Артыкул 231. Арганізацыя культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва, яе віды
1. Арганізацыя культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва – напрамак культурнай дзейнасці, накіраваны на задавальненне асветных, эстэтычных, пазнавальных і забаўляльных патрэбнасцей насельніцтва.
2. Асноўнымі відамі арганізацыі культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва з’яўляюцца:
2.1. арганізацыя і правядзенне культурных мерапрыемстваў;
2.2. ажыццяўленне дзейнасці клубных фарміраванняў;
2.3. правядзенне дыскатэк, баляў, карнавалаў, дзіцячых ранішнікаў, гульнявых і іншых праграм;
2.4. правядзенне масавых тэатралізаваных свят і прадстаўленняў, народных гулянняў, абрадаў і рытуалаў у адпаведнасці з мясцовымі звычаямі і традыцыямі;
2.5. арганізацыя работы па краязнаўчых, навукова-тэхнічных, экалагічных, культурна-бытавых, калекцыйных і іншых інтарэсах;
2.6. іншыя віды арганізацыі культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва.
3. Асноўнымі арганізацыямі культуры і падраздзяленнямі юрыдычных асоб, якія забяспечваюць арганізацыю культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва, з’яўляюцца клубы, паркі культуры і адпачынку, гарадскія сады, заапаркі і заасады.
Артыкул 232. Клуб. Віды клубаў
1. Клуб – арганізацыя культуры або падраздзяленне юрыдычнай асобы, якія арганізуюць культурны адпачынак (вольны час) насельніцтва праз стварэнне грамадзянам спрыяльных умоў для занятку творчай дзейнасцю, развіцця і рэалізацыі іх творчых здольнасцей, задавальнення іх асветных, эстэтычных, пазнавальных і забаўляльных патрэбнасцей, патрэбнасцей у міжасобасных адносінах і адпачынку.
2. Па форме ўласнасці клубы падзяляюцца на дзяржаўныя і прыватныя.
Усе дзяржаўныя клубы адкрыты для публічнага наведвання.
3. У залежнасці ад арыентацыі на культурныя інтарэсы пэўных прафесійных, нацыянальных і іншых сацыяльна-дэмаграфічных груп насельніцтва клубы могуць быць наступных відаў:
3.1. палацы (дамы, цэнтры) культуры (мастацтваў);
3.2. цэнтры (дамы) народнай творчасці (народнага мастацтва, фальклору), сучаснага мастацтва;
3.3. цэнтры (дамы) рамёстваў;
3.4. маладзёжныя культурныя цэнтры;
3.5. цэнтры нацыянальных культур;
3.6. іншыя клубы.
4. У залежнасці ад характару дзейнасці і ўзроўню арганізаванасці клубы падзяляюцца на шматпрофільныя і аднапрофільныя.
Шматпрофільны клуб забяспечвае падтрымку і развіццё розных відаў арганізацыі культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва.
Аднапрофільны клуб забяспечвае разнастайнасць дзейнасці на аснове канкрэтнага віду арганізацыі культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва, а таксама функцыянуе ў якасці пляцоўкі для правядзення культурных і іншых мерапрыемстваў.
5. У залежнасці ад тэрыторыі функцыянавання клубы падзяляюцца на сельскія, пасёлкаў гарадскога тыпу, гарадскія, раённыя, абласныя, рэспубліканскія.
Артыкул 233. Клубныя работнікі
Клубныя работнікі – работнікі культуры, якія забяспечваюць арганізацыю клубам культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва.
Артыкул 234. Асноўныя прынцыпы і мэты дзейнасці клубаў
1. Асноўнымi прынцыпамi дзейнасцi клубаў з’яўляюцца:
1.1. забеспячэнне правоў грамадзян Рэспублiкi Беларусь на свабоду творчай дзейнасці, удзел у культурным жыццi;
1.2. гуманiстычны характар дзейнасцi, прыярытэт агульначалавечых каштоўнасцей, свабоднага развiцця асобы;
1.3. падтрымка грамадскай iнiцыятывы i самадзейнасці, спалучэнне iндывiдуальнай, групавой i масавай работы, галоснасцi, кiравання i самакiравання;
1.4. дыферэнцыяцыя i спецыялiзацыя дзейнасцi ў залежнасцi ад мясцовых асаблiвасцей гiстарычнага i культурнага развiцця.
2. Асноўнымі мэтамі дзейнасці клубаў з’яўляюцца:
2.1. захаванне і развіццё здабыткаў нацыянальнай культуры, традыцыйных формаў адпачынку;
2.2. развіццё аматарскай мастацкай творчасці ва ўсіх праявах, раскрыццё і падтрымка творчых талентаў, носьбітаў аўтэнтычнага фальклору;
2.3. садзейнічанне пазнавальнай актыўнасці грамадзян, іх самаадукацыі;
2.4. стварэнне ўмоў для рэалізацыі інтэлектуальнага і творчага патэнцыялу і павышэння духоўнасці чалавека;
2.5. фарміраванне ў грамадзян умення і звычкі рацыянальнай, грунтоўнай, трывалай і гуманнай арганізацыі і самаарганізацыі свайго культурнага адпачынку (вольнага часу).
Артыкул 235. Дзейнасць клубаў
1. Дзейнасць клубаў грунтуецца на добраахвотнасці ўдзелу грамадзян, прызнанні ў якасці асновы іх функцыянавання грамадскай ініцыятывы і самадзейнасці, спалучэння індывідуальнай і групавой работы, кіравання і самакіравання.
2. Клубы:
2.1. ствараюць i арганiзуюць работу калектываў мастацкай творчасці, гурткоў і iншых клубных фармiраванняў;
2.2. забяспечваюць арганiзацыю i правядзенне культурных мерапрыемстваў, накіраваных на паказ вынiкаў творчай дзейнасцi калектываў мастацкай творчасці, гурткоў і iншых клубных фармiраванняў;
2.3. забяспечваюць правядзенне культурна-відовішчных і іншых культурных мерапрыемстваў з удзелам выканаўцаў i аўтараў;
2.4. ажыццяўляюць паказ фiльмаў;
2.5. арганiзуюць работу кансультацый i лекторыяў, народных унiверсiтэтаў, школ i курсаў прыкладных ведаў, праводзяць тэматычныя вечары, вусныя часопiсы, цыклы творчых сустрэч, ажыццяўляюць iншыя формы асветнiцкай дзейнасцi;
2.6. праводзяць масавыя тэатралiзаваныя святы i прадстаўленні, народныя гулянні, абрады i рытуалы ў адпаведнасцi з мясцовымi звычаямi i традыцыямi;
2.7. праводзяць дыскатэкі і іншыя забаўляльныя праграмы;
2.8. аказваюць кансультатыўную, метадычную і іншую дапамогу суб’ектам культурнай дзейнасці ў арганізацыі і правядзенні культурных мерапрыемстваў, ажыццяўляюць пракат музычных інструментаў, сцэнічных касцюмаў, рэалізацыю метадычных матэрыялаў;
2.9. ажыццяўляюць іншыя функцыі, звязаныя з арганізацыяй культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва.
3. Клубы могуць сумяшчаць дзейнасць па арганізацыі культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва з іншымі напрамкамі культурнай дзейнасці, дзейнасцю іншых юрыдычных асоб (дамы і клубы культурна-сацыяльных паслуг, клубы-бібліятэкі, клубы-музеі, культурна-спартыўныя цэнтры, клубы-кафэ і іншыя).
4. Клубы могуць спецыялізавацца на перасоўным характары дзейнасці з выкарыстаннем розных транспартных сродкаў (аўтаклубы, плаўклубы і іншыя клубы).
Артыкул 236. Клубныя фарміраванні. Віды клубных фарміраванняў
1. Клубнае фарміраванне – добраахвотнае аб’яднанне грамадзян, заснаванае на супольнасці інтарэсаў, запытаў і патрэбнасцей у сумесных занятках творчай дзейнасцю, якая спрыяе развіццю здольнасцей, уменняў і навыкаў яго ўдзельнікаў, стварэнню імі вынікаў творчай дзейнасці, а таксама заснаванае на адзінстве імкнення да атрымання актуальнай інфармацыі і прыкладных ведаў у розных галінах грамадскага жыцця, культуры, літаратуры і мастацтва, навукі і тэхнікі, да авалодання карыснымі навыкамі ў сферы культуры, быту, здаровага ладу жыцця, арганізацыі культурнага адпачынку (вольнага часу).
2. Клубныя фарміраванні могуць ажыццяўляць культурную дзейнасць у якасці падраздзялення або на базе арганізацый культуры, устаноў адукацыi i iншых юрыдычных асоб.
3. Клубныя фарміраванні могуць існаваць у выглядзе:
3.1. непрафесійных (аматарскіх) калектываў мастацкай творчасці;
3.2. аўтэнтычных фальклорных калектываў мастацкай творчасці;
3.3. гурткоў (невялікая група грамадзян, аб’яднаных агульнымі інтарэсамі і рэгулярнай сумеснай дзейнасцю на аснове гэтых інтарэсаў);
3.4. клубаў па інтарэсах (аматарскіх аб’яднанняў);
3.5. іншых клубных фарміраванняў.
4. Клубнае фарміраванне:
4.1. арганізуе сістэматычныя заняткі ў тэарэтычных і практычных формах, а таксама ў відах, якія характэрны для дадзенага клубнага фарміравання (рэпетыцыя, лекцыя, урок, трэніроўка, пасяджэнне і іншыя віды);
4.2. праводзіць штогод справаздачныя культурныя мерапрыемствы (канцэрты, выстаўкі, конкурсы, майстар-класы і іншыя культурныя мерапрыемствы);
4.3. прымае ўдзел у культурных мерапрыемствах;
4.4. ажыццяўляе іншыя функцыі, звязаныя з арганізацыяй культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва.
Артыкул 237. Правядзенне дыскатэк
1. Дыскатэка – танцавальная і (або) забаўляльная праграма, якая суправаджаецца публічным выкананнем музычных твораў выканаўцамі, у тым ліку з дапамогай тэхнічных сродкаў, з магчымым паказам фільмаў, правядзеннем культурна-відовішчных мерапрыемстваў, гульняў і іншых забаў.
2. Мясцовыя выканаўчыя і распарадчыя органы ажыццяўляюць улік юрыдычных асоб і індывідуальных прадпрымальнікаў, якія арганізуюць правядзенне дыскатэк.
На тэрыторыі сельскіх населеных пунктаў, пасёлкаў гарадскога тыпу ўлік ажыццяўляюць сельскія і пасялковыя выканаўчыя камітэты.
У гарадах (пасёлках гарадскога тыпу, якія з’яўляюцца цэнтрамі раёнаў) улік ажыццяўляюць гарадскія, раённыя выканаўчыя камітэты, мясцовыя адміністрацыі раёнаў у гарадах.
3. Правядзенне дыскатэкі арганізуецца на закрытай і адкрытай пляцоўках, якія павінны адпавядаць санітарна-эпідэміялагічным, супрацьпажарным патрабаванням, а таксама патрабаванням тэхнічных нарматыўных прававых актаў у галіне тэхнічнага нарміравання і стандартызацыі.
Закрытая пляцоўка – капітальная пабудова (будынак, збудаванне), памяшканне, што выкарыстоўваюцца для правядзення дыскатэкі.
Адкрытая пляцоўка – танцавальная пляцоўка і іншыя месцы пад адкрытым небам, агароджаныя і спецыяльна прызначаныя для правядзення дыскатэкі.
4. Правядзенне дыскатэк у жылых памяшканнях не дапускаецца.
5. Правядзенне дыскатэк на адкрытых пляцоўках ажыццяўляецца да 23 гадзін, за выключэннем дыскатэк, якія праводзяцца па рашэнні рэспубліканскіх органаў дзяржаўнага кіравання і мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў або па ўзгадненні з імі. Па ўзгадненні з кіраўнікамі мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў або з упаўнаважанымі імі асобамі час правядзення дыскатэк на адкрытых пляцоўках можа быць прадоўжаны.
6. Правядзенне дыскатэк у перыяд з 23 да 6 гадзін ажыццяўляецца на закрытых пляцоўках, за выключэннем выпадкаў, прадугледжаных пунктам 5 гэтага артыкула.
7. Пры правядзенні дыскатэкі на адкрытай пляцоўцы тэрыторыя гэтай пляцоўкі павінна быць адгароджана ад вуліцы, праезнай часткі плотам або агароджай, якія забяспечваюць бяспеку наведвальнікаў дыскатэкі, а таксама жыхароў прылеглых да месца правядзення дыскатэкі жылых дамоў, удзельнікаў дарожнага руху.
8. Грамадзяне, якія не дасягнулі шаснаццаці гадоў, не могуць знаходзіцца на дыскатэках у начны час (з 23 да 6 гадзін) без суправаджэння бацькоў, апекуноў, папячыцеляў або без суправаджэння па іх даручэнні асоб, якія дасягнулі васямнаццаці гадоў.
9. Наведвальнікі дыскатэкі маюць права:
9.1. на атрыманне інфармацыі аб узроставым складзе і максімальнай колькасці наведвальнікаў, мерах па забеспячэнні грамадскага парадку;
9.2. наведваць дыскатэку незалежна ад полу, расы, мовы, рэлігійных, палітычных або іншых перакананняў, нацыянальнасці, сацыяльнага паходжання, маёмаснага, службовага становішча і іншых абставін.
10. Наведвальнікі дыскатэкі абавязаны:
10.1. выконваць правілы правядзення дыскатэкі, а таксама абмежаванні, устаноўленыя пунктам 3 артыкула 216 гэтага Кодэкса і іншымі актамі заканадаўства;
10.2. захоўваць грамадскі парадак;
10.3. выконваць патрабаванні работнікаў юрыдычнай асобы, індывідуальнага прадпрымальніка, якія арганізуюць правядзенне дыскатэк, заканадаўства, правілаў правядзення дыскатэкі.
11. Юрыдычныя асобы і індывідуальныя прадпрымальнікі, якія арганізуюць правядзенне дыскатэк, маюць права:
11.1. устанаўліваць правілы правядзення дыскатэк з улікам патрабаванняў гэтага Кодэкса;
11.2. арганізоўваць для наведвальнікаў аўтамабільныя паркоўкі ў адпаведнасці з заканадаўствам.
12. Юрыдычныя асобы і індывідуальныя прадпрымальнікі, якія арганізуюць правядзенне дыскатэк, абавязаны:
12.1. не дапускаць дыскрымінацыі ў адносінах да наведвальнікаў дыскатэкі;
12.2. не дапускаць знаходжання на дыскатэках у начны час (з 23 да 6 гадзін) грамадзян, якія не дасягнулі шаснаццаці гадоў, без суправаджэння бацькоў, апекуноў, папячыцеляў або без суправаджэння па іх даручэнні асоб, якія дасягнулі васямнаццаці гадоў;
12.3. не дапускаць прысутнасці грамадзян, якія знаходзяцца ў стане алкагольнага ап’янення або ў стане, выкліканым ужываннем наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў, іх аналагаў, таксічных або іншых адурманьваючых рэчываў;
12.4. не дапускаць грамадзян з халоднай, агнястрэльнай, газавай зброяй, выбуханебяспечнымі рэчывамі і боепрыпасамі;
12.5. забяспечваць ахову грамадскага парадку ў час правядзення дыскатэкі, у тым ліку на аўтамабільных паркоўках, арганізаваных для наведвальнікаў дыскатэкі;
12.6. неадкладна інфармаваць органы ўнутраных спраў аб выяўленні фактаў ужывання наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў, іх аналагаў, таксічных або іншых адурманьваючых рэчываў наведвальнікамі дыскатэкі, а таксама аб здзяйсненні наведвальнікамі дыскатэкі супрацьпраўных дзеянняў;
12.7. арганізоўваць спецыяльна прызначаныя і абсталяваныя для курэння месцы;
12.8. не выкарыстоўваць праграмы, якія змяшчаюць прапаганду вайны, экстрэмісцкай дзейнасці, насілля, жорсткасці і парнаграфіі;
12.9. прымяняць піратэхнічныя сродкі толькі пры ўмове выканання патрабаванняў адпаведных тэхнічных нарматыўных прававых актаў;
12.10. выконваць патрабаванні заканадаўства аб аўтарскім праве і сумежных правах і іншага заканадаўства;
12.11. выконваць правы наведвальнікаў дыскатэкі, прадугледжаныя гэтым Кодэксам і іншымі актамі заканадаўства;
12.12. выконваць іншыя абавязкі ў адпаведнасці з заканадаўствам.
13. Юрыдычныя асобы і індывідуальныя прадпрымальнікі, якія арганізуюць правядзенне дыскатэк на пастаяннай аснове, акрамя абавязкаў, пералічаных у пункце 12 гэтага артыкула, павінны забяспечваць:
13.1. уваход на дыскатэку на падставе білетаў;
13.2. абсталяванне месцаў правядзення дыскатэк сістэмамі відэаназірання і кнопкай трывожнай сігналізацыі з паступленнем сігналу на пульт органаў унутраных спраў.
14. Юрыдычныя асобы і індывідуальныя прадпрымальнікі, якія арганізуюць правядзенне дыскатэк не на пастаяннай аснове, акрамя абавязкаў, пералічаных у пункце 12 гэтага артыкула, у мэтах прадухілення надзвычайных сітуацый і падтрымання правапарадку павінны ўзгадніць правядзенне дыскатэкі з кіраўніком адпаведнага мясцовага выканаўчага і распарадчага органа або з упаўнаважанай ім асобай за пяць дзён да яе правядзення.
15. Гэты артыкул не распаўсюджваецца на дыскатэкі, якія праводзяцца на бязвыплатнай аснове ў:
рамках арганізацыі выхаваўчага працэсу ўстановамі адукацыі;
аб’ектах грамадскага харчавання.
Артыкул 238. Паркі культуры і адпачынку, гарадскія сады, заапаркі, заасады
1. Паркі культуры і адпачынку, гарадскія сады, заапаркі, заасады – арганізацыі культуры або падраздзяленні юрыдычных асоб, якія ажыццяўляюць арганізацыю культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва праз стварэнне на сваёй тэрыторыі спрыяльных умоў для адпачынку і забаў грамадзян, распаўсюджвання і папулярызацыі ведаў аб прыродзе, фарміравання беражлівых і гуманных адносін да навакольнага асяроддзя.
2. Усе дзяржаўныя паркі культуры і адпачынку, гарадскія сады, заапаркі, заасады адкрыты для публічнага наведвання.
Артыкул 239. Дзейнасць паркаў культуры і адпачынку, гарадскіх садоў, заапаркаў, заасадоў
1. Паркі культуры і адпачынку, гарадскія сады, заапаркі, заасады могуць:
1.1. арганізоўваць дзейнасць танцавальных, глядзельных i спартыўных залаў, летнiх эстрад i цыркаў, выставачных залаў, гульнявых пляцовак i павiльёнаў, планетарыяў, бiльярдных, вiдэатэк, гульнятэк, салонаў, цiраў, стадыёнаў i спартыўных пляцовак, каткоў, лыжных i лодачных станцый, экалагiчных i прагулачных сцяжынак, плавальных басейнаў, салярыяў, баз пракату культурна-бытавога i спартыўнага iнвентару, аўтадромаў, конна-спартыўных баз, стацыянарных і нестацыянарных гандлёвых аб’ектаў i iншых аб’ектаў культурнага i фiзкультурна-аздараўленчага прызначэння;
1.2. праводзіць дыскатэкi;
1.3. набываць атракцыёны i гульнявыя аўтаматы;
1.4. ствараць абсталяваную i добраўпарадкаваную базу для работы сярод дзяцей i падлеткаў;
1.5. прадастаўляць у карыстанне атракцыёны, гульнявыя аўтаматы, культурна-бытавы i спартыўны iнвентар;
1.6. для абслугоўвання наведвальнiкаў ствараць калектывы мастацкай творчасці і іншыя клубныя фарміраванні, аранжарэi, гадавальнiкi, лабараторыi, доследныя станцыi i iншае;
1.7. арганiзоўваць i праводзіць культурныя і спартыўныя мерапрыемствы;
1.8. пры наяўнасцi матэрыяльна-тэхнiчнай базы i квалiфiкаваных кадраў ствараць рамонтныя i вытворча-будаўнiчыя цэхi, творчыя, пiратэхнiчныя i iншыя майстэрнi;
1.9. ажыццяўляць іншыя функцыі, звязаныя з арганізацыяй культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва.
2. Правядзенне паркам культуры і адпачынку, гарадскім садам, заапаркам, заасадам мерапрыемстваў або ажыццяўленне іншай дзейнасці, якія могуць мець экалагічныя, сацыяльныя і іншыя вынікі, што закранаюць інтарэсы насельніцтва адпаведнай тэрыторыі, узгадняецца з мясцовым выканаўчым і распарадчым органам па месцы іх знаходжання.
3. Мясцовыя выканаўчыя і распарадчыя органы садзейнічаюць развіццю і эфектыўнай дзейнасці паркаў культуры і адпачынку, гарадскіх садоў, заапаркаў, заасадоў, перадачы для іх патрэбнасцей памяшканняў, іншых аб’ектаў.
