II (), e.g.:
bonum, i n ; ( bonus, a, um ; )
dubium, ii n ( dubius, a, um )
:
1. Infinitīvus praesentis actīvi , 1 . .. Praesens indicativi activi ( - ): servīre, servāre, gerĕre, cavēre, laedĕre, portāre, instituĕre, venīre, manēre, describĕre, dare, credĕre, praestāre, tangĕre, mutāre, ducĕre, tenēre, errāre, facĕre, monēre.
2. (, , ), : sentiunt, cogĭto, sum, salvēmus, est, debent, scribĭmus, venis, credit, docētis, vincĭmus.
3. ( ) , , Gen.Sing.: philosŏphus, i m + antīquus, a, um; imperium, ii n + Romānus, a, um; arbĭter, tri m + perītus, a, um; culpa, ae f + tuus, a, um; vicīna, ae f + noster, tra, trum; argumentum, i n + firmus, a, um; collēga, ae f + meus, a, um; beneficium, ii n + vester, tra, trum; reus, i m + patricius, a, um; detrimentum, i n + magnus, a, um.
4. : dolus malus, ager publĭcus, damnum parvum, liber Latīnus, vir liber, edictum perpetuum, incŏla urbānus, collēga noster.
1. Salus popŭli suprēma lex est. 2. Iustitia - fundamentum regni. 3. Ius est ars boni et aequi. 4. Contumacia cumulat poenam. 5. Ignorantia non excūsat. 6. Poena est aestimatio delicti. 7. Pecuniam solvĕre debētis. 8. Arbĭtri reos aut condemnant aut absolvunt. 9. Lucius Titius, domĭnus fundi, servum emit et pecuniam Publio Sempronio dat. 10. Consilia nostra cum vestris consentiunt. 11. Heres solet habēre exemplum testamenti. 12. Socii mei socius meus socius non est. (Ulp.) 13. Inimīci saepe verum dicunt, amīci nunquam. 14. Incertus anĭmus dimidium est sapientiae. 15. Magnum anĭmum non incurvat iniuria. (Sen.) 16. Natūram mutāre pecunia nescit. (Publ.Syr.) 17. Habet suum venēnum blanda oratio. (Publ.Syr.)
4
| (Imperatīvus praesentis) , "sum, fui, -, esse" |
| absum, abfui, -, abesse- | prosum, profui, -, prodesse , , | possum, potui, -, posse - , , | |||
| 1. absum 2. abes 3. abest | 1. absŭmus 2. abestis 3. absunt | 1. prosum 2. prodes 3. prodest | 1.prosŭmus 2. prodestis 3. prosunt | 1. possum 2. potes 3. potest | 1. possŭmus 2. potestis 3. possunt |
|
|
|
.
1. Imperativus praesentis : gero, 3; duco, 3; clamo, 1; habeo, 2; credo, 3; finio, 4; tolĕro, 1.
2. Praesens indicativi activi : adsum (assum), adesse; desum, deesse; insum, inesse, intersum, interesse; obsum, obesse; praesum, praeesse; subsum, subesse; supersum, superesse.
3. , : debēmus, nolīte praeesse, credunt, intersum, doce, narro, deest, nolīte errāre, est, scribis, adestis, dic, noli tacēre, este.
4. , Nom.Sing.:
popŭlos, insŭlis, scuta, amīce, lupōrum, venti, guttārum, curae, discipulōrum, ocŭlos, pericŭla, humum, magistri, servos, iudicio, imperia, verbis, modo.
.
1. Semper bene labōra! 2. Noli dicĕre si tacēre debes! 3. Epistŏlam amico scribe! 4. Divĭde et impĕra! 5. Nolīte credĕre, si inimīci dicunt. 6. Parcĭte, o divi! (Sen.) 7. Demonstro vitia: tollĭte! (Cicĕro). 8. Reus abest in iudicio. 9. Dum absum, amīcus meus negotia mea gerit. 10. Debes, ergo potes. 11. Pacta tertiis nec nocent, nec prosunt. 12.*Qui obesse non vult, cum potest, prodest tibi (Publ. Syr.). 13. Qui non defendit iniuriam, cum potest, iniuste facit. (Cicĕro) 14. *Mutus emĕre et vendĕre potest; furiōsus autem neque vendĕre neque emĕre potest. (Modestīnus) *15. Qui officii causā in provincia agit vel militat, praedia comparāre non potest. (Modestīnus)
5
| (Praesens indicatīvi passīvi). (Infinitīvus praesentis passīvi). . . |
.
- (, , , ) , ( , ) :
Advocātus reum defendit. .
() () (Act.)
Nom. Sing. Acc.Sing. 3p.Sing.
- ; Abl.; - , Abl. a ab ( , ):
Reus ab advocāto defendĭtur. .
() () (Pass.) (: )
Nom.Sing. Abl.Sing. 3p.Sing.
Clavus clavum pellit. → Clavus clavo pellĭtur. . Nom.Sing. Acc.Sing. 3p.Sing. Nom.Sing. Abl. 3p.Sing.(.: )
Rosae statuas ornant. → Statuae rosis ornantur.
Nom.Pl. Acc.Pl. 3p.Pl. Nom.Pl. Abl. 3p.Pl. (.: )
, , (. - : "", "", "", ""):
|
|
|
arbitror, arbitrātus sum, āri , ;
fateor, fassus sum, fatēri ;
utor, usus sum, uti ;
partior, partītus sum, partīri .
fateor, fassus sum, fatēri ()
| Singularis | Pluralis |
| 1. fateor ( ) | 1. fatēmur ( ) |
| 2. fatēris ( ) | 2. fatemĭni ( ) |
| 3. fatētur ( (, ) ) | 3. fatentur ( ) |
.
1. Praesens indicativi passivi: muto, āre; moneo, ēre; vinco, ĕre; servio, īre; accipio, ĕre.
2. (, , , , ), (1 . .. Infinitīvus praesentis actīvi), : credit, dicĭtur, cavent, laudāri, servīte, instituĭtis, noli peccāre, curāmur, scribis, tacēte, punimĭni, regĕris, damnāri, este, nolīte clamāre, vincītur, vinci.
3. : morior, mori; loquor, loqui; arbĭtror, āri; utor, uti; confiteor, ēri; sequuor, sequi; partior, īri.
4. , :
a) Hortus rivo cingĭtur. b) Vita amicitiā ornātur. c) Nihil natūrā sine causa gignĭtur. d) Praedium a domĭnō vendĭtur. e) Magistri saepe a discipŭlis doctrīnā superantur. f) Via nautis stellis monstrātur.
.
1. Querimonia habētur. 2. Tertium non datur. 3. Contra factum non datur argumentum. 4. Nemo debet bis punīri pro uno delicto. 5. Imperitia pro culpa habetur. 6. Numerantur sententiae, non ponderantur. 7. Damnari potest, qui reum dolo non exhibet. 8. Neque accusātor per alium accusāre neque reus per alium defendi potest (Paul.). 9. Cotidie damnātur, qui semper timet (Publ. Syr.). 10. Incendiarii, qui consulto incendium infĕrunt, summo supplicio adficiuntur (Paul.). 11. Homo liber nullo pretio aestimātur (Paul.). *12. Nemo tam pauper morĭtur quam natus est. 13. Pudor docēri non potest, nasci potest (Publ. Syr.). 14. Stultum est queri de adversis, ubi culpa est tua (Publ. Syr.). *15. Difficĭle dinosci potest liber homo a servi (Paul.).
6
| : , , , -, , , , , , . . |
:
1. ( ) I-II , : Gen.Sing. Dat.Sing.
2. ( , , -) Gen.Sing. Dat.Sing. :
Genetīvus singularis īus
Datīvus singularis - ī
