Kur’an’ı başka bir maksatla değil, sa­dece Allah’a kulluk adına okumalıyız.

Kitabımızın ilk inen Alâk sûresi “oku” emriyle başladıktan son-ra, neyin okunacağı, ne adına okunacağı konusunda bilgi verir.

“Yaratan Rabbinin adıyla oku”

(Alâk 1)

Oku! Ama Rabbinin adıyla, Rabbin adına, Rabbin namına oku. Demek ki Rabbin adıyla, başında besmele çekilerek okunacak, Rab adına okunacak, Rab namına okunacak. Yâni her okuma, okuma sayılmayacaktır. Sadece Rabbin adıyla, Rab adına, Rab namına oku­nanlar okunma sayıla­caktır. Rab adına, Rab namına olmayanlar Rabbin istediği bir okunma sa­yılmayacaktır. Hemen arkasından da; “Yaratıcı Rab” ifadesinin gelmesinden anlaşılıyor ki, sadece yaratıcı Rabten gelen, yaratıcı Rab adına okunacaktır. Yâni yaratıcı Rabtan gelen yaratıcı Rabbin rızasına götürücü olarak okuna­caktır. Böylece Rabbimiz kendisini öteki sahte rablerden ayırıverdi. Demek ki yara­tıcı Rabten gelmeyenleri, sahte rablerden gelenleri okumak, okumak sayıl­mayacak, onlardan bilgilenmek, bilgilenmek kabul edilmeyecek­tir. Yaratıcı Rabten gelen de sadece Rab adına, Rab hatırına, Rabbe kulluk için, Rabbin rızasına götürücü olarak okunacaktır. İşte gerçek okuma buymuş. Bunun dışındaki okumalara okumak denmeyecek­miş. Hele hele temeli materya­lizme dayalı olan, okuyucularını Allahsızlığa götüren okumalar hiç okuma değildir tabii.

Allah’tan gelmeyen, vahye dayanmayan, hayata intibak imkânı olma­yan, hayatta bir işe yaramayan, hayatta uygulanma imkânı, uy­gulanma alanı olmayan, yâni okuyandan amel istemeyen, okuyucu­sunu amele sevk etme­yen bir okuma, okuma değildir. Allah’ın rıza­sına götürücü olarak yarın mî­zana konulacak cinsten olmayan bilgileri okumak Allah’ın istediği bir okumak değildir. Vahye dayanmayan, sa­dece zanna dayanan bilgilere yönelmek na­sıl boşsa, Allah’tan gelen bilgileri Allah adına, Allah namına, Allah’a götürücü bir niyetle değil de, başka maksatlarla okumak da boştur. Meselâ adam âyet okuyor, doktora adına. Hadis okuyor, diploma adına. Kur’an öğreniyor, sos­yal bir statü adına. Tefsir okuyor, bilir desinler adına. Ferâiz öğreniyor payla­şım konusunda bana müracaat etsinler adına. Onunla yeryü­zünde Allah’ın ferâiz yasalarını hakim kılmak adına değil, okuduklarını amele dönüştürmek adına değilse, bu da Allah’ın istediği bir okumak değildir. Yâni Allah’tan gel­meyen şeyleri okumak da okumak değildir, Allah’tan gelenleri Allah adına, Allah’a kulluk kastıyla, daha iyi bir Müslümanlık kastıyla değil de başka maksatlarla okumak da okumak değildir.

İmam Hatip okuluna ya da Kur’an kursuna okumaya giden gence soruyorum: Evlâdım niçin okuyorsun? Bu okula niye gidiyor­sun? Çocuk diyor ki, amca adam olmak için okuyorum. O zaman di­yorum ki ona: Peki yavrum baban o okulda okumuş mu? Hayır, diyor. O zaman baban o okulda okumamış diye adam olmamış mı? Yâni şimdi baban adam değil mi? de­yince yavrucak başını eğiyor. Demek ki o okulda okuyan adam olmuyor. Demek ki adam olmak için değil, Müslüman olmak için okunur. Okumadaki temel hedef iyi bir Müslü­manlık olmalıdır. Bu niyetle okuyan kişinin bu ameli, salih bir ameldir ve Allah tarafından değerlendirilmeye tâbi tutulacak bir ameldir. Öte­kilerin tümü boştur.

Soruyorum delikanlıya: Kardeş, neden tıpta okuyorsun? Neden bir başka okul değil de tıp? Bu okulu tercih edişinde temel niyetin ne­dir? İyi bir Müslümanlık mı? Allah’ın dinine hizmet mi? Allah’ın dinini daha güzel öğre­nip, daha güzel Müslümanlık sergileyebilmek mi? Yâni yaratıcı Rab adına, yaratıcı Rab namına mı? Yaratıcı Rabbin rı­zasını kazanmak için mi? Yoksa para için, sosyal bir statü elde etmek veya sağlık için mi? Delikanlı diyor ki, hem Allah için, hem de sağlığa hizmet için, insanlığa hizmet için. O zaman diyorum ki ona, kardeşim gerçekten niyetin Allah içinse, Allah adına sağlığa hizmet içinse, o zaman çöpçü olman daha evlâ değil mi? Eğer derdin Allah adına sağlığa hizmetse, belki çöpçü olman doktor olmandan daha evlâdır. Çünkü birisi hastaları iyileştirmeye çalışırken, ötekisi iyileri hastalıktan koru­mak için çırpınır. Sence hangisi daha önceliklidir diyorum, o da başını aşa­ğıya eğiyor. Öyleyse okumadaki temel hedef sadece Allah için olmalıdır, ke­sinlikle başka şeyler araya karıştırılmamalıdır.