Asinus aegrōtus erat. Filium parvum habēbat. Filius in stabulo aegrōtum curābat. Stabulum clausum erat. Ad aegrōtum asinumproperant lupi et stabulo appropinquant. Tum unus e lupis ostium stabuli pulsat et clamat: Aperi, mi aselle! Amīci tui appropinquant. Filius lupis respondet: Amicōrumverba blanda audio, sed lupos improbos video.
FUTURUM I INDICATĪVI ACTĪVI ET PASSĪVI
b- I II ., -ā- ( 1 ..) ē- ( ) III IV . + .
Futurum I indicativi activi
| - | I . | II . | III . | IV . | |
| Sing. | ornabo ornabis ornabit | tacebo tacebis tacebit | legam leges leget | audiam audies audiet | |
| Plur. | ornabimus ornabitis ornabunt | tacebimus tacebitis tacebunt | legēmus legētis legent | audiēmus audiētis audient |
Futurum I indicativi passivi
| - | I . | II . | III . | IV . | |
| Sing. | ornābor ornaberis ornabitur | tacebor taceberis tacebitur | legar legēris legētur | audiar audiēris audiētur | |
| Plur. | ornabimur ornabimĭni ornabuntur | tacebimur tacebimĭni tacebuntur | legēmur legemĭni legentur | audiēmur audiemĭni audientur |
Futurum I indicatīvi esse ()
| Sing. | Plur. | |
| ero eris erit | erĭmus erĭtis erunt |
1. futurum I indicativi activi et passivi monstrāre, defendĕre, monēre, consentīre.
2. habent, legent, dicĕris, dicēris, erunt, erant, vitabĭmus, puniebāmus, salutabĭmur, timebamĭni.
3. , :
1.Verum amīcum pecuniā non parābis. 2. Stellas caeli nunquam numerabĭtis. 3. Si fortiter pugnabĭtis, patriam servabĭtis. 4. Praeceptis magistrōrum libenter parebĭmus. 5. Discipŭli boni cotidie memoriam exercēbunt. 6. Si quaerētis, reperiētis. 7. In pericŭlis semper patriam defendēmus. 8. Quod hodie non est, cras erit. 9. Si pericŭlum erit, ad arma vocabimĭni. 10. Omnia mutabantur, mutantur, mutabŭntur. 11. Memoria virōrum magnōrum semper manēbit. 12. Nisi servi laborābunt, domĭnus nihil habēbit. 13. Libĕri erĭtis. 14. Inimīci nostri semper vincebantur et vincentur. 15. Narrābo, si audiētis. 16. Ita dico. Quis contra dicet? 17. Cotidie interrogabimĭni. 18. Ignorāmus, sed ignorabĭmus. 19. Amāris, amabāris, amabēris. 20. Legēmus librum de bello Gallĭco. 21. Si inimīci appropinquābunt, vicos nostros cremabĭmus et e patria migrabĭmus.
|
|
|
4. .
1. . 2. , . 3. ?
5. Puella epistulam scribit . .
6. :
De Cornelia
Matrōna Campāna in villa Cornelia, clarae feminae Romānae, est et amīcae ornamenta sua monstrat. Filii Corneliae in schola erant. Matrōna Campāna Corneliam interrogat: Ubi filii tui sunt? Tum Cornelia: Mox hic erunt. Paulo post filii intrant. Ubi, - inquit, - erātis, filii?. In schola erāmus, mox in horto erimus. Cornelia amīcae filios monstrat et haec (), - inquit, - ornamenta mea sunt; beāta sum.
De bellis
Antiqui Graeci et Romāi bella gerēbant, terras populōrum vicinōrum invadēbant, incolas interficiēbant aut captīvos secum asportābant; victos premēbant. In numero servōrum apud Graecos nec non apud Romānos multi captīvi erant. Nobis ( ) autem bella odiōsa sunt. Itaque bella vitabimus, iustitiam atque amicitiam inter populos colēmus, pacem defendēmus. Vita nostra pulchra erit.
7. , ( ) .
De perfidia Falisci
Olim bellum erat inter Romam et Falerios, oppidum Romae proximum, et Romāni ante Falerios castra habebant. Pueri Faliscōrum autem etiam in bello extra oppidum se exercebant. Aliquando Faliscus quidam cum pueris nonnulis in castra Romāna intrat et Romānis dicit: Frustra oppidum nostrum oppugnabitis: non armis, sed doloincolassuperabitis. Vidētis pueros istos, eos vobis mando ac ita Romānis victoriam parabo! Sed Romani ei respondent: Contra viros arma habēmus, nunquam gladios contra pueros stringemus. Pueros domum remittēmus, te autem merito puniemus .
