, .
1. Amisērunt multos. 2. Fortūnam habuērunt acerbam. 3. Graeci Trojam oppugnavērunt. 4. Haec didĭci adulescens. 5. Hoc carmen scripsit. 6. Memĭni mei amīci. 7. Pater me misit. 8. Romāni consŭles creāvit. 9. Acerba verba mihi dixit. 10. Audivērunt senem Graecum hodie. 11. Captīvi milĭtum praeda fuērunt. 12. De principiis civitātis dixit. 13. Haec meā voluntāte feci. 14. Hic divitias suas amīsit. 15. Hoc patriae acerbum fuit. 16. Littĕras Graecas senex didĭcit. 17. Mater bonam fortūnam habuit. 18. Matri eōrum libros dedi. 19. Matrum nomĭna tibi dixi. 20. Nuper Caesar Asiam superāvit. 21. Per multas vias fugērunt. 22. Propter voluptātes saepe erravĭmus. 23. Romāni Carthaginiensĭbus bellum indixērunt. 24. Tu ipse hoc audivisti. 25. Ubi illas artes didicisti? 26. Verbo regis ea amīsi. 27. Vidi divitias ejus ipsas. 28. Vidi divitias ejus ipse. 29. Ad senem scripsi de senectūte. 30. Civĭtas Romāna multos annos floruit. 31. Cui prodest scelus, is fecit. 32. Cur nobiscum ambulāre non potuistis? 33. Delphi clari fuērunt oracŭlo Apollĭnis. 34. Deus terras creāvit et nos. 35. Dimidium facti, qui coepit, habet. 36. Eădem nobis nuper consul dixit. 37. Ego ipse haec facta vidi. 38. Epistŭlam, quam scripsi, mittam patri. 39. Graeci Trojam delevērunt, incŏlas necavērunt. 40. Grave vulnus amīcus meus accēpit. 41. Haec fama eum numquam satiāvit. 42. Hic non meā culpā cecĭdit. 43. Hoc principium nobis natūra dedit. 44. Homĭnes Asiae libertātem suam amisērunt. 45. Ille medĭcus numquam mecum cenāvit. 46. Ille stultus magnas fortūnas amīsit. 47. In eum acerba senectus cecĭdit. 48. In principio libri haec dixit. 49. Littĕras Graecas Romāni saepe dilexērunt. 50. Mater mihi hanc epistŭlam scripsit. 51. Matri carae haec dedit puer. 52. Nostri in eo bello cecĭdērunt. 53. Patientia illae femĭnae eos superavērunt. 54. Pauci in hac via cecĭdērunt. 55. Popŭlus hunc consŭlem non creāvit. 56. Potest nobis bonum cadĕre() hodie? 57. Propter voluptātem ratio saepe errāvit. 58. Pythagōras primus se appellāvit philosŏphum. 59. Quisque suas divitias aliis dedit. 60. Senes patriae Caesarem deum fecērunt. 61. Voluptātes vitae pro nobis amisērunt. 62. Propter pericŭla magna creavērunt Cicerōnem consŭlem. 63. Ad senem senex de senectūte scripsi. 64. Ascanius, filius Aenēae, Albam Longam condĭdit. 65. Caesar se regem appellāre non debuit. 66. Dux castra vallo fossāque munīre statuit. 67. Eădem signa mihi dedērunt, ubi venērunt. 68. Cognōvi amīcum et aequālem () meum. 69. Graeci multos annos cum Trojānis bellavērunt. 70. Haec verba ex ore ipsīus audīvi. 71. Ille autem ipse non vidit haec. 72. Illos numquam vidĭmus, sed hos diligĭmus. 73. In meum fratrem hic morbus cecĭdit. 74. Mater hujus viri in via cecĭdit. 75. Mater paterque haec mea facta laudavērunt. 76. Matres patresque nobis donum vitae dedērunt. 77. Me movērunt illōrum ora et ocŭli. 78. Medĭci antīqui multa de morbis scripsērunt. 79. Multi puĕri in illo bello cecĭdērunt. 80. Nulla puella in illo agro cecĭdit. 81. Pro patriā vitam dedit hic homo? 82. Propter eōrum adulescentiam erravērunt hi filii. 83. Quod princĭpi placuit, legis habet vigōrem. 84. Tarquinius Superbus fuit ultĭmus rex Romanōrum. 85. Urbem Romam a principio reges habuērunt. 86. Vi oculōrum eōrum id vidēre potuērunt. 87. Vias antīquas ad urbem novam invenērunt. 88. Vidĭmus ad portam illum senem solum. 89. Virtūte magnā cum patre vivĕre potuit. 90. Virtūte magna regem ille vir superāvit. 91. Xerxes Asiam et Eurōpam ponte junxit. 92. Aetāte Perĭclis omnes artes in Graeciā floruērunt. 93. Caesar Ariovisto, regi Germanōrum, locum colloquio constituit. 94. Catilīna duos equĭtes ad Cicerōnem salutātum misit. 95. Cicĕro illos veritātem de civitāte eōrum docuit. 96. De principiis civitātis multā cum sapientiā dixit. 97. Deus non eum regem creāvit, nec te. 98. Ego plus, quam feci, facĕre non possum. 99. Milĭtes audāces in proeliis multas victorias reportavērunt. 100. Multos annos in otio egit post bellum. 101. Paucas femĭnas Graecas in illā terrā invenĭmus. 102. Promisisti ad me venīre, sed non venisti. 103. Romŭlus urbem ex nomĭne suo vocāvit Romam. 104. Sapientiā eārum magistrārum hae discipulae multa didicērunt. 105. Scripsērunt verba patrum eōrum in his libris. 106. Sententias magni medĭci in multis libris scripsērunt. 107. Studio ejus magno libertātem toti popŭlo dedit. 108. Apollo et Diāna filios et filias Niŏbae necavērunt. 109. Bello Romāni eos superāvit et terram eōrum cepērunt. 110. Caesăris copiae ipsae multas divitias in bellis cepērunt. 111. Carmĭna amōrum nobis voluptātes dedērunt in illis temporĭbus. 112. Copiae nostrae hostes pepulērunt et in fugam dedērunt. 113. Graecas littĕras scribĕre potuit, quod eas didĭcit puer. 114. Helvetii suas copias per provinciam traducĕre non potuērunt. 115. Multo sanguĭne et vulnerĭbus ea victoria Poenis stetit. 116. Nunc hoc libro ad amīcum scripsi de amicitiā. 117. Nuper hoc carmen de Caesăre hic magister scripsit. 118. Per multas partes urbis cucurrērunt illi stulti viri. 119. Priāmus rex Trojanōrum fuit, Hecŭba uxor ejus fuit. 120. Quando mihi librum remittes, quem nuper tibi misi? 121. Semirămis Babylōnem urbem altis et firmis muris cinxit. 122. Sulla prĭmus e patriciis Corneliis igni cremāri voluit. 123. Vergilius, poēta Romanōrum, egregiis carminĭbus Aeneae errōres cecĭnit. 124. Aegyptii et Babylonii omnem curam in stellārum cognitiōne posuērunt. 125. Brutus et socii ejus in senātu Julium Caesărem necavērunt. 126. Cum irā magnā di ad exitium civitātem eōrum duxērunt. 127. Darēus, rex Persārum, a Graecis aquam et terram postulāvit. 128. In maris aquas cecĭdit nauta et diu ibi remanēbat. 129. Tarquinius Superbus, ultĭmus rex Romanōrum, cognōmen suum morĭbus meruit. 130. Athenienses, postquam Persas fugavērunt, praedam magnam ex campo Marathonio portavērunt. 131. Bias, unus e septem sapientĭbus, dixit: Omnia mea mecum porto. 132. Caesar copias Ariovisti regis e Gallia trans flumen Rhenum pepŭlit. 133. Caesar legiōnes suas per silvas et palūdes contra Nervios duxit. 134. Epicūrus ex anĭmis homĭnum religiōnem cum deis immortalĭbus radicĭtus extraxit. 135. Milĭtes Caesăris montem cepērunt et ibi prope hostes castra posuērunt. 136. Non solum natūrae, sed etiam anĭmi vias invenērunt medĭci antīqui. 137. Propter suam magnam curam in illā terrā manēre non potuit. 138. Romŭlus, Martis filius, urbem Romam condĭdit et multos annos regnāvit. 139. Ejus patriam bello vicērunt homĭnes sine littĕris et sine carmĭnum amōre. 140. Hannĭbal, dux Carthaginiesium, ultĭmos suae vitae annos in regno Prusiae vixit. 141. Herodŏtus, scriptor Graecus, multārum gentium urbes vidit et mores eārum descripsit. 142. Isocrătes, orātor Atheniensis, qui adulescentes eloquentiam docēbat, ipse nunquam oratiōnem habuit. 143. Milĭtes Romāni partem navium hostium depressērunt, alias naves cum hominĭbus deduxērunt. 144. Plebs in discordiam cum patrĭbus vēnit et secēdit in Sacrum Montem. 145. Ante illud bellum mihi multa de totā vitā tuā in Siciliā dixisti. 146. Milĭtes Romāni multas urbes in Galliā expugnavērunt et ingentem eārum numĕrum delevērunt. 147. Amīsit uxōrem singulāris ingenii, cum quā triginta novem annos sine ullā discordiā vixit. 148. Omnes hostes terga vertērunt neque prius fugĕre destitērunt, quam ad flumen Rhenum pervenērunt. 149. Alexander Magnus Persas ad Granĭcum flumen proelio atrōci vicit totamque Asiam servitūte barbarōrum liberāvit. 150. Marcus Manlius, qui Capitolium a Gallis servāvit, et genĕre, et virtūte bellĭcā nemĭni concedēbat. 151. Roma urbs septem collium appellātur, in colle Capitolīno arx firma et templa deōrum fuērunt. 152. Semper amāvi Marcum Brutum propter ejus summum ingenium, suaves mores, singulārem probitātem atque constantiam. 153. Caesar copias suas divīsit partemque legiōnum in castris Pompeji relīquit, partem in sua castra remīsit. 154. Germāni magnā cum multitudĭne homĭnum flumen Rhenum transiērunt non longe a mari, quo Rhenus influit. 155. Julius Caesar, postquam Pharnăcem, regem Pontĭcum, facĭle superāvit, ad amīcum suum scripsit: Veni, vidi, vici. 156. Cornelia, Scipiōnis filia, Gracchōrum mater: Nunquam, -- inquit, -- non felīcem me dicam, quae Gracchos pepĕri. 157. Hannĭbal et Scipio imperatōres clari fuērunt: ille in Italiā cum Romānis multos annos bella gessit, hic Carthaginienses superāvit. 158. Marcus Atilius Regŭlus, dux Romanōrum, primus copias suas in Afrĭcam traduxit et ibi oppĭda et multa castella expugnāvit. 159. Muliĕris epitaphius: Immatūra perii. Sed tu, conjunx amabĭlis, vive annos tuos, vive meos!.
|
|
|
|
|
|
