Германия феодалдық мемл/ң п.б мен дамуының ерекшеліктері. Герман ұлтының қасиетті Рим империясы.

Феодалдық Германия мемл/ң тарихын 3 кезеңге бөлуге болады: 1.Ерте феодалдық монархияның п.б(10-13ғ); 2. Сословиелік-өкілетті монархия(14-17ғ); 3. Князьдік абсолютизм(17-19ғ). ХІ ғасырға дейін Германияның негізгі тобын шаруалар құрайтын. Феодалдардың көбінде жерлері өте көп, өздері бай болғандықтан олар өз тәуелдігін сақтауға тырысты. 10-13ғ Германияда феодалдық даму аяқталды. Ол басқа Каролинктер монархиясының бөліктерімен салыстырғанда, жайбарақат жағдайда дамыды. Германиядағы ірі жер иеленудің құрылуы уақытша ғана мәселе болды. Германияда феодализмнің дамуы кеш өтті ж/е аяқталған жоқ.

Мұнан кейін Германияның аты бірнеше рет өзгерді: 15 ғ Қасиетті Рим империясының Герман ұлты д.а. Империя атағы Ұлы Карлдың империясына сәйкес екенін байқатты. Германияның халықаралық жағдайын ж/е жалпы мемл қалыптасуына империяның атағы көп әсер етті. Императордың қолында бірталай билік болған еді, бірақ оның билігі уақыт өткен сайын әлсірей берді. Феод/қ кезеңде Германия бөлшектенген жағдайда қалып отырды. Қасиетті Рим империясында біртұтас экон/қ орталық болмады, жалпы саяси бірігу орталығы болмағандықтан, әр облыс өз еркі б/ша өмір сүрді. ҚАсиетті Рим империясының саяси бытыраңқылығы 1871 жылға дейін сақталды. Империяны бұндай жағдайға алып келген себептер: империя бөліктерінің арасында экон/қ байланыс болған жоқ, католик шіркеуі өте күшті болатын ж/е мемл/ке бағынбайтын, ал қалалар бірте бірте кішкентай республикаларға айналды, мемл бөліктерінің арасында соғыс жиі болатын. Германия жерлері дамуының бір бірінен айырмашылығы көп болатын, орта ж/е төмен дәрежедегі феодалдардың саясаты түсініксіз болғаннан кейін олар бір кезеңде императорды жақтаса да, келесі бір кезеңде жергілікті ірі феодалдарға сенім көрсететін. Ал жергілікті князьдардың күшеюі оларды тайпалардың басшыларынан жергілікті күшті князьдарға айналдырды.

Германиядағы сословиелік-өкілдік монархия. Рейхстаг жəне ландтагтар.

1356 жылы Төртінші Карл Алтын Булланы немістердің негізгі көпшілік билік заңын жариялады. осы заң б\а корольді курфюстар сайлайтын болды. Мәжілісті Майндағы Франкфуртты туратын архиепископ шақыратын. Курфюстердің біреулері - бурынғы Каролингтер империясының қызметкерлерінің ұрпақтар, екіншілері - бурынғы маркграфтар, ал ушіншілері - король сарайының жоғарылаған қызметкерлері. Курфюстердің бәрі тек сыртынан императорға бағынышты болып саналды, олардың тек қана басқа мемлекеттермен соғыс бастауға ж\е бейбітшілік шарт құруға құқығы болмайтын. Алтын мөр курфюстердің тәуелсіздігін бекітті, енді олар шешілмеген таластарды соғыс әдісімен де щешуге құқығы болды. Ол шешімдер "сайлау капитуляциялары" д\а. Бул тәжірибе 18 ғасырға дейін сақталды. Императорды сайлаған кезде қарсылықсыз тізе бүгу туралы шарттарын қабылдатты. 17 ғасырда қалған сословие осындай қарсылықсыз тізе бүгу туралы шарттарға қол қойды. 1648 жылы осылар Вестфал Бейбітшілік бабында бекітілді. Осы баптың құжатында мынадай мәселелер қаралды: император мем\ң сақталуын қамтамасыз етті. князьдар өздеріінің жерінде толық еріктілігін сақтайды, өз араларындағы қайшылықтарды олар соғыс әдісімен де шешуге құқықты.

Рейхстаг-империялық сейм. XVII бастап ұдайы жумыс істеп келеді. Ол уш алқадан турды: курфюстар, князьдар графтар, еркін қожайындар, қалалық өкілдер алқасы. Мемлекеттік мәселелерді шешу ушін XVII ғасырда олар империялық сословиелік шендерді иеленді. Рейхстагқа тек қана империялық қалалардық өкілеттерін шақырса да, олармен санасқан жоқ.

1945 жылы империялық соттың негізі қаланды. Оның мушелерін былай тағайындайтын еді: 14екі адамды адамды князьдер мен курфюстер,екі адамды қалалар, ал тұрағасын - сайлайтын.

Ландтаг. букіл мемлекет көлемінде турлі шендер пайда болды. Олар өздеріне катысты артықшылықтарды пайдаланды. Ірі дінбасылары, рыцарьлар, қалалықтар кірген туйық корпорациялар өмір сурді. Олардың жиналысы ландтаг д\а. Ландтагтар да уш курияға бөлінді ж\е олардың функциясына тек ақыл кенес беру жататын.