ГЛАВА 18
агульныя палажэнні аб культурнай дзейнасці
Артыкул 128. Напрамкі культурнай дзейнасці
1. Культурная дзейнасць ажыццяўляецца ў наступных напрамках:
1.1. ахова гісторыка-культурнай спадчыны;
1.2. ахова археалагічнай спадчыны;
1.3. творчая дзейнасць;
1.4. бібліятэчная справа;
1.5. музейная справа;
1.6. народныя мастацкія рамёствы;
1.7. кінематаграфічная дзейнасць;
1.8. правядзенне культурных мерапрыемстваў;
1.9. дзейнасць прафесійных калектываў мастацкай творчасці;
1.10. дзейнасць непрафесійных (аматарскіх) і аўтэнтычных фальклорных калектываў мастацкай творчасці;
1.11. арганізацыя культурнага адпачынку (вольнага часу) насельніцтва.
2. Ахова гісторыка-культурнай спадчыны і ахова археалагічнай спадчыны рэгулююцца главамі 14, 15 і 17 гэтага Кодэкса.
Артыкул 129. Ажыццяўленне творчай дзейнасцi. Свабода творчай дзейнасці
1. Творчая дзейнасць ажыццяўляецца як на прафесiйнай, так i на непрафесiйнай (аматарскай) аснове.
2. Творчая дзейнасць ажыццяўляецца як iндывiдуальна, так i на калектыўнай аснове.
3. Свабода творчай дзейнасці складаецца з права выбару сфер, напрамкаў (школ), форм, прыёмаў i метадаў мастацкай творчасці, самастойнага вызначэння формы i зместу, жанру, рэпертуарнай палітыкі, манеры, мовы, стылю, годнасцi i прызначэння ствараемых, выконваемых, распаўсюджваемых і папулярызуемых твораў мастацкай літаратуры і мастацтва.
4. Умяшанне дзяржаўных органаў, iх службовых асоб, іншых юрыдычных асоб, грамадзян, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, у працэс стварэння i (або) выканання аўтарамі і выканаўцамі твораў мастацкай літаратуры і мастацтва з мэтай вызначыць змест творчай дзейнасцi i (або) уздзейнiчаць на яе вынiкi не дапускаецца, за выключэннем выпадкаў, пералічаных у артыкуле 130 гэтага Кодэкса.
5. Умяшанне ў працэс творчай дзейнасці можа быць абскарджана ў вышэйстаячы орган і (або) у суд у адпаведнасцi з заканадаўствам.
Артыкул 130. Забарона, абмежаванне і прыпыненне культурнай дзейнасці
1. Культурная дзейнасць можа быць забаронена, абмежавана або прыпынена, калi:
1.1. яна накiравана супраць суверэнiтэту Рэспублiкi Беларусь, заклiкае да гвалтоўнага захопу дзяржаўнай улады або змянення канстытуцыйнага ладу;
1.2. пры яе ажыццяўленні распаўсюджваюцца паведамленнi, што знеслаўляюць гонар i годнасць Прэзiдэнта Рэспублiкi Беларусь, кiраўнiкоў дзяржаўных органаў, статус якiх устаноўлены Канстытуцыяй Рэспублiкi Беларусь;
1.3. яна прадстаўляе пагрозу нацыянальнай бяспецы, грамадскаму парадку;
1.4. яна прапагандуе вайну, экстрэмісцкую дзейнасць, насілле i жорсткасць, сацыяльную, нацыянальную, рэлiгiйную, расавую выключнасць, нецярпiмасць або варожасць, парнаграфiю, падбухторвае да ўчынення злачынстваў;
1.5. яна можа прычынiць шкоду здароўю i маральнасцi чалавека, пагражаць правам і свабодам грамадзян.
2. Культурная дзейнасць можа быць забаронена, абмежавана або прыпынена у iншых выпадках, прадугледжаных заканадаўчымi актамi.
3. Забарона, абмежаванне або прыпыненне культурнай дзейнасці можа ажыццяўляцца па рашэнні мясцовых выканаўчых i распарадчых органаў.
Пры неабходнасці заключэнне аб неабходнасці забароны, абмежавання або прыпынення культурнай дзейнасці можа быць дадзена Рэспублiканскай экспертнай камiсiяй па прадухiленні прапаганды парнаграфii, насiлля i жорсткасцi або адпаведнай абласной (Мінскай гарадской) камiсiяй.
Палажэнне аб Рэспублiканскай экспертнай камiсiі па прадухiленні прапаганды парнаграфii, насiлля i жорсткасцi зацвярджаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь, палажэнні аб абласных (Мінскай гарадской) экспертных камісіях па прадухіленні прапаганды парнаграфіі, насілля і жорсткасці зацвярджаюцца абласнымі (Мінскім гарадскім) выканаўчымі камітэтамі па ўзгадненні з Рэспублiканскай экспертнай камiсiяй па прадухiленні прапаганды парнаграфii, насiлля i жорсткасцi.
Рашэнні мясцовых выканаўчых i распарадчых органаў аб забароне, абмежаванні або прыпыненні культурнай дзейнасці могуць быць абскарджаны ў вышэйстаячы орган і (або) у суд у адпаведнасцi з заканадаўствам.
