ϳ | |||
:praesens, futūrum I, futūrum I | praesens coniunctīvi | perfectum coniunctīvi | coniugatio periphrastĭca actīva + sim, sis, sit |
:imperfectum,perfectum,plusquamperfectum | mperfectumconiunctīvi | lusquamperfectumconiunctīvi | coniugatio periphrastĭca actīva + essem, esses, esset |
1. Littĕrae, cum sint paucae, varie tamen collocātae, innumerabilia verba efficiunt. ˳, , , -, .
2. Vide, quanta carĭtas sit patriae: cum homĭni sit irātus, tamen rei pub-lĭcae causa defendit Antonium. , -: , , - .
3. Plato, cum a tyranno Dionysio crudelĭter violātus esset, tamen eōdem rediit, precĭbus Dionis adductus. , - ij, , ij, .
4. cum adversatīvum ()
, - 䳿 . , . cum adversatīvum - consecutio tempŏrum:
1. Solus homo partĭceps est ratiōnis, cum cetĕra animalia sint expertia. ҳ 䳺 , .
2. Nostrōrum equĭtum erat quinque milium numĕrus, cum hostes non amplius octingentos equĭtes habērent. - , -.
ϳ ( cum)
ϳ :
1) 䳿 dum, quoad, donec , , ;
2) 䳿 postquam, posteaquam , cum primum, ut, ut primum, ubi, ubi primum, simulac, simulatque, simul ut , ;
3) 䳿 antequam, priusquam , .
postquam, posteaquam , cum primum, ut, ut primum, ubi, ubi primum, simulac, simulatque, simul ut , perfectum plusquamperfectum indicatīv, 䳿 imperfectum indicatīv:
1. Pompeius, ut equitātum suum pulsum vidit, aciē excessit. , , , .
2. Ut primum occasio data est, meo pristĭno more rem publĭcam defendi. , .
3. Postquam in castra nuntius pervēnit, plerīque dilabuntur. ϳ , , .
|
|
dum, quoad, donec , , , .
Dum, quoad, donec , futūrum I plusquamperfectum. :
1. Dónec erís felíx, multós nuberábis amícos. , .
2. Aegrōtus, dum anĭma est, spem habet. , , .
dum, quoad, donec : praesens coniunctīvi mperfec-tum coniunctīvi , - 䳿, , -:
1. Scaevŏla paulum requiescet, dum se calor frangat. , .
2. Thraces nihil se movērunt, donec Romāni armāti transīrent. - , .
antequam, priusquam , , .
, : perfectum indicatīv 䳿, futūrum I 䳿:
1. Epaminondas non prius bellāre destĭtit, quam urbem Lacedaemo-niōrum obsidiōne clausit. , .
2. De Carthagĭne verēri non ante desĭnam, quam illam excīsam esse cognovĕro. , , .
, antequam, priusquam , .
, , . perfectum indicatīv 䳿, praesensindicatīv 䳿:
1. Ventidio fui semper amīcus, antequam ille rei publĭcae est factus inimīcus. , .
2. Qua de re priusquam dicĕre incipio, perpauca mihi de meo officio verba facienda sunt. , , .
, , , , 䳿. raesens coniunctīvi 䳿, mperfectum coniunctīvi :
1. Antequam veniat in Pontum, littĕras ad Pompeium mittet. , , .
2. Caesar, priusquam se hostes ex terrōre ac fuga recipĕrent, in fines Suessiōnum exercĭtum duxit. , , - , .
ϳ
ϳ , - . cum causāle (), quod, quia, quoniam , . - : propterea, ideo, idcirco, ob eam causam , , .
|
|
1. cum causāle consecutio tempŏrum.
2. quod, quia, quoniam , , -.
, , , , :
1. Helvetii relĭquos Gallos virtūte praecēdunt, quod fere cotidiānis proeliis cum Germānis contendunt. , .
2. Quia natūra mutāri non potest, idcirco verae amicitiae sempiter-nae sunt. , .
3. Vos, Quirītes, quoniam iam est nox, in vestra tecta discedĭte! , , , !
consecutio tempŏrum , , , . , , , , , , :
1. Plato escam malōrum appellat voluntātem, quod ea videlĭcet ho-mĭnes capiantur, ut pisces. , , , .
2. Nunc mea mater irāta est mihi, quia non rediĕrim domum ad eam. , .