.


:




:

































 

 

 

 


Mandate memoriae sententias Latinas. ü Aliēna vitia in ocŭlis habēmus, a tergo nostra sunt




ü Aliēna vitia in ocŭlis habēmus, a tergo nostra sunt. , .

ü Alter ego. .

ü Carum, quod rarum. , .

ü Circŭlus vitiōsus. .

ü Ex malis minĭma eligĕre oportet. .

ü Fortūna caeca est. .

ü Fortūna tibi favet. .

ü Homo non sibi natus, sed patriae. , .

ü Ignavis semper feriae. ˳ .

ü Imperāre sibi maxĭmum imperium est. .

ü Inter nos. ̳ , .

ü Mala herba cito crescit. .

ü Nec sibi, nec altĕri. , .

ü Non multa, sed multum. , .

ü Nosce te ipsum. ϳ .

ü Omnia mea mecum porto. .

ü Per angusta ad augusta. .

ü Piger ipse sibi obstat. ˳ .

ü Plenus venter non studet libenter. o.

ü Semper tiro. .

ü Tibi et igni. .

ü Umbram suam timēre.  .

ü Vacua vasa plurǐmum sonat. .

ü Vade mecum. ( ).

ü Vae soli. .

6

: . . Ablativus auctoris. Ablativus instrumenti

I. 䳺 : mutamǐni, describǐtur,docēmur, punīris, cingǐtur, significantur, legi, laudor, illustrāris, delēmur, vocatur, defenduntur.

: laudatur laudo, avi, atum, are verbum, coniugatio prima, persona tertia singularis praesentis indicativi activi, .

II. 䳺 praesens indicatīvi actīvi et passīvi: laudo, are; sentio, īre; describo, ĕre; doceo, ēre; punio, īre.

III. , :

1. Proverbia sapientiam populōrum antiquōrum exprimunt. 2. Poētae antīquae bellum Troiānum describunt. 3. Romāni Gallos in proeliis vincunt. 4. Femǐnae statuas Minervae rosis ornant. 5. Muri alti oppǐda antīqua cingunt. 6. Romāni Neptunum deum fluviōrum putatnt.

IV. , 䳺: 1.Amīcus diu quaerĭtur, vix invenĭtur, difficĭle servātur. 2. Avaritia neque copia, neque inopia minuĭtur. 3. Vici populōrum antiquōrum saepe incendiis delentur. 4. Contra verbōsos noli contendĕre verbis: sermo datur cunctis, anĭmi sapientia paucis. 5. Nemo debet bis punīri pro uno delicto. 6. Incŏlae vici a Romānis agricŏlae appellantur. 7. Diāna a Romānis dea silvārum putātur. 8. Etiam magna regna delentur. 9. In Romā antīquā iurisprudentia floret, idcirco Roma patria iurisprudentiae appellātur. 10. Statuae virōrum clarōrum rosis ornantur.

V. :

De Thesēo et Ariadna

In insŭla Creta, ubi regnat Minos, Daedălus labyrinthum magnum aedifĭcat. Labyrinthus a saevō monstrō Minotaurō custodītur. Aegēus, rex Attĭcae, tribūtum pendet in Cretam. Septem pueros et puellas mittĕre debet ad victĭmas monstro. Misĕri a Minotaurō statim devorantur. Thesēus, filius Aegēi, proponit sibi bestiam necāre et patriam ab horrĭda poena liberāre. Itaque cum sociis suis in Cretam advĕnit. Ibi Ariadna, filia Minois, adiuvāre eum () constituit atque filum longum et gladium mirum donat. In labyrinthō Thesēus alligat filum ad portam et ita certa via servātur. Gladio miro Minotaurum necat. Theseus fili auxilio ex labyrinthō venit.

De Romŭlo et Remo

Romŭlus et Remus filii Rheae Silviae sunt, gemĭni ex familia regia. Ut fama est, pater puerōrum Mars, deus belli est. Amulius, vir duri anĭmi, puĕros necāre studet. Imperio Amulii gemĭni in alveō ponuntur et in fluvium iaciuntur. Sed puĕri a deis servantur. Subĭto lupa advĕnit et gemĭnos nutrit. Deinde puĕri a Faustulō inveniuntur et educantur. Postea Roma a Romulō et Remō condĭtur.





:


: 2015-10-19; !; : 598 |


:

:

.
==> ...

1852 - | 1707 -


© 2015-2024 lektsii.org - -

: 0.016 .