(Modus (casus) re ā lis)
, , , , .
ᒺ () , , ( ᒺ, , ).
modus reālis , . , , :
1) imperatīvus;
2) coniunctīvus hortatīvus;
3) coniunctīvus prohibitīvus;
4) .
Futūrum I 䳿 imperatīvus .
Futūrum II 䳿 imperatīvus .
:
1. Si id credis, erras. , .
2. Si id credēbas, errābas. , .
3. Si id credes, errābis. , .
4. Si id credidisti, erravisti. , .
5. Si id credidĕras, erravĕras. , .
6. Si id credidĕris, erravĕris. , .
:
1. Si vis amāri, ama. , .
2. Parvi sunt foris arma, nisi est consilium domi. , .
3. Natūram si sequēmur ducem, nunquam aberrabĭmus. , .
(Modus (casus) potentiālis)
, .
ᒺ () , , ᒺ, . , .
:
a) praesens coniunctīvi;
) perfectum coniunctīvi.
Praesens coniunctīvi . .
Perfectum coniunctīvi , 䳿, praesens coniunctīvi. .
modus potentiālis coniunctīvus coniunctīvus potentialis.
:
1. Si id creds, errs. , .
2. Si id credidĕris, erravĕris. , .
:
1. Popŭlus, si tecum congrdiātur et si unā loqui voce possit, haec dicat. (Cic.) , , .
2. Si quidem, hercle, mihi regnum detur, nunquam id potius persĕquar. (Plaut) , , (), .
|
|
|
3. Ego quoque didicĕrim libentius, si quid attulĕris, quam te reprehendĕrim. , , .
(Modus (casus) irreālis)
, .
ᒺ () ᒺ, , .
, :
a) imperfectum coniunctīvi;
) plusquamperfectum coniunctīvi.
Imperfectum coniunctīvi , . ³ , , , praesens indicatīvi.
imperfectum coniunctīvi , , , , imperfectum indicatīvi. Imperfectum coniunctīvi .
Plusquamperfectum coniunctīvi , , .
, plusquamperfectum coniunctīvi , , , , perfectum plusquamperfectum indicatīvi.
imperfectum coniunctīvi plusquamperfectum coniunctīvi .
:
1. Si id credĕres, errārs. (), .
2. Si id credidisses, erravisses. (), . ( , ).
:
1. Plurĭbus verbis ad te scribĕrem, si res verba desiderāret ac non pro se ipsa loquerētur. , .
2. Si tacuisses, philosophus mansisses. , .
3. Plures cecidissent, ni nox proelio intervenisset. , .
