Паняцце і функцыі менеджменту сацыяльна-культурнай дзейнасці

Менеджмент - это система принципов, методов, форм управления организацией, кот. призваны повысить эффективность производства и увеличить прибыльность предприятия. К принципам менеджмента относятся: ориентация на достижение успеха; быть всегда лицом к потребителю; самостоятельность и предприимчивость; производительность, отождествлении сотрудников с организацией; верность своему делу; простота структуры и скромный штат управления; свобода и жесткость одновременно; Под функцией менеджмента понимается вид деятельности работников аппарата управления, основанный на разделении и кооперации управленческого труда, характеризующийся определенной однородностью, сложностью и стабильностью воздействий на объект и субъект управления. С точки зрения создания систем менеджмента наиболее целесообразно выделять общие, специальные и конкретные функции. Общие функции менеджмента в той или иной степени присутствуют в деятельности каждого руководителя вне зависимости от его места в управленческой иерархии и свойств управляемого объекта. Этими функциями являются: прогнозирование, планирование, организация, мотивация, координация, учет и контроль, анализ. Поскольку в своей деятельности любая организация использует различные ресурсы, то имеет смысл говорить об управлении этими ресурсами. Поэтому по виду управляемого ресурса выделяются конкретные функции менеджмента.

Поскольку разные организации в своей деятельности могут использовать разные ресурсы, то перечень конкретных функций в каждой организации будет свой (управление финансами; управление материальными ресурсами; управление персоналом; управление продукцией и услугами). Специальные выделяются в соответствии со сферой деятельности организации (управление логистикой, маркетингом, сбытом, инновациями).

Сфера к-ы — сфера преимущественно некоммерческой деят-ти. Главная особенность менеджмента в сфере к-ры заключается в том, что деньги в этой сфере появляются преимущественно не на основе коммерции, а на основе привлечения средств, вовлечения интересов самых различных сил и инстанций: органов власти, ведающих бюджетными ср-вами, спонсоров, благотворительных орг-ий и прочих доноров.

У працэсе сваей дзейнасці менеджэрам даводзіцца выконваць шэраг функцый, пад якімі разумкюцца адносна адасобленныя напрамкі кіраўніцкай дзейнасці, што дазваляюць у сцкцпнасці ажыццяўляць неабходнае уздзеянне. Фуекцыі цесная связаны паміж сабой, выконваюцца бесперапынна і паслядоўна, ад пастаноўкі задачы да яе вырашэння, і утвараюць так званы кіраўніцкі цыкл. Сярод важнейшых функцый менеджменту вылучаюць наступныя:

- Стратегіческое планірованіе, з дапамогай якога вызначаюцца мэты дзейнасці, неабходныя для гэтага сродкі, а таксама распрацоўваюцца метады, найбольш эффектыўныя ў канкрэтных умовах. Пачатковым элементам планавання з’яўляецца складанне прагнозаў, якія паказваюць магчымыя накірункі будучага развіцця сацыякультурнага аб’екта. З дапамогай прагнозаў на будучае і стратэгічных планаў ажыццяўляецца работа ўстаноў культуры;

- - арганізацыя, предусматривает формированиеструктуры объекта к-ры,, а также обеспечение всем необходимымдля его номальной д-сти – кадрамі, матэрыяламі, абсталяваннем, будынкамі, фінансавымі сродкамі і інш. Т.о., ф-я арганізацыі заключаецца ў тым, каб стварыць рэальныя умовы для дасягнення запланаванай мэты;

- - матывацыя, яе роля – у актывізацыі працуючых. Для гэтага ажыццяўляецца матэрыяльнае і маральная стымуляванне супрацоўнікаў, смтвараюцца умовы для праяулення творчага пртэнцыялу работнікаў і іх развіцця;

- - кантроль, яго задача заключаеецца ў якаснай і колькаснай ацэнцы і уліку вынікаў працы. Галоўныя інструменты выканання гэтай фенкцыі – наўіранне, праверка усіх бакоў дзейнасці, улік і аналіз. Сярод функцый кіравання онтроль выступае як элемент зваротнай сувязі, па яго данных карэкціруцца раней прынятыя рашэнні і планы, а таксама нормы і нарматывы;

- - каардынацыя, - гэта цэнтральная ф-я, якая забяспечвае бесперабойнасць і бесперапыннаясць кіравання. Галоўная задача каардынацыі – дасягненне ўзгодненнасці у рабоце ўсіх звенаў сістэмы шляхам ўстанаўленнія рацыянальных сувазей паміж імі. Найбольш часта выкарыстоўваюцца справаздачы, інтэрвью, сходы, СМ, дакументы. З дапамогай гэтых і іных формаў устанаўліваецца узаемадзеянне паміж падсістэмамі, ажыцяўляецца манеўраванне рэсурсамі, забяспечваюцца адзінства і ўзгодненнасць усіх функцый кіравання.

-