Таълимот дар баҳисобгирии молиявй ва одоби пешниҳоди ҳисобот

Мутобиқи СБҲМ барои омодакунӣ ва пешниҳоди ҳисоботи молиявй мудирия-ширкат ҷавобгар аст.

Роҳбарияти щиркат бояд сиёсати баҳисобгирии молиявиро бо мақсади мутобик) гардонидани он ба талаботи СБҲМ ва шарҳҳои кумитаи шарҳдиҳанда интихоб намуда пайваста истифода барад. Мавриди мавҷуд набудани талаботи мушаххас, роҳбарият бо сиёсатеро кор карда барояд, ки дар ҳисоботи молиявӣ пешниҳоди чунин маълумотро таъмин менамояд:

- бамаврид барои истифодабарандагон ҳангоми қабули қарорҳо;

- эътимоднок нисбати:

а) пешниҳоди саҳеҳи натиҷаҳо ва вазъи молиявии ширкат;

Ь) инъикоси мазмуни иқтисодии рӯйдод ва амалиёт, на шакли ҳуқуқии онҳо;

с) бетараф будани он;

с!) бомулоҳизавияти вай; -

е) мукаммал будани он бо тамоми ҷузъҳои муҳимаш.

Сиёсати баҳисобгирӣ - ин принсипҳо, асосҳо, қоидаҳо ва таҷрибаҳои мушаххас, ки ҷониби ширкат барои омодасозӣ ва пешниҳоди ҳисоботи молиявӣ қабул шудаанд. Маҷмӯи пурраи ҳисоботи молиявӣ бояд аз инҳо иборат бошад:

♦ баланси бухгалтерй;

♦ ҳисобот оиди фоида ва зарар;

♦ ҳисобот оиди ҳаракати сармоя; ^

♦ ҳисобот оиди фоидаи тақсимношуда;

♦ ҳисобот оиди ҳаракати воситаҳои пулӣ;

♦ сиёсати баҳисобгирӣ ва шарҳия;

♦ хулосаи аудиторӣ.

Ҷузъҳои асосии ҳисоботи молиявӣ: активҳо, ӯҳдадориҳо, сармоя, даромад, харочот, фоида ва зарар мебошанд.

Ҷузъҳои ҳисоботи молиявӣ нишондодҳои умумианд, ки оиди мавҷудияти воситаҳои асосӣ ва гардон, активҳои ғайримоддӣ ва ӯҳдадориҳои корхона шаҳодат медиҳанд.

Масъалаҳои умдатарини баҳисобгирии ҷузъҳои ҳисоботи молиявй - ин эътирофкунӣ баходиҳии онҳо мебошанд. Эътирофкунӣ ва ченкунӣ меъёрҳоеро муқаррар мекунанд, ки воситаи онҳо шарту шароити ба ҳисоботи молиявӣ дохил намудани ҷузъҳо муайян карда мешаванд.

Эътирофкунӣ - ин ҷараёни ба баланс ва ё ҳисобот дохил намудани объектест, ки шартҳои зерин ҷавобгӯст ва эҳтимолияти бадастории фоида ва ё камшавии нафъи иқтисодӣ мавҷуд аст; имконияти баҳодиҳии боэътимоди хароҷоти ҳақиқии харид ё арзиши объект мавҷуд аст.

Актив дар баланс эътироф мешавад, агар эҳтимолияти ба дастории нафъи иқтисодии минбаъда барои ширкат вуҷуд дошта, актив арзиши ченшавандаи боэътимодро дорост.

 

Уҳдадорй дар баланс эътироф мегардад, агар эҳтимолияти камшавии захираҳое, ки нафъи иқтисодиро дар худ таҷассум мекунанд, дар натиҷаи батанзимдарории ӯҳдадориҳои ҷорӣ мавчуд буда, бузургии пардохти он боэътимод муайян карда шавад.

Даромад дар ҳисобот оиди фоида ва зарар эътироф мешавад, агар афзоиши нафъҳои иқтисол оянда, ки бо афзоиши боэътимод баҳододашавандаи активҳо ва камшавии ӯҳдадорӣ вобастагй дор ҷой дошта бошад. Ин маънои онро дорад, ки даромад ҳамзамон бо афзудани активҳо ва ё худ камшавии ӯҳдадориҳо эътироф мегардад.

Хароҷот дар ҳисобот оиди фоида ва зарар эътироф мегардад, агар камшавии нафъз иқтисодии оянда, ки бо камшавии активҳо ва ё афзудани ӯҳдадорй вобастагӣ доранд, ба амал ояд Эътирофи хароҷот дар як вақт бо эътирофкунии камшавии активҳо ё худ афзудани ӯҳдадориҳо амал бароварда мешавад. Хароҷот дар асоси алоқамандии мустақими масорифи ба вуҷудомада воридот мувофиқи моддаҳои даромад эътироф мегардад (масалан, эътирофи арзиши аслии моил фурӯхташуда бо эътироф гардидани даромад аз фурӯш). Хароҷот фавран эътироф мегардад, агар масрафи қабл аз ин ба вуҷудомада дигар фоидаи иқтисодии минбаъдаро ба амал наоранд.

Баходихи – ин чараени муайянкунии андозаи пулии эътироф ва инъикоси чузъхо дар хисоботи молиявист.

 

Дар хисоботи молияви ба дарачахои гуногун ва мувофикати муъталиф усулухои зерин истифода мешаванд:

· арзиши аслии харид. Активхо аз руи маблаги барои онхо пардохташуда ва е арзиши одилонаи пешниходи ба хисоб гирифта мешаванд. Ухдадорихо аз руи маблаги воридот бар ивази ухдадори е аз руи мачмуаи воситахои пулии пардохташаванда ба хисоб гирифта мешаванд

· арзиши чори. Активхо аз руи мачмуаи воситахои пулии дар айни замон пардохтшаванда инъикос меебанд. Ухдадорихо аз руи мачмуаи воситахои пулии дисконтирониданнашуда, ки хангоми шароити муътадили хочагидори пардохт мегардад, инъикос карда мешаванд

· арзиши эхтимолии фуруш. Активхо аз руи мачмуаи воситахои пули, ки айни замон дар натичаи фуруши активхо дар шароити муътадил дастрас шудаанд, инъикос меебанд. Уҳдадориҳо аз рӯи маблағи воридот бар ивази ӯҳдадорӣ ' - чзчмӯаи воситаҳои пулии пардохташаванда ба ҳисоб гирифта мешаванд. шш чорӣ. Активҳо аз рӯи маҷмӯаи воситаҳои пулии дар айни замон пардохташаванда;с меёбанд. Уҳдадориҳо аз рӯи маҷмӯаи воситаҳои пулии дисконтирониданашуда, ки шароити мӯътадили хоҷагйдорӣ пардохт мегардад, инъикос карда мешаванд. эхтимолии фурӯш. Активҳо аз рӯи маҷмӯаи воситаҳои пулй, ки айни замои дар натиҷаи.ктивҳо дар шароити мӯътЗдил дастрас шудаанд, инъикос меёбанд. Ухдадорихо аз рӯи - -дрдохтшуда, яъне аз рӯи маҷмӯаи воситаҳои пулии дисконтирониданашуда ва ё худ вэл-ги муносиби барои пардохтшавӣ дар шароити муътадили корй пешбинишуда, инъикос

· арзиши дисконтиронидашуда. Активҳо/Ӯҳдадориҳо бо баҳои ҷории арзиши дисконтиронидашудаи воридот/ пардохти софи воситаҳои пулии минбаъда инъикос меёбанд.

Ширкатхо вобаста ба эҳтиечоти истифодабараядагони иттилооти молпявӣ барои тахияи хисоботи молиявӣ метавонанд:

- таълимоти молиявии сармоя

- таълимити чисмонии сармояро қабул намояд.

Таълимоти молиявии сармоя он гоҳ қобили қабул аст, агар дараҷаи таъминот ва ё кобилияти хариди сармояи гузошташуда истифодабарандагонро шавқманд кунад. мазкур сармояро ҳамчун активи соф дида мебарояд. Мувофиқи таълимоти

нигохдории сармояи молиявӣ, фоида он гоҳ ба дастомада ҳисобида мешавад, агар маблағи соф дар давраи ниҳоӣ аз нишондодҳои қиёсии давраи ибтидоӣ, пас аз

тархнамоии хама гуна тақсимот ва ҳиссагузориҳои моликон, барзиёд бошад.

Таълимоти ҷисмонии сармоя он гоҳ қобили қабул аст, агар қобилияти амалиётии

ширкат истифодабарандагонро шавқманд кунад. Таълимоти мазкур сармояро ҳамчун кудрати исгеҳсолии ширкат дида мебарояд. Мутобиқи ғояи нигоҳдории сармояи ҷисмонӣ, гох ба дастомада ҳисобида мешавад, агар қобилияти амалиётии ширкат дар давраи нихои аз нишондиҳандаҳои қиёсии давраи ибтидой барзиёд бошад.

Хафтаи чорум

Дарси 4.