.


:




:

































 

 

 

 


: .




I. , 䳺: curāvi, vici, dixi, appellāvi, credĭdi, vetui, rexi, ēgi, fui.

II. 䳺 perfectum indicatīvi actīvi:

interrŏgo, interrogāvi, interrogātum, interrogāre ;

respondeo, respondi, responsum, respondēre ;

credo, credĭdi, credĭtum, credĕre ;

aperio, aperui, apertum, aperīre .

. 䳺 : salutavit, vici, defendērunt, fecisti, solvĭmus, egistis, laborāvi, scripsit, cepisti, dixērunt, appellavĭmus, auxit, tetĭgi, petivistis.

IV. 䳺:

Amavit; delebatis; dixi; erramus; vidisti; capiet; paraverunt; audivistis; defendere; auxit.

V. , :

1. Grave vulnus tu (accipio, cepi, ceptum, ĕre). 2. Romŭlus urbem ex nomǐne suo Romam (voco, āvi, ātum, āre). 3. Romāni gentes multas (supĕro, āvi, ātum, āre). 4. Semirǎmis Babylōnem urbem altis et firmis muris (cingo, cinxi, cinctum, ĕre). 5. Caesar copias Ariovisti regis e Gallia trans flumen Rhenum (pello, pepŭli, pulsum, ĕre). 6.Vergilius, poēta Romanōrum, egregiis carminĭbus Aenēae errōres (cano, cecini, cantum, ĕre). 7.In summo apud Graecos honōre geometria (sum, fui, , esse). 8. Milĭtes Romāni multas urbes in Galliā (expugno, avi, atum, āre) et ingentem eārum numĕrum (deleo, evi, etum, ēre). 9. Cicĕro tres libros de officiis (scribo, scripsi, scriptum, ĕre).

VI. 䳺 :

paratis _______________, dicunt ________________, peto ________________, sumus _______________, punit ____________,

deles ______________, vocatis ____________, est ____________,

legunt ____________, videmus ______________.

V. 䳺 : Peto → persona 1 singularis futuri I indicativi activi → persona 2 pluralis imperativi praesentis → persona 3 pluralis perfecti indicativi activi → persona 2 singularis imperfecti indicativi passivi.

credo → ; deleo → ; amo → ; punio → ; laudo → ; describo → ;

VIII. . perfectum indicativi activi:

1. Graeci e patria . 2. Graeci bello . 3. Graeci sibi .

4. Graeci cum ceteris populis .

: Persas, gloriam, fortiter, tyrranos, superare, parare, pugnare, fugare.

IX. :

1. Tarquinius Superbus fuit ultĭmus rex Romanōrum. 2. Galli ad Caesărem legātos de pace misērunt. 3. Graecia antīqua non una civĭtas fuit, sed ex multis civitatĭbus constĭtit. 4. Senes iuvenĭbus: tales estis, quales fuĭmus; quales sumus, tales erĭtis. 5. Romŭlus urbem novam in Palatīno monte constituit. 6. Ennius in versĭbus suis maxĭma facta civium Romanōrum pinxit. 7. Milĭtes Romāni multas urbes in Gallia expugnavērunt et ingentem eārum numĕrum delevērunt. 8. Herodǒtus, scriptor Graecus, multārum gentium mores descripsit. 9. Romǔlus, Martis filius, Romam condĭdit et multos annos regnāvit. 10. ivǐtas Romāna multos annos floruit. 11. Pythagǒras primus se appellāvit philosophum. 12. Ascanius, filius Aenēae, Albam Longam condǐdit. 13. Bias, unus e septem sapientǐbus, dixit: Omnia mea mecum porto. 14. Xerxes Asiam et Eurōpam ponte iunxit. 15. Apollo et Diāna filios filiasque Niōbae necavērunt. 16. Tarquinius Superbus, ultǐmus rex Romanōrum, cognōmen suis morǐbus meruit.

De Iunōne

Pavo ad Iunōnem, Iovis uxōrem, olim venit et deam accusāvit. Dea, inquit, miser sum. Pulchras quidem pennas habeo, pedes autem ridicŭlos. Omnes ruris incǒlae aspĕram vocem meam contemnunt. Cur avi tuae tam saeva fuisti?

Iuno autem respondit: Stulta verba dicis. Dei nonnullis animalĭbus iucundam vocem, paucis insigne corpus, leoni virtūtem, pavoni pennārum pulchritudinem concessērunt. Miser non es, sed ingrātus et superbus. Si deos accūsas, ad potentem Iovem te ducere malo: etiam pulchras pennas tibi eripĕre potest.

De Hercŭle

Apud antiquos poetas multas fabŭlas de Hercŭle, Iovis filio, legĭmus.

Iam in cunis Hercŭles infans duōrum anguium capĭta sine timōre fregit. Deinde, Hercŭles adulescens feras immānes, Graeciam terrentes, interfēcit. Ingenii quoque testimonium non deest: flumĭnis enim aquam in sordĭda regis Augiae stabŭla vertit; ita ingenti aquae copiā stercus e stabŭlis pellěre potuit. Per orbem terrārum iter fecit mirisque factis homĭnum admiratiōnem movit. Etiam in Plutōnis regnum descendĕre constituit; ibi Cerbĕrum canem, Inferōrum custōdem, vicit. Hercŭles non tantum fortis, sed etiam hominĭbus benignus fuit.

. :

1. . 2. 볿. 3. . 4. . 5. . 6. , , .

Mandate memoriae sententias Latinas

ü Acu rem tetigisti. .

ü Antīqua fuērunt olim nova. .

ü Cedit virǐbus aequum. .

ü Cum mula peperit. .

ü Dimidium facti est coepisse. .

ü Dixi et anĭmam meam levāvi. .

ü Dulcia non movit, qui non gustāvit amāra. , .

ü Feci, quod potui. , .

ü Fuĭmus Troes, fuit Ilium et ingens gloria Teucrōrum. , .

ü Gallīna scripsit. .

ü Iam fama nimium fecit. .

ü Levis est fortūna; cito reposcit, quae dedit. ; , .

ü Novacŭla in cortem incǐdit. .

ü Qui fuit rana, nunc est rex. , .

ü Tute hoc intristi, tibi omne est exedendum. , 璿 .

14





:


: 2015-10-19; !; : 630 |


:

:

.
==> ...

1785 - | 1596 -


© 2015-2024 lektsii.org - -

: 0.014 .