Nom. Sg. α η, Nom. Sg. ας ης.
:
-α purum () impurum (): α-purum, α ε, ι, ρ ; α-impurum Gen.Sg. Dat. Sg. η.
1. ὀξύτονον
-α | -η | ||
Sg.Nom. | ἡ | ἀγορά | φωνή |
Gen. | τῆς | ἀγορᾶς | φωνῆς |
Dat. | τῇ | ἀγορᾷ | φωνῇ |
Acc. | τὴν | ἀγοράν | φωνήν |
Voc. | ὦ | ἀγορά | φωνή |
PL.Nom.,Voc. | αἱ | ἀγοραί | φωναί |
Gen. | τῶν | ἀγορῶν | φωνῶν |
Dat. | ταῖς | ἀγοραῖς | φωναῖς |
Acc. | τὰς | ἀγοράς | φωνάς |
NB! (Gen. Dat. Sg. Pl.) περισπώμενον.
2. Παροξύτονον
α-purum | α-impurum | -η | ||
Sg. Nom. | ἡ | σοφία | ῥίζα | νίκη |
Gen. | τῆς | σοφίας | ῥίζης | νίκης |
Dat. | τῇ | σοφίᾳ | ῥίζ ῃ | νίκ ῃ |
Acc. | τὴν | σοφίαν | ῥίζαν | νίκην |
Voc. | ὦ | σοφία | ῥίζα | νίκη |
Pl.Nom.,Voc. | αἱ | σοφίαι | ῥίζαι | νίκαι |
Gen. | τῶν | σοφιῶν | ῥιζῶν | νικῶν |
Dat. | ταῖς | σοφίαις | ῥίζαις | νίκαις |
Acc. | τὰς | σοφίας | ῥίζας | νίκας |
NB! . Gen.Pl. ων.
|
|
3. Προπαροξύτονον
α-purum | α-impurum | ||
Sg. Nom. | ἡ | βασίλεια | δέσποινα |
Gen. | τῆς | βασιλείας | δεσποίνης |
Dat. | τῇ | βασιλείᾳ | δεσποίνῃ |
Acc. | τὴν | βασίλειαν | δέσποιναν |
Voc. | ὦ | βασίλεια | δέσποινα |
Pl.Nom.,Voc. | αἱ | βασίλειαι | δέσποιναι |
Gen. | τῶν | βασιλειῶν | δεσποινῶν |
Dat. | ταῖς | βασιλείαις | δεσποίναις |
Acc. | τὰς | βασιλείας | δεσποίνας |
NB! Gen.Sg. Dat.Sg., Dat.Pl. Acc.Pl. παροξύτονον, Gen.Pl. περισπώμενον.
4. Προπερισπώμενον
α-purum | α-impurum | ||
Sg. Nom. | ἡ | σφαῖρα | γλῶττα |
Gen. | τῆς | σφαίρας | γλώττης |
Dat. | τῇ | σφαίρᾳ | γλώττῃ |
Acc. | τὴν | σφαῖραν | γλῶτταν |
Voc. | ὦ | σφαῖρα | γλῶττα |
Pl.Nom.,Voc. | αἱ | σφαῖραι | γλῶτται |
Gen. | τῶν | σφαιρῶν | γλωττῶν |
Dat. | ταῖς | σφαίραις | γλώτταις |
Acc. | τὰς | σφαίρας | γλώττας |
NB! Gen.Sg. Dat.Sg., Dat.Pl. Acc.Pl. παροξύτονον, Gen.Pl. περισπώμενον.
9. 1 ας, -ης.
1 Nom.Sg. ας ης. . , Gen.. Sg., - ου.
|
|
Sg. Nom. | ὁ | ποιητής | ταμίας |
Gen. | τοῦ | ποιητοῦ | ταμίου |
Dat. | τῷ | ποιητῇ | ταμίᾳ |
Acc. | τὸν | ποιητήν | ταμίαν |
Voc. | ὦ | ποιητά | ταμία |
Pl. Nom. | οἱ | ποιηταί | ταμίαι |
Gen. | τῶν | ποιητῶν | ταμιῶν |
Dat. | τοῖς | ποιηταῖς | ταμίαις |
Acc. | τοὺς | ποιητάς | ταμίας |
Voc. | ὦ | ποιηταί | ταμίαι |
NB! της ας Voc. Sg. α. η.
.
, εα, αα, : α+α>α, ε+α>η. ε α.
μνᾶ<μνάα | συκῆ<συκέα | Ἑρμῆ<Ἑρμέα | ||
Sg. Nom. | ἡ | μνᾶ<μνάα | συκῆ<συκέα | ὁ Ἑρμῆ<Ἑρμέα |
Gen. | τῆς | μνᾶς<μνάας | συκῆς<συκέας | τοῦ Ἑρμοῦ<Ἑρμέου |
Dat. | τῇ | μνᾷ<μνάᾳ | συκῇ<συκέᾳ | τῷ Ἑρμῇ<Ἑρμέᾳ |
Acc. | τὴν | μνᾶν<μνάαν | συκῆν<συκέαν | τὸν Ἑρμῆν<Ἑρμέαν |
Voc. | ὦ | μνᾶ<μνάα | συκῆ<συκέα | ὦ Ἑρμῆ<Ἑρμέα |
Pl.Nom.Voc. | αἱ | μναῖ<μνάαι | συκαῖ<συκέαι | οἱ Ἑρμαῖ<Ἑρμέαι |
Gen. | τῶν | μνῶν<μνάων | συκῶν<συκέων | τῶν Ἑρμῶν<Ἑρμέων |
Dat. | ταῖς | μναῖς<μνάαις | συκαῖς<συκέαις | τοῖς Ἑρμαῖς<Ἑρμέαις |
Acc. | τὰς | μνᾶς<μνάας | συκᾶς<συκέας | τοὺς Ἑρμᾶς<Ἑρμέας |
, ( 1 ).
|
|
11. 2 -ο / ε.
ος -ον.. ου.
ἀγρός | λόγος | ἄνθρωπος | δῆμος | ||
Sg. Nom. | ὁ | ἀγρ-ός | λόγ-ος | ἄνθρωπ ος | δῆμ ος |
Gen. | τοῦ | ἀγρ -οῦ | λόγ-ου | ἀνθρώπ-ου | δήμ-ου |
Dat. | τῷ | ἀγρ ῷ | λόγ-ῳ | ἀνθρώπ- ῳ | δήμ- ῳ |
Acc. | τὸν | ἀγρ- όν | λόγ-ον | ἄνθρωπ-ον | δῆμ-ον |
Voc. | ᾦ | ἀγρ- έ | λόγ-ε | ἄνθρωπ-ε | δῆμ-ε |
Pl.Nom.,Voc. | οἱ | ἀγρ - οί | λόγ-οι | ἄνθρωπ-οι | δῆμ-οι |
Gen. | τῶν | ἀγρ ῶν | λόγ-ων | ἀνθρώπ-ων | δήμ-ων |
Dat. | τοῖς | ἀγρ-οῖς | λόγ-οις | ἀνθρώπ-οις | δήμ-οις |
Acc. | τοὺς | ἀγρ-ούς | λόγ-ους | ἀνθρώπ-ους | δήμ-ους |
τὸ φυτόν | τὸ δένδρον | τὸ φάρμακον | τὸ δῶρον | ||
Sg.Nom. | τὸ | φυτ-όν | δένδρ-ον | φάρμακ-ον | δῶρ-ον |
Gen. | τοῦ | φυτ-οῦ | δένδρ-ου | φαρμάκ-ου | δώρ-ου |
Dat. | τῷ | φυτ-ῷ | δένδρ-ῳ | φαρμάκ-ῳ | δώρ-ῳ |
Acc. | τὸ | φυτ-όν | δένδρ-ον | φάρμακ-ον | δῶρ-ον |
Voc. | ὦ | φυτ-όν | δένδρ-ον | φάρμακ-ον | δῶρ-ον |
Pl.Nom., Voc. | τὰ | φυτ-ά | δένδρ-α | φάρμακ-α | δῶρ-α |
Gen. | τῶν | φυτ- ῶν | δένδρ-ων | φαρμάκ-ων | δώρ-ων |
Dat. | τοῖς | φυτ-οῖς | δένδρ-οις | φαρμάκ-οις | δώρ-οις |
Acc. | τὰ | φυτ-ά | δένδρ-α | φάρμακ-α | δῶρ-α |
NB! : , , α () .
|
|
. . ος, . , , , ,
ἡ ὁδός | ἡ παρθένος | ἡ διάλεκτος | ἡ νῆσος | ||
Sg.Nom. | ἡ | ὁδ-ός | παρθέν-ος | διάλεκτ-ος | νῆσ-ος |
Gen. | τῆς | ὁδ-οῦ | παρθέν-ου | διαλέκτ-ου | νήσ-ου |
Dat. | τῇ | ὁδ-ῷ | παρθέν-ῳ | διαλέκτ-ῳ | νήσ-ῳ |
Acc. | τὴν | ὁδ-όν | παρθέν-ον | διάλεκτ-ον | νῆσ-ον |
Voc. | ὦ | ὁδ-ῷ | παρθέν-ε | διάλεκτ-ε | νῆσ-ε |
Pl.Nom., Voc. | αἱ | ὁδ-οί | παρθέν-οι | διάλεκτ-οι | νῆσ-οι |
Gen. | τῶν | ὁδ-ῶν | παρθέν-ων | διαλέκτ-ων | νήσ-ων |
Dat. | ταῖς | ὁδ-οῖς | παρθέν-οις | διαλέκτ-οις | νήσ-οις |
Acc. | τὰς | ὁδ-ούς | παρθέν-ους | διαλέκτ-ους | νήσ-ους |
, εο οο. : ε+ο> ου, ο+ο> ου, ε ο . ε+α>α ().
|
|
νοῦς<νόος | ὀστοῦν<ὀστέον | |
Sg. Nom. | ὁ νοῦς<νόος | τὸ ὀστοῦν<ὀστέον |
Gen. | τοῦ νοῦ<νόου | τοῦ ὀστοῦ<ὀστέου |
Dat. | τῷ νῷ<νόῳ | τῷ ὀστῷ<ὀστέῳ |
Acc. | τὸν νοῦν<νόον | τὸ ὀστοῦν<ὀστέον |
Voc. | ὦ νοῦ<νόε | ὦ ὀστοῦν<ὀστέον |
Pl.Nom.Voc. | οἱ νοῖ<νόοι | τὰ ὀστᾶ<ὀστέα |
Gen. | τῶν νῶν<νόων | τῶν ὀστῶν<ὀστέων |
Dat. | τοῖς νοῖς<νόοις | τοῖς ὀστοῖς<ὀστέοις |
Acc. | τοὺς νοῦς<νόους | τὰ ὀστᾶ<ὀστέα |
14. 1 2 . μεγας, πολυς.