1.
(erfectum indicatīvi passīvi)
(perfectum indicatīvi passīvi) : 䳺 (articipium perfecti passīvi) 䳺 䳺 sum, fui, esse .
articipium perfecti passīvi - us (m), - a (f), - um (n).
articipium perfecti passīvi:
ij | 䳺 | articipium perfecti passīvi | |
laudo, laudāvi, laudātum, laudāre | laudāt- | laudāt-us, a, um , , | |
doceo, docui, doctum, docēre | doct- | doct-us, a, um , , | |
lego, legi, lectum, legĕre | lect- | lect-us, a, um , , | |
V | audio, audīvi, audītum, audīre | audīt- | audīt-us, a, um , , |
䳺 () - um.
articipium perfecti passīvi . ³ (perfectum, plusquamperfectum, futūrum II (secundum)) .
䳺 V 䳺 perfectum indicatīvi passīvi:
IV | ||||
Singulāris | ||||
1. | laudātus, a, um sum | doctus, a, um sum | lectus, a, um sum | audītus, a, um sum |
2. | laudātus, a, um es | doctus, a, um es | lectus, a, um es | audītus, a, um es |
3. | laudātus, a, um est | doctus, a, um est | lectus, a, um est | audītus, a, um est |
Plurālis | ||||
1. | laudāti, ae, a sumus | docti, ae, a sumus | lecti, ae, a sumus | audīti, ae, a sumus |
2. | laudāti, ae, a estis | docti, ae, a estis | lecti, ae, a estis | audīti, ae, a estis |
3. | laudāti, ae, a sunt | docti, ae, a sunt | lecti, ae, a sunt | audīti, ae, a sunt |
2. (lusquamperfectum indicatīvi passīvi)
(plusquamperfectum indicatīvi passīvi) : 䳺 (articipium perfecti passīvi) 䳺 䳺 sum, fui, esse .
䳺 -V 䳺 plusquamperfectum indicatīvi passīvi:
IV | ||||
Singulāris | ||||
1. | laudātus, a, um eram | doctus, a, um eram | lectus, a, um eram | audītus, a, um eram |
2. | laudātus, a, um eras | doctus, a, um eras | lectus, a, um eras | audītus, a, um eras |
3. | laudātus, a, um erat | doctus, a, um erat | lectus, a, um erat | audītus, a, um erat |
Plurālis | ||||
1. | laudāti, ae, a erāmus | docti, ae, a erāmus | lecti, ae, a erāmus | audīti, ae, a erāmus |
2. | laudāti, ae, a erātis | docti, ae, a erātis | lecti, ae, a erātis | audīti, ae, a erātis |
3. | laudāti, ae, a erant | docti, ae, a erant | lecti, ae, a erant | audīti, ae, a erant |
3.
(Futūrum II (secundum) indicatīvi passīvi)
|
|
(futūrum II (secundum) indicatīvi passīvi) : 䳺 (articipium perfecti passīvi) 䳺 䳺 sum, fui, esse .
䳺 V 䳺 futūrum II (secundum) indicatīvi passīvi:
IV | ||||
Singulāris | ||||
1. | laudātus, a, um ero | doctus, a, um ero | lectus, a, um ero | audītus, a, um ero |
2. | laudātus, a, um eris | doctus, a, um eris | lectus, a, um eris | audītus, a, um eris |
3. | laudātus, a, um erit | doctus, a, um erit | lectus, a, um erit | audītus, a, um erit |
Plurālis | ||||
1. | laudāti, ae, a erĭmus | docti, ae, a erĭmus | lecti, ae, a erĭmus | audīti, ae, a erĭmus |
2. | laudāti, ae, a erĭtis | docti, ae, a erĭtis | lecti, ae, a erĭtis | audīti, ae, a erĭtis |
3. | laudāti, ae, a erunt | docti, ae, a erunt | lecti, ae, a erunt | audīti, ae, a erunt |
1) , , (perfectum historĭcum).
2) , (perfectum praesens).
3) , 䳿.
4) , , , .
1. :
. De Prometheo
Prometheus auxilio Minervae homĭnes ex aqua et terra fecĕrat ac de genĕre humāno bene meruit. Di saepe Prometheum ad epŭlas suas invitābant. Ităque consilium Iovis, qui omnes homĭnes necāre constituit, ei notum erat. Prometheus aliquando in coelum venit et ignem de OIympo subduxit et hominĭbus donāvit. Quamquam ira Iovis magna erat, genus humānum non delēvit. Prometheum autem Vulcānus iussu Iovis in monte Caucăso ferreis catēnis ad saxum alligāvit cotidiēque aquĭla iecur Promethei devorābat. Iecŏris pars, quam aquĭla mane devoravĕrat, noctu crescēbat. Ita Prometheus ingentes dolōres tolerābat. Postea Hercŭles aquĭlam sagitta necāvit Prometheumque liberāvit.
. De talo Achillis
Achilles, fortissĭmus omnium Graecōrum, qui contra Troiānos bellavērunt, filius Pelei et deae Thetĭdis fuit. Mater Thetis infantem suum in fluvium Stygem, qui apud infĕros fluit, immersit. Aqua fluvii corpus eīus invulnerabĭle effēcit. Attămen talus pedis dextri vulnerabĭlis mansit. Nam Thetis, cum filium in fluvio immergēbat, manu sua corpus eīus talo dextri pedis tenēbat. Ităque talus dextri pedis aqua fluvii intactus ideoque vulnerabĭlis permansit.
|
|
Troiāni autem, qui de vulnerabĭli talo Achillis nihil audivĕrant, frustra Thetĭdis filium telis petēbant; eum nullo modo vulnerāre potĕrant. Postrēmo Apollo sagittam Parĭdis in talum dextri pedis Achillis direxit atque herōem occīdit.
II. Galli Romam expugnant
Quarto saecŭlo ante aeram nostram Roma in magno pericŭlo erat. Galli enim cum copiis Romanōrum ad fluvium Alliam contendĕrant et Romānos fugĕrant. Multi Romāni cecidĕrant. Tum Romāni Capitolium defendĕre constituĕrant. Galli in portas irrupĕrant. Tecta incendĕrant. Marcus Manlius fortĭter defendit neque se dedit. Sed magna inopia frumenti Romānos premēbat. Manlius cum Gallis de indutiis egit. Regŭlus Gallōrum magnum auri pretium poposcĕrat. Si aurum, inquit, pependerĭtis, decēdam. Si pretium non solverĭtis, neque viris, neque femĭnis, neque puĕris parcam. Romāni aurum suum tradidērunt, tamen Galli contenti non erant.
2. :
1. ̳ 753 . ..
2. . ..
3. ij , .
4. , .
:
1. Antīqua fuērunt olim nova. .
2. Féci, quód potuí, faciánt melióra poténtes. , , , , . ³ , . ֳ, , ղ, 14: Ego plus, quam feci, facĕre non possum. , , .
3. Dixi et anĭmam meam levāvi. . (, , 33, 9).
4. Exēgi monumentum. . (, 30), 糿: