Иммунопрафилактика жөнінде жоққа шығарылған мифтер.

Жағымсыз жағдайлардың фондық жиілігі. Ауыр Поствакцималдық периода ауыр аурулардың дамуы иммунапрофилактикалық адресіне айыптар жабуда.

Осыдан соңғы жағдайлары олардың жағдайлар олардың арасында ешұандай қатнастық жоқтығын дәлелдеуді талап етуде.

Бұл көбінесе кеңкөлемді ропулециялық зерттеулердің көмегімен жүзеге асырыладығы олар постлицензианды мониторинг тәртібінде әрқашан жүргізіледі.

Сол немесе басқа аурулардың дамуында вакцинациямен дәрежесіне байланысын анықтаудағы маңызды қадам патологияның фондық дәрежесін анықтау болып табылады.

Популяцияны анықтау

Популяцияны бақылау барысында 6 апта – 23 айлық (АКДС, АоКДС пен ауырмаған балалар) арасында 100000 адамның 1083 де устама анықтап.Ең төмен жиілік 3 айлық балаларда, ең жоғары 18 айлық.

Вакцинацияға байланысты айыптаулар аллергиялық және аутоиммунды аурулардың ауруларға қатыстыда жылжуда, санын олардың фондық жиілігін білу вакцинациядан кеінгі кезеңде олардың даму қаупын анықтауға мүмкіндік береді.

Мұндай жұмыс АҚШ және Данияда папилломавирусы вакцинациясының калнедарға енгізілуіне байланысты орындалады.

АҚШ та 2005 ж – вакцинацияға дейін қыз жеткіншектердің илемезнды ауруларға байланысты қаралулары барлық қаралуларн 10,3% қурайды Пателломавирус вакцинациясының массалық 80% жадайда вакцинацияланғандар саны уақытпен сәйкес келгенде ғана өсы аурулар жөнінде көмеке жүгінер еді.

Аурулар тізімінде жас әйелдің госпиталецациясы кең жеткіншек терге қарағанда жоғарлау, сонымен вакцинацияны жасөспірім жасында берген жөн.

Даниядағы аналогиялық зерттеу АҚШ- ғы мәліметтерден қатты ерекшеленбейді.

Әрі қарай біз жиі вакцинациядағы сапалық аргументіне, олардың өткізілуіне қарсы ластарына потологиялық түрлерге зерттеулер жүргізіледі.

Бұл жерде тек Шенлейн- Генох пурпураның 4,2 де 100000 халық-жылдығна тең жиілік феноменің ғана аламыз.

«Иммундық жүйенің» вакциналық антигендермен қайта жүктелу мүмкіндігі туралы.бүл болжамдар көптен бері айтылуда және көбінесе ақталу ретінде көрінеді, әсіресе кеңейтілген практикаларда көптеген вакциналардың бірдей енгізілуінде Имундық жүйенің қайта жүктелуінің комбинацияланған вакциналармен қауіптілік қатынастарында ешқандай шағымға негіздің жоқтығын ВОЗ толықтай анықталады.

Бұл негіздеме спецификасы ауыр және жеңіл тізбекті иммуноглебулиндердің вариабелді аймақтарымен қамтамасыз етілген антиденелер синтезінің механизмі тур мәліметеріне сүйенеді.

Олар әртүрлі коминаттарды қамтамасыз ететын 6 хромосомада орналасқан 120 гендермен V (Varable), 30 – D(divevse) және 15 – J (joinig) кодталады.

Буған қоса V және J гендерінің арасында қосымша жалғастыруды қамтамасыз ететін гипермугабильді аймақ орналасқан.Бұл 10⁹ - 10¹¹ антиденелердің әртүрлі молекулалардың қурылуына мүмкіндік береді.

Вакцина қурамында 10 антиген және олардың әрқайсына 10 эпитоптан бар десек, онда оның салынуына 10² (100) спецификалық антиденелер қажет болады.

10 антиденелердің қурамында мүмкіндік болған жағдайда имундық жүйе біруақытта минимум 10 (10 млн) вакцинаға жауапбере алады.

Иммундық жүйенің жауабын шектеп,бүл цифрами 10(10 млн) вакцинаға жауап бере алады.

Имундық жүйенің жауабын шектеп, бұл цифрами төмендететын тізбектерде бар мысалы, антидене шығаратын В лимфоциттердің тізімі. Бірақ мундай факторлардың есепке алунуда иммундіқ жүйенің мүмкіндіктерінің шексіз екенін көрсетеді.

Қандағы бір спицификалық анти денелердің жеткілікті концентрациясасы 7 күн ішінде формирацияланатын 10¹ шмасындағы В- лимфоцит клонер генерациялай алады (1 в- жасушаның көбею уақыты – 0,75 күн) 1 мл қанда 10⁷ В лимфоциттер болады, егер 1 вакцина да 100 спецификалық болса, бұл В лимфациттер 10 вакцинаға біруақытта жауап қайтара алады әрине әрбір спецификаға 1 клоннан қалып тасады, сондықтан Т лимфоцитер және басқада факторлардың қызметын есепке алған жөн, сондықтан бір уақытта біруақытта бірнеше ондаған вакциналық антигенді енгізе отырсақта біз иммундық жүйе мүмкіндіктердің шекарасына жақындайда алмайды.

Бұл теоретикалық анықтамалар факттерменде негізделген: 23 валентті кневмококті вакцина әрбір полисахаридке антидене қалыптасуын шақырады.

Біруақтта енгізілген 13 валентті пнемококты вакцина және гексавакцина негізінен 21 вакцина және минимумы 36 әртүріне антигендерді қурайды – және оның әрбіріне болады антиденелердің қалыптасуымен жауап береді.