- :
1: putāre, solvo, venio, cogitāre.
2: promitto, capio, delere, dubitāre.
3: nescio, consentio, obtinere, cantāre.
4: facĕre, sentio, sedēre, laborāre.
4. :
1: 1. . 2. . 3. . 4. (= ). 5. . 6. .
2: 1. . 2. . 3. . 4. . 5. . 6. -.
3: 1. . 2. . 3. . 4. . 5. . 6. .
4: 1. . 2. . 3. . 4. - . 5. . 6. .
5. praesens indicativi passivi. :
1:habere, audīre.
2:respondere, sentīre.
3:obtinere, scīre.
4: possidre, punīre.
5. :
1: 1. Unde venis? E silva. 2. Epistulas mihi scribe mitteque. 3. Mecum [ ] legite, mecum scribite! 4. Vive valeque.
2: 1. Dum vivis, sperāre debet. 2. Audi, scribe, lege! 3. Nolite dicere, si nescitis. 4. Vitam regit fortuna, non sapientia.
3: 1. Qui agrum colit, agricola est. 2. Nolite tacere, si dicere debetis. 3. Verbum movet, exemplum trahit. 4. Noli me tangere!
4: 1. Periculum est in mora. 2. Inter arma tacent musae. 3. Aliena vitia in oculis habemus, a tergo nostra sunt. 4. Nolite ad me venīre hodie.
3
1. (, , , ). . :
1: causam, campum, heredum, libros, amico
2: linguam, advocatis, menti, legis, pecuniae
3: naturae,virorum, accusatione, discipulos, mora
4: amici, mortibus, agricolas, verba, epistolarum
2. :
1: ,
2: ,
3: ,
4: ,
3. :
1: , . , . , .
2: , . , . , .
3: , . , . , , .
|
|
|
4: , . , . , .
4. :
1: Homo locum ornat, non hominem locus. Homo homini lupus est, non homo. Nomina sunt odiosa. Suus rex reginae placet. Discipulus meus fabulam lectam nobis narrat. Ad mala facta malus socius socium trahit. De lingua stulta veniunt incommoda multa.
2: Amici - fures temporis. In vino veritas. Condicio sine qua non. Cui bono? Cui prodest? Alter alterius eget consilio. Aliud est celāre, aliud tacere. Nunquam aliud natura, aliud sapientia dicit.
3: Honores mutant mores. Amicus Plato, sed magis amica veritas. Alma mater. Argumentum ad hominem. Injuriam illi puero facis. Non bonus est ulli, qui malus est sibi. Malus est, qui beneficium scit accipere et reddere nescit.
4: Quid vides in judicione? Quid agis? Quid agitis? Nolite dicere, si nescitis. Qui pingit florem non pingit floris odorem. Scribe ad me, mi Attice! Dum docemus, discimus. Tacere non debes.
4
1. :
1: , .
2: , .
3: , .
4: , .
2. ; ; :
1: In terra multi et magni et parvi rivi sunt. Video in terra multos et magnos et parvos rivos esse. Labores gignunt honores. Magna dos ei virgini datur. Audiebamus magnam dotes ei virgini datur. Poetae antiqui saepe fabulas de bestiis narrant.
2: Inter Romanos et Helvetios flumen intererat. Semper amica mihi, semper et uxor es. Amicus meus tuam vult sororem uxorem ducĕre [uxorem ducĕre ]. Per aspera ad astra. Videmus te magnum elephantum e parva musca facere. Advocatus chartae nostrae judici monstrat.
3: Magna est linguarum inter homines varietas. Tempus consilium tibi dat. Constat inter dominum et servum nallam amicitiam esse. De mortuis aut bene aut nihil. Dicunt aquilam muscas non captāre. Victoria concordia gignitur.
4: Nemo patriam suam amat, quia magna, sed quia sua est. Mala galina, malum ovum. Notum est, periculum in mora esse. Aut cum scuto, aut in scuto. Notum est parvo esse naturam contentam [contentus parvo - ]. Tabula ab amico meo pingitur.
3. :
1: , . , . . . . .
2: . , , . , . . . .
3: , . , . . . . .
|
|
|
4: . , . , . . . .
4. (imperfectum, perfectum) :
1: Magistri discipulos docent. Discipuli magistro epistulam scribunt. Fluvius campos irrigat.Non magister ad discipulum, sed discipulus ad magistrum debet venīre. Amici libros a me accipiunt. Magistri docent pueros verba recte legere et scribere. Libros, qui bene discit, amat. Sibi bene facit, qui bene facit amico.
2: Amicus mecum legit et scribit. Magister monet uerum: Stude, puer! Labora, discipule!. Pueri libros poetarum legunt. Medici causas morborum invenīre student. Non nobis tantum vivimus, sed patriae et amicis. Patriam in periculis viri defendere debent. Inter bella et pericula non est locus otio. Elephantum ex musca facimus.
3: Lupus non mordet lupum. Agricolae terram colunt. Quid vides in silva? Si taces, consentis. Fabulas poetarum legimus. Ita scribo, ut sentio. Natura nihil sine causa gignit. Quis in vita nunquam errat? Qui nihil agit.
4: Pecuniam tibi reddo. Nautae insulam capiunt. Epistulas tibi scribo mittoque. Mei amici mecum legunt, mecum scribunt! Periculum in mora est. Vitam regit fortuna, non sapientia. Judex causam sine ira et studio dicit. Pecunia non olet.
5
