикладывание ватного тампона, пропитанного крепкой чайной заваркой

· Прикладывание растертого картофеля, обернутого в марлю

· Закапывание обезболивающих капель "Лидокаин" чтобы уснуть.

· Закапывание противовоспалительных капель типа "Визин"

· Применение репарирующего и снимающего раздражение препарата "Корнерегель" за нижнее веко.

В наиболее тяжелых случаях поражается не только конъюнктива, но и роговая оболочка. Через 2 дня острые явления постепенно проходят. Для облегчения тяжелых ощущений назначают холодные (иногда теплые) примочки на веки, слабые растворы анестезирующих средств

№ 13 ВАРИАНТ

1. Хирургия бойынша жағдайлық есеп.

57 жастағы науқасты сол жақ балтырының ауырсынуы, табанының қалтырауы, тез шаршағыштыққа шағымданады. Ауырсыну 60-70метр жүргеннен кейін пайда болады. 6 ай бойы ауырады. Қараған кезде сол аяғының төменгі бөлігі оң аяғына қарағанда бозғылт, сипағанда мұздай, бұлшық еттері пальпациялағанда ауырсынады. Пульсі сол жақ шап аймағында сан артериясында анықтауға болады бірақ әлсіреген және тізе асты артериясында өте әлсіреген. Оның үстінде систолиялық шу естіледі. Оң аяғының магистральді артериялардың пульсациясы сақталған бірақ әлсіреген.

Хирургия бойынша жағдайлық есепке сұрақтар:

1. Қандай ауру туралы ойлауға болады?

2. Бұл аурудың даму патогенезі қандай?

3. Диагнозды анықтау үшін не істеу керек?

4. Бұл патологияны қандай аурулармен салыстырмалы диагностика жүргізу қажет?

5. Аурыдың емдеу принциптері қандай?

Вопросы к задаче по хирургии

1. Ваш диагноз?

2. Клиническая классификация этого заболевания?

3. Патогенез развития этого заболевания?

4. План обследования пациента?

5. С какими заболеваниями следует дифференцировать эту патологию?

6. Принципы лечения заболевания в зависимости от стадии процесса?

7. Возможные осложнения при лечении этого заболевания и меры их профилактики?