: consensus, us m , .
11. , (. 2 ).
SUMMARIUM HISTORIAE IURIS ROMĀNI
II
Pater historiae iuris Romāni est Gaius, clarissĭmus iurisprudens. Institutiōnum iuris civīlis commentarii quattuor anno MDCCXVI aperti sunt. In Institutionĭbus Gaii legĭmus de fontĭbus iuris Romāni, sententiis vetĕrum de persōnis, de rebus et de actionĭbus. Italia est patria iurisprudentiae. Iurisprudentia Romae temporĭbus imperatorĭbus florēbat. Qui consuluntur dictōres aut iurisprudentes nominabantur. Praxis iudĭcum interpres legum erat. Iurisprudentia ex usu, responsis prudentium et iurĭbus respondendi constābat. Cognoscēmus nomĭna et opĕra multōrum auctōrum (Gaius. Celsus. Iuliānus. Pomponius. Paulus. Papiniānus. Ulpiānus etc.). Ulpiānus libro quadragesĭmo quinto de testamentis scribit. Romae duae scholae (Sabiniāni et Proculiāni) notae sunt. Summa summārum historiae iuris Romāni est Corpus iuris civīlis (CIC). Codificatio iuris Romāni ex quattuor partĭbus consistit: Institutiōnes, Digesta (seu Pandectae), Codex Iustinianeus, Novellae (aut Leges). Ius Romānum Eurōpa percipĭtur. Invia est in ius Romānum via sine linguā Latīnā.
ius, iuris n
sum, fui, -, esse
clarus, a, um ,
Institutiōnes ( , )
fons, fontis m
commentarius, i m ,
annus, i m ; anno MDCCCMXVI 1816
aperio, aperui, apertum, īre, 4 ; aperti sunt (perfectum indicatīvi passīvi) ()
vetus, ĕris , , .
res, rei f
floreo, florui, -, ēre, 2 ,
qui consuluntur -
praxis f .
iudex, ĭcis m
lex, legis f
responsum, i n , .
prudens, entis m ; , , .
ius respondendi ( )
iurĭbus respondendi . , ( )
cognosco, cognōvi, cognĭtum, ĕre, 4 ,
liber, bri m ; librō (Abl. sing.)
Sabiniāni ( )
Proculiāni ( )
notus, a, um ,
CIC Corpus iuris civīlis
percipio, percēpi, perceptum, ĕre, 3
invia, ōrum n pl. ( invius, a, um , ). : invia est via .
|
|
|
III
1. , :
Periculosa, cybium, iniuria, optio, sequens, neuter, suum, spatium, carcer, languor, consuētus, coēmptor, supplementum, delinquentia, ostiaria, urbanus, nuptiae, quasi, insula, anguis, nauta, suadus, verbalis, caesia, bellicus, debĭtum, coepi.
2. , , 1 , , :
| [] | [] | [] | [] | [] | [] | [] |
3. .
: rapīna, ae f (I); abūsus, us m (IV).
Vindicta, ae; locus, i; genu, us; salus, ūtis; ager, agri; spes, ei; genus, ĕris; pecunia, ae; detrimentum, i; status, us; hostis, is; glacies, ēi.
4. sing. pl. ius, iuris (), delictum, i () querēla, ae ().
: testamentum, i
| Testamentum, i n (II) | ||
| Sing. | Pl. | |
| Nom. Gen. Dat. Acc. Abl. Voc. | testament-um testament -i testament-o testament -um testament-o =Nom | testament-a testament-ōrum testament-is testament-a testament-is =Nom |
5. , , . Gen. sing.
: bonus bonus (II), a (I), um (II); gravis gravis, e (III); silvester silvester, tris, tre (III); prudens prudens, ntis (Gen. sing., III).
Falsus, brevis, simplex, pedester, omnis, liber, sapiens, dives, civīlis, iustus.
6. actus legitĭmus ( ) obligatio naturālis ( ). sing. pl.
: homo liber
| homo, ĭnis m (III, .) liber (II), ĕra (I), ĕrum (II) homo (III, .) liber (II) | ||
| Sing. | Pl. | |
| Nom. Gen. Dat. Acc. Abl. | homo liber homĭn -is libĕr-i homĭn-i libĕr-o homĭn-em libĕr-um homĭn-e libĕr-o | homĭn-es libĕr-i homĭn-um liber-ōrum homin-ĭbus libĕr-is homĭn-es libĕr-os homin-ĭbus libĕr-is |
7. .
: statu ěre 3, amā re 1.
Errāre, cedĕre, convenīre, habēre, tradĕre, vestīre, valēre, citāre, emĕre.
8. , :
) Praesens indicatīvi actīvi et passīvi teneo (). ;
) Imperfectum indicatīvi actīvi et passīvi expedio (). 3- ;
|
|
|
) Futūrum I indicatīvi actīvi et passīvi absolvo (). 2- ;
) Perfectum indicatīvi actīvi edŭco (). 1- .
: defendo
| III defendo, ndi, nsum, ĕre ; defend-ĕre | ||
| Praesens indicatīvi actīvi | Praesens indicatīvi passīvi | |
| Sing. Pl. | Sing. Pl. | |
| 1. 2. 3. | defend-o defend-ĭ-mus defend-ĭ-s defend-ĭ-tis defend-ĭ-t defend-u-nt () | defend-or defend-ĭ-mur defend-ĕ-ris defend-ĭ-mǐni defend-ĭ-tur defend-ŭ-ntur () |
9. : condemnābunt, servabamĭni, arguĭtis, defendēris, probavĭmus, culpātur, custodiar, monēbam, absolvĕris. , , . .
:
| , , | , | |||
| condemnā-b-i-t argu-eba-mĭni | fut. I ind. act. imp. ind. pass. | 3-, sig. 2-, pl. | I III | () ( ) |
