AAAAAAAAAAAAA
Temat e-maila jest bardzo istotny, należy jak najmniejszą ilością słów wyrazić jak najwięcej informacji. Nie należy jednak tytułować e-maila np. Pomocy, Pilne, Problem, Proszę o pomoc, e-mail od Jana Kowalskiego itp. Nie mówi on odbiorcy nic.
List w sprawach dydaktycznych zaczynamy zwrotem zawierającym posiadany przez adresata stopień czy tytuł naukowy, przykładowo: Panie Doktorze!, czy Panie Profesorze. W sprawach organizacyjnych należy podawać funkcję pełnioną przez adresata i tytułować: Panie Dziekanie, czy Panie Rektorze!
Niedopuszczalny, ale niekiedy spotykany jest zwrot z użyciem imienia wykładowcy, np. Panie Józefie.
Do osoby posiadającej stopień naukowy doktora habilitowanego, przyjęło się zwracać za pomocą formy Panie Profesorze. Doktor habilitowany jest bowiem tzw. samodzielnym pracownikiem nauki i tym w sposób znaczący różni od doktora.
Nie należy używać zwrotu do adresata w formie Witam, ponieważ wyraża wyższość nadawcy wobec odbiorcy, co nie odpowiada rzeczywistej relacji łączącej studenta i nauczyciela akademickiego.
Podstawową zasadą jest używanie form grzecznościowych przynależnych do tradycyjnego, oficjalnego listu. Należy zwracać szczególną uwagę na jakość treści swoich maili unikając błędów stylistycznych i " literówek ", pisać konkretnie i nie zbaczać z tematu. Nie jest dopuszczalne "ożywianie" tekstu poprzez zamieszczania emotikonów. Jeśli jest do przekazania więcej informacji lepiej sporządzić osobny dokument i przesłać go w załączniku. Treść maila nie powinna przekraczać dwóch (słownie) ekranów.
Nie należy rozpisywać się, ale starać, aby e-mail był zwięzły, ale tak, by znalazły się w nim wszystkie konieczne informacje.
Kiedy odpowiada się na krótkiego e-maila najlepiej na początku zacytować jego całą treść. Pozwoli to na poruszenie wszystkich kwestii, o które poproszono w otrzymanej wiadomości. Ponadto odbiorca chcąc zweryfikować wiadomość, którą wysłał, nie będzie musiał przeszukiwać w tym celu swojej skrzynki nadawczej. W przypadku kiedy otrzymany mail jest obszerny, w odpowiedzi należy cytować tylko jego fragmenty.
E-mail kończy się tak, aby nie spoufalać się z odbiorcą, nie powinno się kończyć Pozdrawiam , tylko Z poważaniem lub "Dziękuję z góry za odpowiedź".
List podpisuje się imieniem i nazwiskiem, ale nie samym imieniem. Należy podawać także numer indeksu (albumu). List bez podpisu uważany jest za spam. List podpisujemy imiennie także gdy pisze się go w imieniu grupy studentów
Warto również zaopatrzyć się w skrzynkę pocztową, którego domena nie będzie nas kompromitować, np. buziaczek.pl). Login także powinien być oficjalny, najlepiej w postaci imienia i nazwiska, a nie np. gall.anonim123.
Niedopuszczalne jest używanie służbowej skrzynki pocztowej w której podane jest stanowisko studenta, np. Jan Kowalski Dyrektor ds. Handlowych.
Należy pamiętać, że nikt nie lubi czekać na e-maila cały dzień lub kilka dni, dlatego powinno się sprawdzać swoją skrzynkę kilka razy dziennie i odpisywać od razu. Jeśli wiadomo, że odpowiedź zajmie więcej niż dobę, należy wcześniej o tym powiadomić swojego odbiorcę.
|
|
|
BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
Spotykając wykładowcę (nie tylko na terenie uczelni) należy powiedzieć mu dzień dobry .
W maksymalnym stopniu należy korzystać z zajęć, a w szczególności nie przeszkadzać wykładowcy. Dotyczy to także wykładów, które nie są obowiązkowe i na które się przyszło. Podczas zajęć trzeba wyłączyć głos i wibracje w swoim telefonie komórkowym. Nie należy pisać sms-ów pod ławką, wbrew pozorom wykładowca to widzi. Podczas zajęć należy uważać, nie jeść, nie pić, a także nie korzystać z telefonu komórkowego. Nie należy okazywać znudzenia, nie ziewać, nie patrzeć co chwilę na zegarek, nie żuć gumy.
Ubranie w którym bierze się udział w zajęciach powinno być czyste i schludne, studentom nie wypada nosić czapki podczas zajęć.
Nie wypada spóźniać się na zajęcia, a jeśli to już nastąpi to należy zrobić to w sposób jak najbardziej dyskretny i ewentualnie przeprosić - w przypadku zauważenia przez wykładowcę. Wykładowca może nie wyrazić zgody na uczestnictwo spóźnialskiego w zajęciach z powodu zaburzenia porządku zajęć i przeszkadzania w prowadzeniu wykładu czy ćwiczeń tak więc spóźnienie się na niektóre zajęcia może skutkować zarejestrowaniem nieobecności na nich. Często wykładowcy są uczuleni na notoryczne spóźnianie, dlatego stanowczo lepiej tego unikać.
W przypadku spóźniania się wykładowcy należy po kilkunastu minutach skontaktować się z Dziekanatem i dopiero w przypadku potwierdzenia nieobecności wykładowcy można opuścić aulę czy salę laboratoryjną.
Trzaskanie pulpitami czy siedzeniami bardzo przeszkadza zarówno wykładowcy, jak i innym studentom. Student, który musi opuścić zajęcia przed końcem powinien postarać się żeby nie było to bardzo widoczne. Wiedząc, że nie może zostać się do końca zajęć, powinno zająć się miejsce przy brzegu rzędu siedzeń i blisko wyjścia.
Należy uważać w jaki sposób zwraca się do wykładowców. Na planach i tabliczkach na drzwiach ich pokoi są wypisane tytuły i stopnie naukowe, nie można zwracać się do profesora panie, powiedz mi pan.... Grzecznościowo doktora habilitowanego należy tytułować profesorem. Niedopuszczalne jest zwracanie się do wykładowcy czy zadawać pytanie o jego obecność z wykorzystaniem imienia, np. Czy zastałem pana Józefa?.
Podczas przerw należy zachowywać się cicho - może w sąsiednich salach odbywają się zajęcia.
Należy przychodzić do wykładowców w godzinach konsultacji. Nie można zaczepiać wykładowców na parkingu czy w toalecie. Jeśli złapie się wykładowcę na korytarzu lub po godzinach konsultacji, należy pamiętać, że to czy zajmie się sprawą zależy od jego dobrej woli. Nie można wchodzić do pokoju wykładowcy jak do siebie. Należy zapukać, uchylić drzwi - jeśli stwierdzi się, że wykładowca jest zajęty, należy poczekać chwilę.
Podczas egzaminu zabronione jest korzystanie z niedozwolonych pomocy: ściąg, telefonów komórkowych itp. Jest to próba wyłudzenia pozytywnej oceny i w konsekwencji nielegalnego uzyskania dyplomu. Zastępowanie kolegę czy koleżankę na egzaminie jest przestępstwem, jego ranga w większym stopniu dotyczy dublera .
Ubranie na egzamin nie musi być wcale uroczyste, lecz wskazany jest elegancki wygląd adekwatny do sytuacji. Niedopuszczalny jest ubiór sportowy, podarte jeansy, krótkie spodnie, T-shirt i klapki. Niedopuszczalne są dresy. Studentki nie powinny ubierać się na egzamin jak na dyskotekę: wskazany jest delikatny makijaż i niewydekoltowane bluzki czy sukienki. Przez strój wyraża się stosunek, a co za tym idzie szacunek, do egzaminatora.
Na egzaminie dyplomowym w dalszym ciągu standardem jest biała bluzka i granatowa spódnica - u pań oraz garnitur z krawatem - u panów.
Przy opracowaniu zadania wykorzystano:
Poradnik studenta Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego
|
|
|
