Man binom slafan kösömas okik, vom lönülof ye ma dinäds.
Man steifülom neai ad nüflapön seimöpo klufi, büä etuvom fögi. Vom sumof nen vätäl lunik zäpi, hiloti buta okik u pödaflani klotikefa.
Man cedom, das no kanom säbuonön fladi nen buonitiröm. Vom steifülof ad sestörülön buoni me jim, me neif u me knopihuk; if no plöpof medü atos, tän pedof balugiko ninio buoni, ledin binon ga, das kanoy gifön flumoti se flad.
Man labom cedi, das jeifaneif jonidon ad jeifön oki me on. Vom labof cedi votik tefü stum et, e gebof oni ad tipükön stibis ud ad kötön me on klafis.
Ven man penom, val muton binön pötik: penikipian, nig e papür mutons binön kurato soiks u soiks, e famül lölik muton seilön. Vom sukof diledi papüra no nog pebepenöla, sumof bledi se konömabuk okik, u pödaflani köva pegeböl. Tipükof stibi me jim okik, pladof papüri sui tabategäd, kledof me stul okik usio ed isio, e penof täno tikis okik sui papür, du semikna sugof len stib u klinükof me on nueli riküla okik. No patupof in jäf okik fa cils, kels resitons naedamataibi de tel, u studons tonodemis. Om skanom e blasfämom, if nüsugapapür binon netuvovik, of bladof ve papür, lefänof oni mö naeds anik mo e ge in lut, kipof oni fino sus fil, jüs labon kölili braunik. Om lesagom, das pro om binos nemögik ad penön me nig peädik miotik somik. Of mufilof oni me penikipian okik, e dagetof se spadülils nog so mödiki, das lupenof penoti lölik sui papür.
Man steigom penedi okik nen tik ini penedabog. Vom dönureidof nogna ladeti, vestigof, va sio efäläkof gudiko kövi, e leadof täno falön oni kazeto ini penedabog.
Pened mana finikon me nemapenät omik. Ut voma me pospenäd. Man bepenom te balna flani. Vom penof anikna traväro love on.
Vom reidof ai büiko finodi buka. Man primom pö prim.
Se Volapükagased pro Nedänapükans 1941, Nüm: 1, Pads: 6-7.
Cogil
Fa ‚Tsjekhov‛.
Petradutöl se Rusänapük ini Vp. fa ‚F. J. Krüger‛.
Zedel nifüpik lämpik... Flod binon vemik, nif kniron dis futs; e pö jiel ‚Nadenjka‛, kel kipof obi len brad, krugüls su tämeps e daun sus löpalip; petegons me frod largentöfik. Stanobs su bel geilik. Fo obs plen skapik tenikon de futs obsik jü lestab fälida, logobs äsvo ini lok. Näi obs slifavabil smalik me stof klilaredik petegol dabinon.
„Slifavabobsös donio! o ‚Nadezjda Petrovna‛! dabegob ole, te mö naed bal! Lesiob ole, das oblebobs nätiks.“
Ab ‚Nadenjka‛ dredof. Spad lölik de gumajuks smalik ofik jü fin donik bela gladik jinon lü of as gufur dredabik levemo dibik. Tikäl ofa binon teafülik, e natemam ofik stobon, ven logof donio, nü te vüdof ofe ad seidön oki ini slifavabil. Ab kis bo ojenon-li, if orsikof ad flitön ini gufur?! Odeadof, operof täläkti!
„Dabegof ole!“ sagob. „No dredobsös! Ga suemol, das atos binon smalakurad, dredöf!“
El ‚Nadenjka‛ yilidof fino, e logob ma notodot logoda ofik, das dub yilid riskädükof lifi okik. Seidob ofi paelik dremik ini slifavabil, bradob ofi, e stürob obi ko of ini gufur.
Slifavabil jiton, äsä günaglöb. Lut paduflitöl flapon ini logod, roron e feifon in lils, sleiton e knibon doliko sekü badöf, vilonöv desleitön kapi de jots. Dub jok viena no labobs nämi ad natemön. Jinos, äsva diab it egleipon-la obis me kluvs oksik,[1] e tränon-la obis rorölo ini höl. Yegs züik kobioflumons ad strip lunik mäpeto mospidöl bal... Nog dü pülatimil, ed obs - so jinos - opäridikobs!
„Lelöfob oli, o ‚Nada‛!“ sagob lafalaodiko.
Slifavabil primon ad vegön ai nevifikumo. Ror e brum slifabemas no plu binons so jeikiks, natemam sästobon, e fino stadobs dono. El ‚Nadenjka‛ binof ni lifik ni deadik. Binof paelik e natemof töbo... Yufob ofi ad löädön.
„Demü prem nonik oslifavabob dönu,“ sagof, du lülogf obi me logs lejekik. „Demü bos nonik in vol! Binob tio deadik!“
Boso latikumo säkofudikof, e logedof obi säkölo ini logs: va espikob-la vödis fol et, u va te ekredof-la in lenoid viratepa, das elilof onis.
- Bükapök; pla: okik.
Se Volapükagased pro Nedänapükans 1941, Nüm: 2, Pad: 15.
