.


:




:

































 

 

 

 


.




. , 12 . 122 . , , :

122. kafli "Hann mælti þá: "Svo sýnist mér sem mál þetta sé komið í ónýtt efni og er það að líkindum því að af illum rótum hefir upp runnið. Vil eg yður það kunnigt gera að eg unni meira Höskuldi en sonum mínum og þá er eg spurði að hann var veginn þótti mér slökkt hið sætasta ljós augna minn og heldur vildi eg misst hafa allra sona minna, og lifði hann. Nú bið eg þess Hall af Síðu og Runólf úr Dal, Gissur hvíta og Einar Þveræing og Hafur hinn spaka að eg nái að sættast á víg þetta fyrir hönd sona minna og vil eg að geri um þeir er best eru til fallnir."     Þeir Gissur og Einar og Hafur töluðu langt erindi sínu sinni hver þeirra og báðu Flosa sættast og hétu honum sinni vináttu í mót. Flosi svaraði þá öllu vel og hét þó eigi. Hallur af Síðu mælti þá til Flosa: "Vilt þú nú efna orð þín og veita mér bæn mína er þú hést að veita mér þá er eg kom utan Þorgrími syni Digur-Ketils frænda þínum þá er hann hafði vegið Halla hinn rauða?"   Flosi mælti: "Veita vil eg þér mágur því að þú munt þess eins biðja að mín sæmd sé þá meiri en áður."   Hallur mælti: "Þá vil eg að þú sættist skjótt og látir góða menn gera um og kaupir þú þér svo vináttu hinna bestu manna." Flosi mælti: "Það vil eg yður kunnigt gera að eg vil gera fyrir orð Halls mágs míns og annarra hinna bestu drengja að hér geri um sex menn af hvorra hendi löglega til nefndir. Þykir mér Njáll maklegur vera að eg unni honum þessa." Síðan tókust þeir í hendur, Njáll og Flosi og Sigfússynir, og handsalaði Njáll fyrir alla sonu sína og Kára mág sinn það sem þessir tólf menn dæmdu. Og mátti svo að kveða að allur þingheimur yrði þessu feginn. Voru þá sendir menn eftir Snorra og Guðmundi því að þeir voru í búðum sínum. Var þá mælt að dómendur skyldu sitja í lögréttu en allir aðrir gengju í braut. 123. kafli Og kom svo að þeir hlutuðu um og hlaut Snorri upp að kveða.   Snorri mælti: "Ekki mun eg lengur yfir þessu sitja. Mun eg nú segja yður hvað mitt ákvæði er, að eg vil Höskuld bæta láta þrennum manngjöldum en það eru sex hundruð silfurs. Skuluð þér nú að gera ef yður þykir of mikið eða of lítið."   Eftir það var hringt og gengu allir menn til Lögbergs. Hallur af Síðu stóð upp og mælti: "Mál þessi, er vér höfum gert um, höfum vér orðið vel á sáttir og höfum gert sex hundruð silfurs. Skulum vér gjalda upp helminginn gerðarmenn og skal hér allt upp gjaldast á þinginu. En það er bænarstaður minn til allrar alþýðu að nokkurn hlut gefi til fyrir guðs sakir." En gerðarmenn báru saman í bóndakirkjugarði fé það sem þeir höfðu heitið til að leggja. Njálssynir seldu fram fé það er þeir höfðu og svo Kári og var það hundrað silfurs. Njáll tók þá fé það er hann hafði og var það annað hundrað silfurs. Síðan var fé þetta borið allt saman í Lögréttu og gáfu menn þá svo mikið til að engan pening vantaði á. Njáll tók þá silkislæður og bóta og lagði á hrúguna ofan Flosi bað þá Sigfússonu ganga til með sér. Gengu þeir þá út allir. Þeir gengu austan að Lögréttu. Njáll gekk vestan að Lögréttu og synir hans. Skarphéðinn gekk á meðalpallinn og stóð þar.   Flosi gekk í Lögréttu að hyggja að fénu og mælti: "Þetta fé er bæði mikið og gott og vel af höndum greitt sem von er að."   Síðan tók hann upp slæðurnar og spurði hver þær mundi hafa til gefið en engi svaraði honum. Í annað sinn veifði hann slæðunum og spurði hver til mundi hafa gefið og hló að og svaraði honum engi."   Flosi mælti þá: "Hvort er að engi yðvar veit hver þenna búning hefir átt eða þorið þér eigi að segja mér?" Skarphéðinn mælti: "Hvað ætlar þú hver til hafi gefið?"   Flosi mælti: "Ef þú vilt það vita þá mun eg það segja þér hvað eg ætla. Það ætla eg að til hafi gefið faðir þinn, karl hinn skegglausi, því að margir vita eigi er hann sjá hvort hann er heldur kona eða karlmaður."   Skarphéðinn mælti: "Slíkt er illa mælt að sneiða honum afgömlum er engi hefir áður til orðið dugandi maður. Megið þér og það vita að hann er karlmaður því að hann hefir sonu átt við konu sinni. Hafa fáir vorir frændur legið óbættir hjá garði vorum svo að vér höfum eigi hefnt." Síðan tók Skarphéðinn til sín slæðurnar en kastaði brókum blám til Flosa og kvað hann þeirra meir þurfa."   Flosi mælti: "Hví mun eg þeirra meir þurfa?" Skarphéðinn svarar: "Því þá ef þú ert brúður Svínfellsáss sem sagt er hverja hina níundu nótt og geri hann þig að konu."   Flosi hratt þá fénu og kveðst þá engan pening hafa skyldu af, kvað þá vera skyldu annaðhvort að Höskuldur skyldi vera ógildur ella skildu þeir hefna hans.     122   : , , , . , , ո , , , , , , , . , - , , , (.- ), [ ] , , , . , , , , , . , , , . : , , , , -, , ?. : [] , , [ ,] , .   : , , . : , , , , , , . , , 뻅   , , -, , , , . , . -, . , ˸-, . 123 , , . : . , . , ո , . , ,      , . : , , . , , , , . , ໅   , , . , , , . , , . ˸-, , . - . . ˸- . ˸- . - .   ˸-, , , : , , .   , , . , , , .     : , , , ?.   - : , ?.     : , , . , , , , , .     - : , , . , , . , !. - , , , .   : ?. - : [ ..], , .     , , , : ո , . ( ).  

.:

( 1010 1011 .) , , , , . ̸ -, -, - -. .

142 - (at allsherjar lögum), .. , , . , , , (lýsingarvottar) . (vettvangsbúar) 9 , . , (dómendur) :

142. kafli Bjuggu þeir sig þá til hvorirtveggju og vopnuðust. Þeir gerðu hvorirtveggju herkuml á hjálmum sínum... Þeir komu nú allir saman og gengu þegar til Austfirðingadóms. Þeir gengu sunnan að dóminum. Þeir Flosi og allir Austfirðingar með honum gengu norðan að dóminum. Mörður Valgarðsson nefndi sér votta og bauð til hlutfalla öllum þeim mönnum er skóggangssakar áttu að sækja í dóminn, hver sína sök skyldi fyrstur fram segja eða hver þar næst eða hver síðast Síðan kvað hann svo að orði: "Þórodd nefndi eg í vætti, annan Þorbjörn nefndi eg í það vætti að eg lýsti lögmætu frumhlaupi á hönd Flosa Þórðarsyni á þeim vettvangi er Flosi Þórðarson hljóp lögmætu frumhlaupi til Helga Njálssonar þá er Flosi Þórðarson særði Helga Njálsson holundarsári eða heilundar eða mergundar því er að ben gerðist en Helgi fékk bana af. Taldi eg hann eiga að verða um sök þá mann sekan, skógarmann óalanda, óferjanda, óráðanda öllum bjargráðum. Taldi eg sekt fé hans allt, hálft mér en hálft fjórðungsmönnum þeim er sektarfé eiga að taka eftir hann að lögum. Lýsti eg til fjórðungsdóms þess sem sökin á í að koma að lögum. Lýsti eg löglýsing. Lýst eg í heyranda hljóði að Lögbergi. Lýsti eg nú til sóknar í sumar og til sektar fullrar á hönd Flosa Þórðarsyni Mörður Valgarðsson nefndi sér votta "í það vætti," sagði hann, "að eg býð búum þeim níu, er eg kvaddi um sök þessa er eg höfðaði á hönd Flosa Þórðarsyni, til setu vestur á árbakka og til ruðningar um kvið þann. Býð eg lögboði að dómi svo að dómendur heyra." " Enn nefndi Mörður sér votta "í það vætti," sagði hann, "að nú eru frumgögn öll fram komin þau er sökinni eiga að fylgja: boðið til eiðspjalls, unninn eiður, sögð fram sök, borið lýsingarvætti, borið sakartökuvætti, boðið búum í setu, boðið til ruðningar um kvið . Flosi mælti til þeirra: "Það munu Sigfússynir vita hversu réttir vettvangsbúar þessir eru er hér eru kvaddir." Ketill úr Mörk svarar: "Hér er sá búi er hélt Merði Valgarðssyni undir skírn en annar er þrímenningur hans að frændsemi." Nú mælti öll alþýða og kváðu ónýtt málið fyrir Merði. Urðu þá allir á það sáttir að þá væri framar vörn en sókn Búar Marðar gengu þá að dómi. Taldi einn fram kviðinn en allir guldu samkvæði og kvað svo að orði: " Vorum vér kvaddir að bera um það hvort Flosi Þórðarson hljóp lögmætu frumhlaupi til Helga Njálssonar á þeim vettvangi er Flosi Þórðarson særði Helga Njálsson holundarsári eða heilundar eða mergundar því er að ben gerðist en Helgi fékk bana af. Höfum vér nú allir eiða unnið og réttan kvið vorn og orðið á eitt sáttir, berum á Flosa Þórðarson kviðinn og berum hann sannan að sökinni. Í annað sinn báru þeir kviðinn og báru um sár fyrr en um frumhlaup síðar en öll önnur orð báru þeir sem fyrr. Báru þeir á Flosa kviðinn og báru hann sannan að sökinni.   . 142. , . , ...   . . ̸, -, , , , , : - , - - , , , , , , , , , , , , , , . , , , , . , , - , , . , , . . , , ̸, - , . , , , , , , , , . , ̸ . , , , : , , , , , , : - , , . : , ̸, - , , , ̸. , ̸ . , : , , , , , , , , , , , , , ... , , , ...   , , , , . ( ).  

 

- (, , ), . , ̸ , , . , . ( 1011 1012 .). , 12 ̸ ( 145).

, , , . ( , . . ). , -, , -, (, , ).

, . , , (duradomr) ( ) , , . 53-55 (.. 1000-1001 . ..).

.

:

1. , , , (. 106 ).

2. , , , (. 44 ). , , .

3. , , , (. 116 - -).

:

1. (. 122-123 ).

2. , . , , . ( ), , , . ( , .. , (. 142-145 ) .

3. , (12 -, , ո ). ( ) ( , ) , (. 13 , ).

 

 

 

  1. .. . .: - .-. -, 2004. 142 .
  2. .. . . .: - , 2009. - 470 .
  3. .. . .: , 1977. 279 .
  4. .. . .: , 1994. 268 .
  5. . . . .:. - , 1957. - 332 .
  6. . : .. .. / . ; . . .. ; . .. . - .: , 1999. -288 .
  7. Brennu-Njálssaga. Ed. Gustave Cederschiöld, Hugo Gering und Eugen Mogk // Altnordische Saga Bibliothek. Halle, 1908. Hf. 13.
  8. Eyrbyggja saga. Ed. Gustave Cederschiöld, Hugo Gering und Eugen Mogk // Altnordische Saga Bibliothek. Halle, 1897. Hf. 6.
  9. Larusson O. Alþingi // KLNM - Kulturhistorisk Leksikon for Nordisk Middelalder 195678 fra vikingetid til reformationstid. 22 bd., inklusive supplement og register. Redigeret. af J. Danstrup., København: Rosenkilde og Bagger, 1956. Bd. 1. S. 123-126.
  10. Larusson M.M. Logretta // KLNM - Kulturhistorisk Leksikon for Nordisk Middelalder 195678 fra vikingetid til reformationstid. 22 bd., inklusive supplement og register. Redigeret. af J. Danstrup., København: Rosenkilde og Bagger, 1966. Bd. 11. S. 136-137.
  11. Vestergaard T.A. The system of kinship in early Norwegian law // Mediaeval Scandinavia: A journal devoted to the study of mediaeval civilization in Scandinavia and Iceland. Odense: Odense university press, 1988. 12. P. 160 193.




:


: 2016-11-18; !; : 340 |


:

:

.
==> ...

1618 - | 1590 -


© 2015-2024 lektsii.org - -

: 0.022 .