Контурлық тоқтар әдісін 1873 жылы Максвелл ұсынған. Бұл әдіс электр тізбектерін есептеудің әмбебап әдістері қатарына жатады.
Бұл әдіс Кирхгоф заңдарына және екі шартты келісімдерге негізделген.
Бірінші келісім: әрбір контурда біріне – бірі байланыссыз шартты контурлық есептік тоқ жүреді деп саналады:
І11, І22, І33,..., Іnn.
Осы тоқтар белгісіздер ретінде ізделеді.
Екінші келісім: әрбір тарам арқылы өтетін тоқ осы тарам арқылы өтетін контурлық тоқтардың алгебралық қосындысына тең
.
Бұл келісім аясында тоғы ізделіп отырған тарамдардан өтетін контурлық тоқтар үш жағдайда болады.
Бірінші жағдай (1˚) – тарамнан өтетін контурлық тоқтардың бағыттары бірдей. Бұл жағдайда ізделіп отырған тоқ сол контурлық тоқтардың арифметикалық қосындысына тең бағыттары сол контурлық тоқтардың бағыттарымен бағыттас (57-сурет, 1˚)
.
Екінші жағдай (2˚) – тарамнан өтетін контурлық тоқтардың бағыттары қарама-қарсы. Бұл жағдайда ізделіп отырған тоқ сол контурлық тоқтардың айырымы ретінде табылады: үлкеннен кішісі алынады да үлкенінің бағыты қойылады (57-сурет, 2˚)
, егер .
Үшінші жағдай (3˚) – тарамнан бір ғана контурлық тоқ өтеді. Бұл жағдайда ізделіп отырған тоқ осы контурлық тоққа тең бағыты онымен бағыттас (57-сурет, 3˚)
.
Өздеріңе белгілі Кирхгофтың екінші заңы бойынша мынадай теңдеулер жазамыз
I1R1- I2R2- I4R4=E1-E2;
-I2R2- I3R3+ I5R5= -E2-E3 ;
R4R4+ I5R5+ I6R6=0.
Жоғарыда келтірілген шартты келісімдердің бірініші шарты бойынша осы контурда контурлық тоқтар жүреді дейік, оларды былай белгілейік және бағыттары белгілі дейік:
І11, І22, І33.
Екінші шарт бойынша тарамдағы тоқтарды контурлық тоқтар арқылы өрнектейік.
І1=І11, І2=-(І11+І22), І3=-І22, І4=(І33-І11), І5=(І22+І33), І6=І33 (5.2)
Егер (5.2) (5.1) ге қойсақ:
І11R1+(I11 + I22)R2-(I33- I11) R4=E1- E2;
(I11 + I22) R2+ I22R3+(I22+ I33)R5= - E2- E3;
(I33- I11)R4+(I22+I33)R5+ I33R6=0.
Жақшаларды ашып бірдей мүшелерді біріктірсек:
І11 (R1+ R2 + R4)+ І22R2-I33-R4=E1- E2;
І11R2 + I22 (R2+R3 +R5) + I33R5 = -E1- E3;
-І11R4+ I22R5 + I33 (R4+R5 +R6)=0.
Яғни үш белгісіз бар (І11, І22, І33) сызықтық теңдеулер системасын алдық, матрица түрінде:
[R]x[I]=[E].
Матрицаларды ашсақ
Осы матрицаны талдап көрейік:
(R1 + R2 + R3) = R11- бірінші контурдың меншікті кедергісі.
(R2 + R3 + R4) = R22- екінші контурдың меншікті кедергісі.
(R4 + R5 + R6) = R33- үшінші контурдың мешікті кедергісі.
яғни Rnn–контурлардың меншікті кедергісі, оң таңбамен алынады.
R2 = R12 = R21– бірініші және екінші контурдың ортақ кедергісі;
-R4 = R13 = R31– бірінші және үшінші контурдың ортақ кедергісі;
R5 = R23 = R32 – екінші және үшінші контурдың ортақ кедергісі,
яғни Rmn=Rnm–контурлардың ортақ кедергілері–контураралық кедергілер, егер контурлар бағыты бірдей болса оң, басқа жағдайда теріс таңбамен жазылады.
Е1 –Е2 = Е11- бірінші контурдың электр қозғаушы күші;
Е2 –Е3 = Е22- екінші контурдың электр қозғаушы күші;
0= Е33- үшінші контурдың электр қозғаушы күші;
яғни Еnn- контурлық электр қозғаушы күштер.
Ендеше кез-келген электр желісі үшін контурлық тоқтар бойынша мынадай теңдеулер жүйесін жазуға болады:
R11I11 + R12 I22 + R13 I33 +…+ R1n Inn=E11
R21I11 + R22 I22 + R23 I33 +…+ R2n Inn=E22
R31I11 + R32 I22 + R33 I33 +…+ R3n Inn=E33
- - - - - - - - - - -- - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - -
Rn1I11 + Rn2 I22 + Rn3 I33 +…+ Rmn Inn=Enn
Осы теңдеулер системасындағы белгісіз контурлық тоқтарды математикадағы белгілі әдістермен табуға болады.
І11, І22, І33,... Inn
Ал, тармақтағы нақты тоқтар екінші шарт бойынша табылады.
Біздің мысал үшін: үш контурлы желі, сондықтан теңдеу үшеу, егер есепті анықтауштар әдісімен шығарсақ.
- теңдеудің бас анықтауышы
11, 22, 33 – теңдеудің қосымша анықтауыштары
Сонда
І1= , І22= , І33= .
Бұларды (5.2) қойып тоқтарды табамыз – І і.