Арыншалық тахикардия

QRS комплексі кеңейген пароксизмалды тахикардиялар шынайы қарыншалық аритмиясы (Гис шоғырының және аяқшаларының дисталды бөлінулері), сонымен бірге Гис шоғыры аяқшаларындағы өткізгіштіктің бұзылуымен жүретін суправентрикулярлы пароксизмалды тахикардия ретінде көрініс береді.

Емі Қарыншалық тахикардия кезінде ырғақты қалпына келтіру үшін шұғыл түрде белсенді терапия жүргізу керек. Тұрақсыз гемодинамика кез қарыншалық тахикардия інде шұғыл түрде электроимпульсті терапияны қажет етеді. Бастапқы энергия 100Дж., нәтиже болмағанда 360 Дж дейін жоғарлатуға болады. Синусты ырғақты қалпына келтіргеннен кейін науқасты шұғыл түрде госпитализациялап, лидокаиннің немесе амиодаронның ұстап тұрушы терапиясын енгізу керек. Қарыншаның фибрилляциясы - өкпе – жүректік реанимацияны өткізуді талап етеді. Тұрақты гемодинамика жағдайында дәрі – дәрмекпен емдеу көрсетіледі.

· Лидокаин – қарынша тахикардиясын басуда таңдаулы препарат болып табылады, 1 – 1,5 мг/кг (2% 4 – 5мл) тамыр ішіне болюсті, 3 – 5 минут сайын енгізіледі, қайталап енгізу 5 – 10минут сайын (3мг/кг жалпы мөлшері).

· Прокаинамид (новокаинамид) – лидокаиннің нәтижесі болмағанда және тұрақты гемодинамика сақталғанда немесе электроимпульсті терапия өткізу мүмкін болмағанда қолданылады. 100 – мг – нан (10% - 10) NаСl 0,9% - 10мл ерітіп, 1мл – ден баяу тамыр ішіне енгізеді, 100 – мг – нан әрбір 5 минут сайын қайталайды, 1000мг (17мг/кг дене салмағына дейін).

· Амиодарон – прокаинамидке қарсы көрсеткіштер болағанда тағайындалады. 150 мг (3мл) – 5% - 4 мл декстроза ертіндісімен 10 – 20 мин к/т. Амиодарон басқа дәрілік зат ертінділерімен сәйкес келмейді. Жағымсыз әсерлері: гипотония және брадикардия жылдам енгізу кезінде дамиды.

· Магний сульфат - 1000 – 2000 мг (10% - 10 – 20мл, 20% - 5 – 10мл немесе 25 % - 4 – 8 мл) баяу к/т енгізіледі. (бастапқы 3 минутта 3 мл – ден) 10 – 15 мин көлемінде. Нәтиже болмаған кезде 30 минуттан кейін қайталайды. Кейін 3 – 20 мг/мин тамшылатып 2 – 5 сағат көлемінде жібереді.

· Госпитализацияға көрсеткіш: қарыншалық тахикардияның пароксизмальды түрінде жедел емдеу көрсетілгеннен кейін, барлық науқастарды госпитализациялау керек.

· Ауруханаға дейінгі кезеңде қарыншалық эктрасистолия дәрі – дәрмекті емдеуді тек бір жағдайда ғана талап етеді - жеке (бірнеше экстрасистола минутына) политопты немесе миокард инфарктісінің жедел сатысындағы жұп экстрасистолия болғанда. Бұл кезде лидокаин немесе амиодарон таңдаулы препарат болып табылады. Миокард инфарктісі бар науқаста қарыншалық аритмия болмаса лидокаин енгізілмейді, себебі фатальды қарыншалық аритмия туғызу қауіпі жоғарлайды. Монотопты сирек экстрасистолияға антиаритмиялық заттар қолданылмайды.

Брадиаритмиялар

Жедел дамыған брадиаритмиялар байланысты (ЖЖЖ <60мин): ваготониялық реакциямен (синусты брадикардия). Автоматизм қызметінің бұзылысына немесе синусты түйіннің блокадасына: синусты түйіннің әлсіздік синдромы. АВ түйіннің қозуды өткізуінің бұзылысында: АВ блокаданың I немесе II дәрежесі; АВ блокаданың III дәрежесі – тоқтауы. Жыбыр аритмиясының брадисистолиялық түрінде төмендейді. Медикаментозды терапияны қолданғанда: бета–адреноблокаторлар, недигидроперидинді Са антогонистері, амиодарон, клонидин, жүрек гликозидтері және т.б. Кардиостимулятор жұмысы тоқтағанда.

Брадиаритмиялар келесі жағдайларда тепапияны қажет етеді:

· Тұрақсыз гемодинамика болғанда (АД < 80мм.с.б. синкопалді жағдай дамығанда, жүрек демікпесі немесе өкпе ісінуі ауыр ангинозды ұстамада).

· Жүректің органикалық зақымдалуларының асқынуы ретінде туындауы.

· Реанимациялық шараларды өткізу кезінде дамыған.

· Морганьи – Адамс – Стокс ұстамасы жиі қайталанса (кенеттен бас айналу, көзінің қарауытуы, есін жоғалту) 20с артық асистолия кезінде айқын цианозбен, тырысулармен, еріксіз зәрін жіберіп қоюмен, дефекациямен.

Емі

· Тыныс алу жолдарының өткізгіштігін, көк тамыр арқылы енгізуді қамтамасыз ету.

· Оттегімен емдеу.

· Тыныс алу, жүрек – қан тамыр жүйесін (ЖЖЖ, АҚ) күнделікті бақылау.

· ЖӨЖ және реанимация шараларын өткізуге дайын болу.

Медикаментозды емі: атропин 0,5 – 1 мг (0,1 % 0,5 – 1,0 мл) үздіксіз тамыр ішіне жіберу, қажетіне қарай 5 минуттан кейін қайталауға болады, максималды 3 мг мөлшерге дейін.

Бригаданың жабдықталуына және персоналдық дайындығына байланысты сыртқы немесе өңеш арқылы электрокардиостимуляция жасауға болады. Өмірлік көрсеткіштерге байланысты электроимпульсты терапия өткізу мүмкін болмаған кезде эпинефрин тамыр ішіне енгізіледі.

Госпитализацияға көрсеткіш: жедел дамыған брадиаритмияда ЖЖЖ минутына 40 аз болса, Морганьи – Адамс – Стокс ұстамасында немесе синкопальді жағдайда госпитализацияға көрсеткіш болып табылады. Тұрақсыз гемодинамика кезінде реанимация бөлімшесінде шұғыл түрде госпитализациялайды.