Қорытынды
1. Жүректің ашық массажын жүргізген кезде келесі манипуляциялардың барлығы жасалады, ТЕК:
1. кеуде қуысын төстің сол жағынан 4-5 қабырға аралықта плеврамен бірге кесу
2. Жүрек кеуде клеткасының сыртына шығарылады
3. Сол жақ қарынша және жүрекшкнің ритмінің минутына 60-80 рет төмендеуі, 1 минут ішінде пульстің пайда болуын қамтамасыз ету
4. 3-5 мл 10% кальций хлод ерітіндісі мен 0.5 мл 0.1%адреналаи ерітіндісін сол жақ қарыншаға параллель енгізу
5. артерия ішілік қан алмастырушы заттарды улкен перифериялық артериаларға аудау
2. Жүрек фибрилляциясы кезінде және қарыншалардың жыпылықтауы келесі әдістердің барлығы қолданады тек:
1. Денені жоғарлаған қалыпта жатқызу
2. Миокард тонусын жабық немесе ашық массажбен қалпына келтіру
3. Сол жақ қарыншаға 10 мл 1% новокаин ертіндісін еңгізіп, массажды жалғастыру
4. Жалғасушы фибрилляция кезінде дефибриллятор қолдану.
5. Дефибриллятордан 2 до 4 кВ тоқ жіберу
3. "АМБУ" аппаратымен жұмыс жасағанда нұсқаулық әдістемелігінде толық айтылған шараларды жұргіземіз, осыдан басқа:
1. Басының астына жастық салу, жоғарлаған қалыпта
2. Ауыз қуысын және мұрын қуысын силекейден, құсық массаларынан тазалау
3. Төменгі жағын алдыға жылжыту
4. Масканы бетке толық басу
5. Гармошкамен жұмыс жасау, өкпеге 500-700 см3 ауа үрлеу арқылы
4. Жүрекке қолмен массаж жүргізудің негізгі жеткіліксіздігі келесілерден тұрады, ТЕК:
1. жүргізу кезіндегі жиі пауза;
2. компрессия тереңдігі қажеттісінен төмен (4—5 см)6;
3. компрессия жиілігі жоғары немесе төмен (100 минутына);
4. кеуде клеткасының компрессиясы мен декомпрессиясының қатынасын сақтамау;
5. толық декомпрессия
5. Қарқынды терапия кезінде жүрек өкпе реанимациясын қанша дәрежеге бөледі:
1. 3
2. 2
3. 5
4. 4
5. 7
6. Жедел қан кету кезінде жедел реанимация шаралары төменде айтылған әдістерден тұрады, ТЕК:
1. уақытша, сосын тұрақты қан кетуді тоқтату
2. алмастырушы бірінші инфузионды, сосын трансфузионды терапия
3. адекваттты тыныс алумен қамтамасыз ету
4. дене және аяқ қол гепотремиясын
5. бұзылған фунциялардың коррекциясы және жалпы және жергілікті жансыздандыру
7. Жүрек тоқтаған соң, қан айналым көлемінің қалпына келу кезіндегі қарапайым критерилері: 1) шырышты және тері қабаттарының өзгеруі
2) қанның газдық құрамының қалпына келу; 3) Тыныс алу жіне шығару кезіндегі кеуде клеткасының жақсы экскурсиясы; 4) жүрек қызметінің қалпына келуі; 5) қарашық тарылуы; 6) есін жию
1. барлығы дұрыс
2. 2, 4, 5тен басқасы, барлығы дұрыс
3. 6 дан басқасы, барлығы дұрыс
4. дұрыс 1, 3, 4, 5
5. дұрыс тек 6
8. Терең кома кезінде тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қалпына келтірудің эффективті шаралары:
1. төменгі жағын алдыға шығару
2. басын шалқайту
3. ауа өткізгішті қою
4. лоренгеальды маска беру
5. трахея интубациясы
9. ЖӨР кезіндегі дәрілік заттарды еңгізу жолы:
1. артерия ішілік
2. көктамыр ішілік
3. сублингвальды
4. бұлшық етке
5. эндотрахеальды
10. Жүрекке тұра емес массаж қанша пайыз қанмен қамтамасыз етеді?
1. 30 %
2. 50%
3. 100%
4. 10%
5. 90%
ИӨЖ №14 Ми өлімі.
Кіріспе бақылау
1. Ми өлімі түсінігіне анықтама беріңіз
1. Жүйелі артериальді қан қысымы және жүрек қызметі қалыпты сақталуымен,ми және ми бағаны қызметінің қайтымсыз(барлық бағаналық рефлекстер және тыныс алу) өзгерістерімен, сипатталатын ағза жағдайы
2. Қанайналым тоқтауы
3. Тыныс алу,жүрек жиырылуының тоқтауы
4. Мидың барлық бөлімінің сонымен қоса ми бағанының да қызметінің тоқтауы
5. Қабыну үрдісінсіз ми ісінуі мен көлемді некроз
2. Ми қанайналымының бұзылуының диагностикасында қолданылады:
1. Бас миының магистральді қантамырларының ангиографиясыангиографии магистральных сосудов головы
2. КТ
3. МРТ
4. УЗДГ
5. Дұрыс жауабы жоқ
3. Ми өлімі диагнозын қояды
1. Терминальді жағдайды басынан өткергендігі құжатпен нақтыланса
2. Неврапотологтың стационар жағдайында науқасты квалифицирленген бақылауында
3. бақылау 6-12сағат бойы
4. 1,2,3
5. 1,2
4. Тыныс орталығы құрылымының өлімі нақтылануға тиіс
1. Апноэлық оксигенация тесты көмегімен
2. Клиникалық зерттеулер көмегімен
3. Науқастың жалпы жағдайымен
4. Спирометрия және ЭКГ көрсеткіштерімен
5. Дұрыс жауабы жоқ
5. Апноэлық оксигенация сынағы қалай жасалады:
1. РО2 қалыпты болатындай оттекті интубациялық түтікке 6—8 л/мин жылдамдықпен жіберіп жасанды тыныс аппаратын тоқтату.
2. Егер РСО2 до 60 мм рт. ст. (7—8 кПа)болып біртіндеп өссе және тыныс орталығы көмірқышқыл газымен тітіркендірілмесе, өздігінен тыныс қозғалыстары пайда болмаса ми өлімі нақтыланады.
3. Егер РСО2 до 60 мм рт. ст. (7—8 кПа) болып біртіндеп өссе және тыныс орталығы көмірқышқыл газымен тітіркендірілсе және өздігінен тыныс алу жүзеге асса ми өлімі диагнозы нақтыланады
4. 1 и 2
5. 1 и 3
6. Ми өлімі диагнозы нақтыланады:
1. Гипотермияның болмауы, эндо- және экзогенді интоксикацияның болмауы
2. Наркотикалық,седативті және миорелаксанттардың әсері болмағанда
3. Дәрігерлер кеңесімен шешіледі
4. 1 және 2
5. 1, 2 және 3
7. Ми өлімі бар науқастарды бақылау уақыты
1. 24 сағ
2. 5-12 сағ
3. 48 сағ
4. 48-72 сағ
5. Дұрыс жауабы жоқ
8. Ми өлімінің негізгі белгілеріне жатады:
1. Вестибулоокулярлы, қасаң қабық, қарашық рефлекстерінің болмауы
2. Тыныс алу,жұтыну, жөтел рефлекстерінің болмауы
3. Қуыршақ көз сынамасының теріс болуы
4. Қарашықтың орташа мөлшері немесе кеңейген қарашықтың болуы
5. Барлық жауап дұрыс
9. Ми өлімінің диагностикасында міндетті және маңызды әдісі?
1. ЭЭГ
2. ЭКГ
3. КТ
4. 1 және 3
5. 1 жіне 2
10. Ми өлімінің белгілрі
1. Жасанды желдетуді қажет ететін апноэ мен кома
2. Этиологиясы белгілі қайтымсыз ми зақымдалуы
3. Метаболикалық/эндокринді бұзылыстар мысалы,декомпенсирленген қант диабеті, уремия, гипонатриемия, аддисон ауруы,бауырлық
4. энцефалопатия, тиреотоксикоз
5. 1 және 2
6. 1 және 3
ИӨЖ №14 Ми өлімі.
Қорытынды
1. Ми өлімінің қайтымды себептерін атаңыз:
1. эндогенді метаболикалық бұзылыстар
2. гиперосмолярлы кома, гипонатриемия және уремия
3. ми қанайналымының төмендеуімен катар жүрген ауыр гипотензия; гипотермия
4. ауыр ьауырлық энцефалопатия
5. барлық аталғандар
2. Ми өлімі диагностикасындағы бағаналық аудиальді реакция ролі (САВР)?
1. интоксикация этиологиялы науқастарды бағалауд
2. рефлекстер болмауын анықтауда
3. науқас жағдайын бағалауда
4. 1,2
5. 1
3. Ми өлімінің мүмкін болатын себептерін атаңыз?
1. БМШ(ЧМТ)
2. ми қанайналымы бұзылысы нәтижесіндегі жүрек тоқтауымен байланысты реснимациядан кейінгі ми ишемиясы
3. интоксикация, ми өспелерінде
4. 1 және 2
5. барлық аталғандар
4. Ми өлімін көрсететін алғашқы белгі болып:
1. сіңір рефлекстерінің болмауы
2. гипертермия
3. гипотермия
4. ккөз рефлекстерінің болмауы
5. спонтанды тыныс тоқтауы
5. Қандай белгілер ми өлімін көрсетеді?
1. Естің толық және тұрақты болмауы
2. Бұлшық еттер атониясы.
3. Жұлынның мойын бөлімінен жоғары түйісетін, тригеминальді нүктелер аймағында және кез келген осы аймақтардағы ауырсыну мен қатты тітіркендіргіштерге жауап болмауы.
4. Тікелей түскен жарыққа қарашық реакциясының болмауы. Тек қарашықты кеңейететін дәрілер қолданылмауы тиіс. Көз алмасы қозғалыссыз.
5. барлық аталғандар
6. Гипоксемияны жоққа шығару үшін:
1. Емшара алдында 100 % оттекпен 15 мин бойы жасанды желдету
2. Сынақ жүргізу барысында 6 л/мин оттекпен катетер арқылы трахестомиялық түтікпен пассивті ингаляция жүргізу
3. Нормокапниядан бастап РаСО2=60mmHg деңгейіне жету үшін орташа уақыт 6мин құрайды
4. Сынақ алдында PaCO2 > 40mmHg көлемін қолдайтын өкпені жасанды желдету жүргізіледі
5. барлық аталғандар
7. Ми өлімін нақтылайтын әдіс:
1. церебральді ангиография
2. ЭЭГ
3. ЦРА
4. 1,2
5. барлық аталғандар
8. Ми өлімінің негізгі критерийлері:
1. аре-активті (терминальді) кома, тыныс тоқтауы,
2. қан құрамындағы С02 нің жоғары парциальді қысымына 60 мм рт.ст.төзімділігі,окулоцефаликалық, қасаң қабық, окуловестибулалық, жұтыну рефлекстерінің болмауы,
3. қозғалыссыз кеңейген қарашықтар, изоэлектрлік ЭЭГ сонымен қоса 30 мин-1 сағ ішіндегі жоғарыда аталған белгілер орын алуы.
4. 1 және 2
5. 1,2,3
9. Қорғаныш рефлекстерінің болмауы(жұтыну,тыныс алу,атония,арефлексия), аспирациялық асқынуларға тән:
1. өшу(оглушения)
2. сопор
3. беткей кома
4. терең кома
5. барлық аталғандар
10. Ми ісінуі нәтижесінде бассүйекішілік қысым:
1. төмендейді
2. өзгермейді
3. жоғарылайды
4. мидың перфузиялық қысымынан жоғары болады
5. дұрыс жауабы жоқ
