... ..
:
1. Acta emendāre
2. Actio intendĭtur
3. Actio quiescit
4. Actiōnem denegāre
5. Actuarius, i m
6. Actor, ōris m
7. Ad acta ();
8. Ad iudicium adesse
9. Ad melius inquirendum
10. Album iudĭcum
11. Appellatiōnem interponĕre
12. Assessor, ōris m
13. Audīre querēlam
14. Authentĭcus, a, um
15. Avisatio de periurio
16. Causa cadĕre
17. Causam dicĕre
18. Causam discĕre
19. Causam vincĕre
20. Causā cognĭtā
21. Causā desistĕre
22. Convenīre
23. Deferre controversiam ad arbitrum
24. De planō
25. Diem eximĕre
26. Diem sententiae proferre
27. Dies actiōnis exit
28. Eradĕre albō advocatōrum
29. Exemplum, i n , (authentĭcum, i n )
30. Exercitio iudiciōrum
31. Ex officiō ,
32. nĕ rem
33. In camĕrā ,
34. In custodiam dare
35. Index, indĭcis m ,
36. Instrumentum, i n
37. In tabellas referre
38. Interlocutio, ōnis f
39. Interventio accessoria (. . )
40. Interventio principālis
41. Iudicia administrāte
42. Iudicium disturbāre
43. Libellus, i m ,
44. Libellō adīre praefectum
45. Libellus accusatorius
46. Libellus conventiōnis
47. Libellus appellatiōnis
48. Libellum concipĕre
49. L.s. (locus signi)
50. Medicīna forensis
51. Opĕ exceptiōns
52. Ordo iudiciōrum
53. Partium meārum non est
54. Pendentĕ appellatiōnĕ
55. Pendentĕ litĕ
56. Per contumaciam
|
|
|
57. Pro tribunāli
58. Quaesītor, ōris m
59. Querēla, ae f
60. Querimonia habētur
61. Referentĕ praesĭdĕ
62. Reformatio in peius
63. Reicĕre iudĭcem
64. Removēre officio
65. Repudiāre officium
66. Reus, i m ,
67. Revocāre ad alium iudicium
68. Reō absentĕ
69. Scriba, ae m ,
70. Subscripts, ōnis f
71. Sententia absolutoria
72. Sententiam ferre
73. Sententiam pronuntiāre
74. Stare decīsis
75. Sub iudĭce lis est
76. Sine provocatiōnĕ
77. Tabularium, i n
78. Tabella quaestiōnis
79. Testes citāre
80. Testimonium recitāre
81. Testes producĕre (-)
82. Testes interrogāre
83. Viātor, ōris m
. : , 1 2 1, 3 4 - 2, 5 6 - 3, 7 8 - 4, 9 0 - 5.
. .
:
1. , :
Longior - () longus.
2. :
Amicitia vitam ornat
Vita amicitiā ornātur. .
3 :
Causă publĭcă .
Singulāris:
N. Causă publĭcă
G. Causae publĭcae
D. Causae publĭcae
Acc. Causam publĭcam
Abl. Causā publĭcā
Plurālis:
N. Causae publĭcae
G. Causārum publicārum
D. Causis publĭcis
Acc. Causas publĭcas
Abl. Causis publĭcis
4. :
credo, dĭdi, dĭtum , ().
, .
1.
1. , :
Maxĭmus, carior, suprēma, posterior, optĭmus.
2. :
1. Avus nepōtem herēdem facit.
2. Orator oratiōnem dicit.
3. :
|
|
|
Ius praetorium
Poena levis
4. :
, , , , , .
5. :
1. Lex est, quod popŭlus iubet atque constituit.
2. Dolus malus quid esset respondēbat cum sesset aliud simulātum, aliud actum.
3. Qui in potestāte parentis est, testamenti faciendi ius non habet.
6. :
Dominium
Admonēmus apud peregrīnos unum esse dominium; nam aut domĭnus quisque est aut domĭnus non intellegĭtur. Quō (= hoc) iurĕtiam popŭlus Romānus olim utebātur: aut enim ex iurĕ Quiritium unusquisque domĭnus erat aut non intellegebātur domĭnus.
Sed postea divisiōnem accēpit dominium, et potest alius esse ex iurĕ Quiritium domĭnus, alius in bonis habēre.
Nam si tibi rem mancīpi neque mancipavĕro neque in iurē cessĕro, sed tantum tradidĕro, in bonis quidem tuis ea res efficĭtur, ex iurĕ Quiritium vero mea permanēbit, done tu eam possidendo usucapias (= usu capias).
Semel enim implēta usucapiōnĕ plenō iurĕ incipit tua res esse, id est et in bonis et ex iurĕ Quiritium, ac si mancipāta vel in iurĕ cessa.
Usucapio autem mobilium quidem rerum annō complētur, fundi vero et aedium bienniō, et ita Duodecim tabulārum legĕ cautum est. (Gaius)
admoneo, nui, ĭtum, 2
alius... alius ...
ambitio, ōnis f
annō complētu
assuesco, assuēvi, assuētum, 3 -
biennius, a, um
calamĭtas, ātis f ,
cautum est
conficio, fēci, fectum, 3
corrumpo, corrūpi, corruptum, 3 ,
efficio, fēci, fectum, 3 , ;
frango, frēgi, fractum, 3
frequenter
in bonis habēre ( )
indoctus, a, um ,
ineptus, a, um ,
infirmĭtas, ātis f
iuventus, tūtis f
mortālis, e ;
paedagōgus, i . ,
paulātim ,
permaneo, nsi, nsum, 2
perpetuō
Publiciānus, a, um ()
resto, restĭti, , 1
res mobĭles
sermo, ōnis m ,
splendeo, dui, , 2
supĕro, āvi, ātum. 1 ,
tunc
unusquisque
virtus, ūtis f
vitrum, i n
2.
1. , :
Melior, amplius, optĭme, malē, pessĭmē. 2. :
1. Emptor rem capit.
2. Credĭtor vitium concēdit.
3. :
Circŭlus vitiosus
Mea culpa
4. :
, , , , , .
5. :
1. Caveant consŭlesles, ne quid res publĭca determenti capiat.
2. Prima lex iustitiae, ne quid falsi dicat.
3. Legĭbus omnes servīmus, ut libĕri esse possĭmus.
6. :
In iurĕ cessio
1. In iurĕ cessio hoc modo fit: apud magistrātum popŭli Romāni, velut praetōrem, is, cui res in iurĕ cedĭtur, rem tenens ita dicit: "Hunc ego homĭnem ex iurĕ Quiritium meura esse aio". Deinde postquam hie vindicavĕrit, praetor interrŏgat eum, qui cedit, an contra vindĭcet. Quo (=eo) negantĕ aut tacentĕ tunc ei, qui vindicavĕrit, eam rem addĭcit. Hoc fiĕri potest etiam in provinciis apud praesĭdes eārum.
|
|
|
2. Pleramque tamen mancipationĭbus utĭmur: quod enim ipsi per nos praesentĭbus amīcis agĕre possŭmus, hoc non interest nec necesse (est) cum maiōrĕ difficultātĕ apud praetorem aut apud praesĭdem provinciae agĕre. (Gaius)
3. In iurĕ cessio fit per tres persōnas: in iurĕ cedentis, vindicantis, addicentis.
In iurĕ cedit domĭnus; vindĭcat is, cui cedĭtur; addĭcit praetor. (Ulp.)
absolūtus, a, um ,
addĭco, dīxi, dictum, 3
aes aliēnum
an contra vindĭcet (coni.) ?
assūmo, sumpsi, sumptum. 3 ,
cito, āvi, ātum, 1
claudo, clausi, clausum, 3 ,
coniectūra, ae f
coniuratio, ōnis f
contradīco, dīxi, dictum, 3 ,
dedūco, dūxi, ductum. 3 ,
detĕgo, xi, ctum, 3
difficultas, ātis f
edūco, dūxi, ductum, 3
effectus, ūs m ,
esurio, īvi, ītum, 4 ,
exceptio, ōnis f , ,
excūso, āvi, ātum, 1
ianua, ae f
infectus, a, um ,
in iurĕ cessio ()
in manum convenīre
invīto, āvi, ātum, 1
iuventus, ūtis f
3
1. , :
Plus, minus, divitior, privatissĭmē, peius.
2. :
1. Leges popŭlus regunt.
2. Reus culpam negābat.
3. :
Unus testis
Alter reus
4. :
, , , , , .
5. :
1. Non bis ad eadem rem sit actio.
2. Si nox furtum faxit, si im occīsit, iurecaesus esto
3. Nulti alios laudant ut ipsi ab iis laudentur.
6. :
De legĭbus
Indignum est, in eā civitātĕ, quae legĭbus contineātur discēdi a legĭbus. Hoc enim vincŭlum est huius dignitātis, qua fruĭmur in republĭcā, hoc fundamentum libertātis, hoc fons aequitātis: mens et anĭmus, et consilium, et sententia civitātis posĭta est in legĭbus. Ut corpŏra nostra sine mentĕ, sic civĭtas sine legĕ suis partĭbus, ut nervis et sanguĭne et membris, uti non potest. Legum ministri - magistrātus, legum interprĕtes iudĭces, legum denĭque idcirco omnes servi sumus, ut libĕri esse possĭmus. (Cic. Pro Cluentiō)
Duo Platōnis praecepta
Qui rei publĭcae praefutūri sunt, duo Platōnis praecepta teneant: unum, ut utilitātem civium sic tueantur, ut quaecumque agunt, ad earn refĕrant, oblīti commodōrum suōrum; altĕram ut totum corpus rei publĭcae curent, ne, dum partem alĭquam tuentur, relĭquas desĕrant. (Cic. De offic.)
De furtō
Furti tenētur is, cuius opĕ vel consiliō furtum factum est; in quo numĕro est qui nummos tibi excussit, ut eos alius subripĕret, vel obstĭtit tibi, ut alius subripĕret, aut boves tuas fugāvit, ut alius eas excipĕret, et hoc vetĕres scripsērant de eo, qui panno rubro fugāvit armentum. (Gaius)
|
|
|
aedes sacra
a deō ,
armentum, i n ;
caedo, cecīdi, caesum, 3 , ;
census, ūs m ; ,
censuālis, e ,
cervix, ĭcis f
collum, i n
committo, mīsi, missum, 3 ,
concēdo, cessi, cessum, 3 , ;
consĕquor, secutus sum, 3 ,
contrectatio, ōnis f ;
detrimcntum, i n ,
dignĭtas, atis f ,
discēdo, cessi, cessum, 3 , ;
dissentio, ōnis f ,
dolor, ōris m ,
edo, edi, esum, 3
etsi
excipio, cēpi, ceptum, 3 , , ; .
expecto, āvi, ātum, 1 ,
explĭco, āvi, ātum, 1 ,
ferus, a, um
finālis, e
firmus, a, um
flatus, ūs m ()
fraudulōsus, a, um ,
fruor, fruĭtus sum, 3
fugo, āvi, ātum, 1 , ;
4
1. , :
Maior, posterior, prior, potentior, minĭma.
2. :
1. Cicĕro Catilīnam accūsat.
2. Homo locum ornat.
3. :
actor solus
res utilissĭma
4. :
, , , , , .
5. :
1. Fides non est servanda ei, qui prior idem fugit.
2. Male imperātur, cum regit vulgus duces.
3. Iudex damnāur, cum nocens absolvĭtur
6. :
Croesi filius
Croeso, Lydiae regi, filius erat, eximia forma et praestanti ingenio; loqui autem non potĕrat. Omni arte usi erant medĭci, nihil tamen efficĕre potuerunt. Sardĭbus a Cyro captis, miles quidam stricto gladio in Croesum irruebat. Turn puer, amore commotus, summa vi loqui conatus est. Tandem magna voce exclamavit: "Parce Croeso!"
De servo domĭni dictis obtemperanti
Marcus Puppius Piso, orator Romanus, servis suis praecepĕrat, ut tacerent et tantum ad interrogata responderent. Aliquando Piso servum ad amicos suos misit, ut eos ad cenam invitaret; quos inter et Clodius erat. Hora cenae appropinquante, solus Clodius abĕrat et Piso eundem servum aliquotiens misit, ut videret, veniretne Clodius.
Denĭque Piso servum interrogavit: "Num forte Clodium non invitavisti?" "Invitavi", respondit servus. "Cur ergo non venit?" "Quia dixit se non venturum esse". Turn Piso iratus: "Cur id statim mihi non dixisti?" At servus: "Quia non sum a te interrogatus".
quantum ,
eximius, a, um , ,
praestans, ntis ,
loquor, locutus sum 3 ,
utor, usus sum 3 ,
quidam, quaedam, quoddam , -
stringo, strinxi, strictum 3 , ;
irruo, irrui, -, 3 , ( -),
conor, conatus sum 1 ,
obtempĕro 1 ,
praecipio, cepi, ceptum 3 ,
appropinquo 1 ,
aliquotiens
denĭque
num , ( )
forte
quia ,
5
1. , :
Maior, minus, melior, peius, maxĭmus
2. :
1. Arbĭter querēlam.
2. Domĭnus praedium vendit.
3. :
lex antiquissĭma
res utīlior
4. :
, , , , , .
|
|
|
5. :
1. Edĭmus ut vivāmus non vivĭmus ut edāmus.
2. Feci quod potua, faciant meliora potentes.
3. Non effĭcit affectus nisi sequātur effectus.
6. :
De actionĭbus
1. Nihil alius est actio quam ius, quod sibi debētur, iudicio persequendi. (CI.)
2. Actiōnum genĕra sunt duo: in rem, quae dicĭtur vindicatio, et in persōnam, quae condictio appellātor. (Ulp.)
3. In persōnam actio est qua agĭmus cum alĭquo, qui nobis vel ex contractū vel ex delictō obligātus est, id est quotiens intendĭmus eum dare, facĕre, praestāre, oportēre. (Gaius)
4. In rem actio est, cum aut corporālem rem intendĭmus nostram esse aut ius alĭquod nobis competĕre, velut utendi-fruendi, agendi, aquae ducendi. (Gaius)
5. In rem actio adversus eum est qui rem possĭdet. In persōnam actio adversus eum locum habet qui obligātus est nobis. (Ulp.)
adiŭvo, iūvi, iūtum, 1
adversus
aetas, ātis f
anĭmus, i m , ,
appello, appulli, appulsum, 3
aquae haustus
color, ōris m
compete, competīvi, competītum, 3
condictio, ōnis f ( )
corrĭgo, corrēxi, correctum, 3
cresco, crēvi, crētum, 3
delecto, āvi, ātum, 1
delibĕro, āvi, ātum, 1 ,
dispŭto, āvi, ātum, 1
dominium, i n ,
dubĭto, āvi, ātum, 1
duplus, a, um
ferrum, i n ,
fiscus, i m ,
flumen, ĭnis n , :
gratia ( gen.)
gutta, ae f
habĭto, āvi, ātum, 1,
ignis, is m
infitior, infitiātus sum, 1 ,
illecebra, ae f ,
impunĭtas, ātis f
intentio, ōnis f ,
intendo, intendi, iritentum, 3 ,
introdūco, dūxi, ductum, 3 ; ,
inquīro, sīvi, sītum, 3
iudiciō persequendi
iusiurandum, i n
iuvĕnis, is m
lumen, ĭnis n
mare, is n
velut
vindicatio, ōnis f ( ),
